Germ heel veel sterkte , en ik hoop voor iedereen hier trouwens dat jullie snel zwanger mogen worden en een mooie fijne en gezonde zwangerschap tegemoet zullen gaan !!
Dank jullie voor het medeleven en uiteraard ook gefeliciteerd voor de zwangeren onder jullie! Louloulo, inderdaad een mooie naam! Als je al weet dat een miskraam gaat volgen is het inderdaad wel een last die van je schouders valt als het begint Toch ook voor jou veel sterkte hé. Ik vind het gewoon zo kl*te dat het zo een beetje een gemiste kans is, er was iets en plots is het er niet meer, dat maakt me ook een beetje verward. Hotsiflots, Pff wat jammer, veel sterkte! Enigszins heb ik in dat opzicht nog wel geluk dat ik na de miskraam eigenlijk pas heb vernomen dat ik zwanger was. Op 2 dagen tijd heb ik dus eigenlijk te horen gekregen dat ik 5 à 6 weken zwanger was én dat ik een miskraam heb gehad, en dat geeft toch wel een raar gevoel. Hopelijk stoot jouw lichaam het vruchtje zelf af Als je denkt dat je zwanger bent en dan bij de gyn te horen krijgen dat het niet meer leeft, moet inderdaad heel wreed zijn. Sterkte! Had jij geen bloedverlies of buikkrampen oid?
Jemig 2 dingen tegelijk te horen krijgen is ook erg pijnlijk ben je blij en verdrietig tegelijk, leven kan zo oneerlijk zijn Ik had alleen bij 5 weken een mini beetje bruinverlies echt een veegje thats it, geen krampen niks! ik had toen al rekening mee gehouden dat het mis kon gaan, maar omdat het ophoude en gewoon me symptomen nog had dacht ik dat het oud innestelings bloed was, ook al had ik in me achterhoofd het was alsnog erg pijnlijk :/ maandag naar de gynaecoloog krijg ik weer een echo en dan onder behandeling heb namelijk ook pcos, dat ik zwanger was op de natuurlijke weg was al een wondertje heb nu echt zo iets van eruit en doorgaan!!
Jeetje meid, wat droef. Vind dat je het heel sterk oppakt! Toch nog een beetje extra sterkte toegewenst en wees vooral lief voor jezelf he, laat je maar fijn een beetje extra verwennen en knuffel flink met je lieve meisje. Hoop dat het snel weer raak is en dat het brusje dan fijn blijft plakken. Ook andere dames veel sterkte en voor de zwangere felicitaties en succes toegewenst.
Mijn HA was er niet toen ik belde voor de bloedresultaten dus keek een andere dokter even voor me naar de resultaten. Zij was tegen zichzelf bezig euhm eens kijken bloedresultaten zwangerschap en toen Proficiat mevrouw, u bent zwanger! Toen ging er even iets van vreugde door me heen, maar toen besefte ik dat deze dokter niet op de hoogte was en dat het even goed een miskraam kon zijn. Na het verhaal gedaan te hebben zei ze toch dat de kans 50% is dat het een miskraam was. Het is de afgelopen 2 dagen gewoon zo snel gegaan allemaal, dat maakt me erg verward. Opeens ben je zwanger maar gelijk ook weer niet.. Hotsiflots, pff wat naar zeg Bij zo weinig bruinverlies ga je niet denken dat het fout gaat hé Ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook een klein beetje oud bloed verloren maar toen dacht ik ach het zal wel niets zijn, alles is gewoon in orde!, ook mijn zwangerschapstesten bleven oplopen dus ik maakte me niet echt zorgen en alles bleek ook in orde te zijn. Als je dan toch slecht nieuws krijgt moet dat inderdaad een enorme klap zijn, een veel grotere klap dan die ik nu heb denk ik! Ik begrijp ook dat je zoiets hebt van eruit zodat ik weer door kan! Ik denk dat ik ook zo zou denken. De zwangerschap is beëindigd, het vruchtje leeft toch niet meer, dan is het beter dat het snel eruit gaat, dan is dat hoofdstuk achter de rug en kan je weer opnieuw proberen. De gyn zei me dat ik opnieuw een keer ongesteld moet worden voordat we weer proberen, maar ik weet niet of ik wil wachten Dormouse, Dank je, het ene moment lukt het mij ook wel om er heel nuchter over te denken (zoals nu), maar soms denk ik ik WAS zwanger, het was gelukt! Waarom moest het nu mislopen? Is het mij niet gegund om zo snel zwanger te worden??. Maar uiteindelijk heeft dat ook geen zin om zo te denken Ik kan beter blij zijn dat mijn lichaam zijn werk heeft gedaan, ik ben bijna weer zuiver, nu kan ik best genieten van mijn kleine meid en hopen dat het snel weer raak is en dat het een plakkertje is! Erover praten (schrijven) doet ook wel goed vind ik, dan besef je dat je echt niet alleen bent en dat zoooo veel vrouwen dit meemaken.
