Om een lang verhaal kort te houden. Wij hebben een gezond zoontje en meer mk dan je op beide handen en voeten kunt tellen. In jan 2012 heb ik na de zoveelste mk mijn eileiders laten dichtbranden. Want na zoveel verdriet kon ik een nieuwe evt zwschap niet meer aan. Alles goed en wel en wij hebben er geen spijt van. Hoewel nog een kindje meer dan welkom! En ik hou nieteens meer bij wanneer ik ongesteld moet worden of een ei zou moeten hebben want ik kan tenslotte niet zwanger raken. Ik ben ook totaal de tel kwijt nu... Nu is het volgende aan de hand. Ik heb al ruim een week erg pijnlijke boobs en ongie krampjes. Er zijn nog wat andere "symptomen" maar wil er niet aan toegeven dat ik dit allemaal maar al te goed herken. Ik durf echt geen test te doen maar wil ook geen onnodige risico's lopen. Eigenlijk wil ik graag weten of het wel mogelijk is Voordat ik doordraai. Ben echt al even een week flink van slag door deze "symptomen". Iemand ervaring, raad, advies etc? Behalve dat ik moet testen. Ik ben als de dood getraumatiseerd en durf dat gewoon echt niet. Dat bedoel ik dus met "bijzonder geval"
Lynnami, wat jammer dat jullie zovele verliezen hebben moeten meemaken. Bij sterilisatie is er geen 100 procent garantie waaruit blijkt dat je nooit meer zwanger zult worden, al is de kans op zwangerschap klein. Na dichtbranden is de kans op een zwangerschap hoger dan bij bvb. afsluiten met ringetjes of clips, tenzij bijna de hele eileider dichtgebrand werd. Geschat wordt dat van de 100 vrouwen beneden de 30 jaar die zich laten steriliseren, er ongeveer 3 later zwanger worden en van de 100 vrouwen tussen de 30 en de 35 jaar 2. Van de 200 vrouwen boven de 35 jaar die gesteriliseerd worden, raakt er nog 1 onbedoeld zwanger. Jouw symptomen lijken me toch naar zwangerschap te neigen. Kan je het vergelijken met eerdere symptomen bij je andere zwangerschappen? Voelden die hetzelfde?
Ja ben doodmoe overdag maar tegen bedtijd klaarwakker. Last van onderrug. Lichte krampen. Darmen van slag. En erg pijnlijke boobs. Heb al een aantal dagen het idee dat ik ongie ga worden. Maar geen hoofdpijn... en dat heb ik normaal als ik ongesteld word wel. Ik durf eigenlijk ook niet te googlen want ben bang dat ik dan hoop krijg. En als nu blijkt dat het wel mogelijk is en ik zou effectief zwanger zijn dan komt de stress van de onwetendheid en het niet durven vertrouwen. Pff stress..
Nu zit je een beetje in een schemerzone, je weet niet wat er komt, tussen hoop en angst in. Ik denk wel dat het beter zou zijn mocht je duidelijkheid hebben, dan weet je waar je aan toe bent en dan kan je daar terug mee omgaan. You'll cross that bridge when you get there begrijp je? Probeer je angst te overwinnen en ga vlug een testje halen zodat je morgen kan testen. Weet je man ervan of hou je het nog eventjes voor jezelf tot je zekerheid hebt?
Googlen moet je idd niet doen, daar komen soms de meest gekke dingen uit die misschien ook niet kloppen. Maar het is al wat hier boven gezegd is het is nooit 100% zeker dat niet zwanger raakt na zon behandeling. Is hetzelfde als dat een man zich laat "helpen" is ook nooit 100% zeker dat hij geen kinderen kan verwekken. Als ik het zo lees denk ik dus ook dat ze richting zwangerschap gaan maar heb helaas geen andere tips of iets. ben je al bij een dokter geweest ? Ik kan heel goed snappen dat je geen test durft te doen.
Mijn man heeft geen idee. Behalve het feit dat ik al wel aangegeven heb pijnlijke boobs te hebben. Maar met die info doen mannen niet echt wat he Vooral als je niet uitgaat van alsnog zwanger te kunnen raken. Ben zo bang. Maar ben wel blij dat ik het er nu uitgegooid heb.
Nee ik ben nog niet bij een dokter geweest. Nog zoiets... ik heb totaal geen vertrouwen in onze dokter in ons dorpje. Time will tell I guess... Maar serieus het is al een hele opluchting om het van me af te schrijven. Thanks meiden <3
Ik heb net de online zwangerschapstest gedaan... en die zegt dat ik niet zwanger ben. Lol... https://www.zwangerschapstest-kopen.nl/module/onlinetest/results/52 Mijn tepels jeuken ineens. Hoe gek is dat. Ps. Was gewoon voor de gekheid hoor Ben weer even "rustig". Maar wil nogsteeds graag van anderen horen/lezen hoor.