Ik herken heel veel in wat je schrijft. Er nuchter tegenaan kijken hielp bij mij vaak ook maar soms is het ineens zó moeilijk. Dan is het inderdaad prettig om te weten dat je in ieder geval niet alleen bent. Zelf hebben wij er bijna vier jaar over gedaan om onze zoon te krijgen en onverwacht bleek ik onlangs ook ineens snel weer zwanger (niet gepland) en het verliep verdrietig genoeg net als bij jou. Vind het wel een enorme troost om te weten dat mijn lichaam het wel kán, zou je nog als raad mee willen geven om dat vooral ook niet te vergeten blijf er ook vooral over schrijven als het je helpt! Gewoon hier of in een pb mocht je dat willen daar is het forum ten slotte voor toch
Precies dit!! geeft zoveel steun, ook in mijn directe omgeving is er ervaring met miskramen, mijn moeder heeft voor mij ook 2 miskramen gehad en na mij weer 2 voor mijn broer kwam, daar heb ik zoveel steun aan ook. Ik ga ook als het over is 1 menstruatie afwachten zodat ik precies mijn eisprong kan aftellen en dan weet ik ook dat mijn hormonen zich hebben hersteld. En de klap van mij is niet erger dan de jouwe hoor ieder heeft zijn eigen verdriet, van is jou is net zo erg, elke miskraam is er 1 teveel. xoxo
Dormouse, Inderdaad, zo gaat het bij mij dus ook precies. Tjee zeg, bijna 4 jaar erover gedaan om je zoontje te krijgen! Wat frustrerend lijkt me dat! Ik besef inderdaad dat we nog blij kunnen zijn dat ons lichaam het wel nog kan, ik ken vrouwen waarbij werd vastgesteld dat ze nooit natuurlijk zwanger kunnen worden Je zegt dat je onverwacht zwanger ben geworden, wil je nu toch weer voor een tweede kindje gaan of niet? Hotsiflots, Erover praten kan ik helaas niet Ik wil er héél graag over praten, maar ik wil niet dat mijn omgeving weet dat we voor een tweede kindje aan het gaan zijn, dus hebben we besloten om ook de miskraam niet te melden. Mijn moeder zou te ongerust zijn en in het algemeen wil ik niet dat zwanger worden zo een pijnlijk onderwerp wordt. Daarom ben ik ook zo blij met dit forum, hier kan ik mijn verhaal kwijt en kan ik ongestoord praten Mijn eisprong aftellen kan ik al niet, ik heb altijd een onregelmatige cyclus gehad dus het is voor mij altijd een vraagteken geweest wanneer ik mijn eisprong had. Daarom twijfel ik of ik wel een maand zou wachten. Momenteel heb ik echt het idee dat ik gewoon snel weer zwanger wil worden, liever vandaag dan morgen om het zo te zeggen. Ik ga maandag bloed laten prikken, als het zwangerschapshormoon volledig uit mijn lichaam is, ga ik mijn HA vragen of ik al gelijk weer zwanger zou mogen worden.
Het dik gerukte heb ik precies hetzelfde, nog liever vandaag dan morgen, ik heb ook het gevoel dat ik de miskraam pas een plek kan geven als mij lichaam ''bewijst'' het wel te kunnen, het voelt als een open wond bizar hoe een lichaam toch door wil. Je kan er wel met je partner over praten en hier op het forum, dat helpt, ik ben wel blij dat ik het al aan iedereen heb gezegd want dan hoef ik geen schone schijn op te houden als ik in een dal zit, ook is het wel zo dat het medeleven (wel goed bedoelt) mij kan gaan irriteren dat is het nadeel ervan, je word gauw zielig gevonden en de gezegde ''je bent nog jong'' en ''er komen wel nieuwe kansen'' vliegen mij nu om de oren.. Nee niet als je pcos heb en dolgraag moeder wil worden, ik heb wel besloten dat als ik meerdere miskramen krijg ik ermee stop, ik heb het er heel zwaar mee met dit verlies na 11 jaar onvruchtbaar zijn met overgewicht + pcos was de kans al klein op een natuurlijke zwangerschap, ik kreeg maar 1 keer per jaar mijn menstruatie na 80 kilo te zijn afgevallen, kwam mijn menstruatie terug en voelde ik ook mijn eisprong, nu heb ik echt zo van doorgaan doorgaan, ik heb wel de angst dat de miskraam en hormonen ervoor zorgen dat mijn cyclus weer helemaal in de war zullen geraken en dat de tweede poging niet zo snel zal zijn, als ik hoor dat sommige vrouwen meerdere miskramen krijgen soms wel 8 na elkaar zakt de moed mij in de schoenen. En je mag gelijk weer zwanger worden hoor! Ik wacht wel mijn1ste menstruatie af, maar je kan ook vanaf de dag van toen je te horen kreeg dat alles leeg was weer gaan proberen (wel pas als je geen bloed meer verliest i.v.m. infectie gevaar) Hoop dat het bij jou snel weer raak is en het een plakbeeb is <3
Ik zou er ook wel willen over praten. Maar mijn vriend wil niet dat er iemand weet dat we begonnen zijn aan nr2. Ik vind dat daar altijd zo een taboe rond hangt. Gelukkig kunnen we hier wel terecht met ons verhaal. Vanacht ben ik terug wakker geworden van een enorme spanning in mijn buik. Heb de hele dag terug regelmatig een kramp/stekende pijn in mijn buik en terug wat meer bloed en slijm verlies. Gisteren heb ik de hele namiddag niks meer verloten.