Ik heb het vandaag echt wel overwogen. Maar ga vanaf morgen ochtend mijn temp nemen. Als die dinsdag niet ineens omlaag gegaan is zal ik testen.
Wat een spannende situatie. Word je wel normaal ongesteld na de ingreep? En Zoja ben je ook overtijd?! Inderdaad, een testje wagen is niet verkeerd. Als hij negatief is heb je misschien wat meer rust!
Met een online test ben je al snel zwanger hoor! Alle hormoonveranderingen die je tijdens en voor een ongi ervaart, worden al snel als zwangerschapssymptomen bestempeld. Het enigste wat je echt duidelijkheid kan geven, is een zwangerschapstest. Ik denk dat je jezelf op dit moment helemaal gek maakt met die onzekerheid. Ik zou gewoon een test halen vandaag, en hem morgenochtend doen. Dan hoef je niet meer in spanning te zitten, en weet je meteen waar je aan toe bent. Mocht je wel zwanger zijn, dan kun je hier meteen rekening mee houden. En geeft de test negatief aan, dan geeft dit meteen een stukje rust.
Ik weet dus echt niet of ik overtijd ben of niet. Vanochtend mijn temp genomen en ga dat nu elke ochtend doen. Ik heb mezelf een ultimatum gegeven tot woensdag. Mijn man is heel veel weg en zo ook nu tot volgende week zondag. We gebben vanavond gebeld en hij is nu ook op de hoogte. Alles wat hij wil is dat ik me goed voel en dat wat er ook gebeurt alles goedkomt. Sallie- ja voor zolang ik het bijgehouden heb ben ik normaal ongesteld geworden en heb sinds ik de ingreep ondergaan heb nooit "klachten" gehad. Behalve afgelopen zomer een keer dat mijn boobs ook pijn deden. Maar niet zoals nu. En miet met alle andere bijwerkingen of hoe je het wilt noemen. Ik ben er echt totaal niet mee bezig geweest totdat een week geleden mijn tattas zo'n pijn begonnen doen. Eerste dagen afgewimpeld als ik word ongesteld. Maar nu er van allerlei ander herkenbare verschijnselen de kop op steken begin ik echt te twijfellen...
Ik weet gewoon echt niet wanneer ik ongesteld moet of moest worden. En doodbamg om te testen. Ik wil eigenlijk gewoon een luisterend oor. Of in dit geval lezend oog lol
Wat vervelend voor je meid. Na zo'n verleden begrijp ik dat je een soort angst hebt ontwikkeld voor testen. Probeer een beetje tot rust te komen en als de symptomen blijven, toch misschien heel snel een testje doen. Doe het zoals een pleister, niet blijven kijken en snel doen .
Fijn dat jullie zo goed kunnen praten hebben. Je man heeft volledig gelijk hoor. Alles komt goed en wat de uitkomst ook is jullie gaan er samen voor/door. Jullie hebben al zoveel samen meegemaakt. Vervelend dat je niet weet wanneer je eigenlijk ongesteld zou moeten worden, maar met het tempen zou je (zoals je in één van je vorige berichtjes zei) al misschien iets moeten opmerken. Ga je dan woensdag testen?
Yep als mijn temp hoog blijft ga ik woensdag testen. Ik heb trouwens wel nu lichte hoofdpijn af en aan. Maar lijkt meer op verkoudheids hoofdpijn met druk op voorhoofd aan wangen. Ook beetje loopneus. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel weer enigzins met beide voeten op de grond sta. Ik moest het er gewoon echt uitgooien! Lol. In andere woorden ga ik er dus niet meer van uit dat het zelfs mogelijk is. Maar dromen mag he?! Het is zo lastig uit te leggen. We zouden niets liever dan nog een kindje hebben maar ik wil geen risicos nemen op nog meer mk of nog een kindje verliezen tijdens de zwangerschap. Genoeg is genoeg. Maar als ons nog een gezond kindje gegundis op miraculeuze wijze dan is dat het beste wat ons ooit is overkomen. Net als onze oudste zoon. 10 jaar niet zwanger geraakt. Zelfs icsi ondergaan. We verhuizen en 7 maanden later tadaaa spontaan zwanger. En daarna is de lange reeks van miskramen gekomen. Ik was ineens SUPER vruchtbaar.
Update. Temp blijft hoog. En heb zoals padmee voorstelde toch een test gedaan. Zoals een pleister... snel... lol Negatief Afwachten dan maar. Maar het geeft idd rust nu!
Goed zo! De korte pijn Kan me voorstellen dat het rust brengt. Wat ga je doen als de symptomen aanblijven?