Er hangt ind een taboe rond zwanger worden en miskramen alsof je er voor moet schamen,het moet toch niet gekker worden?, mijn moeder had het ook lekker..Mijn moeder heeft voor mij 2 miskramen gehad en na mij weer 2 keer, elke zei mijn vader waarom jank je nou? er komen heus wel meer kansen walgelijk gewoon en weet sinds gisteren dat een vriendin van mij maar liefst 8 miskramen heeft gehad!!!! heeft ze me niks over verteld pas gisteren durfde ze het te vertellen omdat ik er zo open over ben,ze zei dat ze mij erom ''bewonderde'' dat ik zo open was, ik durfde dat niet, waarop ik zei hoezo jij ''durfde'' dat niet? toen zei ze dat ze er ook 8 gehad heeft, ik viel zowat van me stoel, hier was ik echt van geschrokken. Je kan altijd hier je hart luchten en steun vinden
Ik heb verwarrend maar toch goed nieuws Ik moest afgelopen maandag bloed laten prikken om zeker te zijn dat het zwangerschapshormoon onder de 10 was gezakt (vorige week maandag was het 384). Maandagavond belde ik voor de uitslag Mijn HCG bleek gestegen te zijn tot 5.399 Ik heb mijn gyn gebeld, en ze wou me graag vandaag even zien. Op de echo is een beginnend kloppend hartje te zien! Ik moet er nog even van bekomen, vorige week had ik een miskraam en nu zou ik een kleine 6 weken zwanger zijn Louloulo: Ik denk net zoals jouw vriend, ik wil niet dat iemand weet dat we begonnen zijn aan nr 2. Hoe graag ik er ook over wou praten, ik wou echt niet dat mensen dat wisten Nu verwacht niemand dat we al aan nr. 2 denken, dus is het een verrassing als we het nieuws bekend maken. Hotsiflots: Tjee die reactie van je vader is ook niet leuk Maar er zijn inderdaad heel veel mensen die denken ach je bent nog jong, er komen nog wel kansen! Goh voor je vriendin moet dat ook zwaar geweest zijn, 8 miskramen! In mijn omgeving merk ik dat mensen wel echt medelijden hebben bij een miskraam, maar dan proberen ze je op te peppen met de woorden je bent nog jong, er zijn zo veel vrouwen die een miskraam krijgen, je wordt wel snel weer zwanger!, ookal bedoelen ze het goed, dat is niet wat je wil horen als je net een miskraam gehad hebt.
Wauw super nieuws! Ik duim dat alles goed blijft gaan! Het moet idd verwarrend zijn. Hebben ze een uitleg voor je hevige bloeding?
Louloulo, ze zei "dat moet dan een kanjer van een innestelingsbloeding geweest zijn", maar ik kan me dat niet voorstellen... Volgens mij klopt die tijdspanne helemaal niet. Ik denk dat ik toch ongerust zal blijven, zelfs tijdens een menstruatie heb ik nog nooit zo veel bloed verloren, dat kan toch niet goed zijn!? Ik vind het zo vreemd... Maar het is wel een feit dat vorige week niets te zien was op de echo, terwijl vandaag duidelijk een vruchtzakje én een vruchtje te zien was mét een kloppend hartje. Mijn vriend zei net in de auto "misschien was het een tweeling en was die bloeding een miskraam van het ene vruchtje?" Dat lijkt me ook niet onlogisch, maar ik weet het niet...