Hallo, Ik val maar meteen met de deur in huis: Al mijn hele zwangerschap ben ik erg onzeker over alles wat ik maar kan bedenken. Ik ons kindje wel gezond, zal hij/zij overlijden in mijn buik...Echt de gekste dingen haal ik in mijn hoofd. Die onzekerheid is sinds de afgelopen 2 maanden omgeslagen in doodsangst en ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan. De vk is er al lang van op de hoogte maar laten mij een beetje aanmodderen terwijl ik er zo langzamerhand aan onderdoor ga. Nu is er besproken dat ik met 40+4 naar de gyn mag voor een extra controle en een plan van aanpak te bespreken. Ik helemaal blij want ik dacht dat ze me dan tot max 41 weken door zouden laten lopen. Gisteren moest ik na de controle bij de vk naar het ziekenhuis omdat mijn bloeddruk wat hoog was (eenmaal in het ziekenhuis was deze weer gedaald) Na de echo heb ik mijn verhaal gedaan bij de gyn en heb gevraagd of er een mogelijkheid dat ze mij eerder inleiden omdat ik echt niet meer normaal functioneer. Het antwoord daarop was: Nee, daar kunnen we niet aan beginnen. Als het niet eerder komt dan leiden we vanaf de 42 weken in Alle moed zakte op dat moment weer in mijn schoenen met als gevolg dat ik nu weer helemaal in des hit zit omdat ik een vaag gevoel heb dat de kleine niet vanzelf gaat komen en ik dus echt doodsbang ben dat ons kleintje nu steeds meer kans heeft om in mijn buik te overlijden. Dinsdag moet ik weer naar de vk. Ik wil eigenlijk aan haar vragen of zij de gyn wil overtuigen mij niet langer dan 41 weken door te laten lopen. Aangezien mijn vk niet echt soepel is ben ik bang dat ze dit niet wil doen. nu is mijn vraag: Wat kan ik doen??? Ik ben echt ten einde raad. Sorry voor de ontzettend lange intro maar weet het niet kort maar krachtig neer te zetten. Gr...
O ja, ik loop al bij een therapeut maar zelfs die krijgen mij mijn angsten niet uit mijn hoofd gepraat. Helaas is dat dus ook niet de oplossing.
hoi, wat ontzettend naar voor je dat je zoveel last hebt van angsten. Natuurlijk is er een richtlijn en kunnen we niet iedereen inleiden die daarom vraagt. (mede omdat inleiden ook geen pretje is en je vaker ziet dat er dan weer andere medische ingrepen bij komen kijken). Maar met jouw verhaal moet je zeker serieus genomen worden! Ik zou toch je verloskundige nog eens op het hart drukken dat het je heel ernstig is. Ook kun je nog een afspraak maken bij de gynaecoloog (desnoods bij een andere in hetzelfde ziekenhuis). Verstandig dta je bij ene therapeut loopt, ik hoop dat je er wel een beetje baat bij hebt. Als je meer vragen hebt, stel ze gerust! Ik hoop dat de arts luistert en begrip toont! Mirjam
Hoi Mirjam, Dankje voor je snelle reactie! Doet me goed om te lezen dat er nog vk's zijn met meer gevoel en inlevingsvermogen. Zoals ik al zei moet ik dinsdag weer voor controle en mijn vriend gaat dan ook mee. Misschien komt het beter over als ook hij kan bevestigen dat het echt serieus is en dat ik niet iemand ben die gewoon geen geduld meer heeft. Eigenlijk zouden ze dat zelf al moeten weten aangezien dit al 8 maanden loopt. Maar toch nog even wat vraagjes. Zou ik kunnen vragen of ze me willen strippen? Ik ben dan 39+5. Ik weet dat ze dat normaal voor de 40 wkn niet doen maar denk je dat ze in mijn geval echt moeilijk gaan doen om die 2 dgn. Of liever gezegd zou jij daar over vallen? Denk je dat het nut zou hebben? En wat zou jij doen als ik vraag om me niet langer dan 41 wkn door te laten lopen? Alvast bedankt weer...
Hoi Trieske, als je zo angstig bent op het laatst zou ik altijd wel een inwendig onderzoek bij je doen, al is het maar zodat je weet of er uberhaupt iets aan het veranderen is. Voor strippen moet je wel een cm ontsluiting hebben en je baarmoedermond moet al wel aan het veranderen zijn, anders heeft strippen geen zin. Maar voor een inwendig onderzoek en evt strippen zou ik wel gewoon vragen hoor. En laat je sowieso op consult gaan naar de gyn hoor, ivm je wens/vragen tot inleiden vanaf 41 weken, want een vk kan je dat helaas echt niet beloven. Het klopt wat Mirjam zegt, inleiden doen ze niet zomaar, maar je kunt allicht je angsten ed daar op tafel leggen en een plannetje maken met de gyn. In ieder geval je evt mogelijkheden bespreken en dat je je gehoord voelt. Sterkte en succes en laat je niet uit het veld slaan, ook niet door je angsten, het komt echt goed! Groetjes Brigitte
Ontzettend bedankt voor jullie duidelijke antwoorden. Eindelijk heb ik het gevoel dat ik begrepen wordt. Thanx! De vorige keer wilde ze geen inwendig onderzoek doen omdat het volgens haar helemaal niets te betekenen zou hebben als ik al verweekt zou zijn ofzo en aangezien er veel vrouwen zijn die weken met ontsluiting lopen en bla bla bla. Ik geloof haar ook wel maar ik heb er alleen zo weinig aan Na jullie adviezen ga ik vol goede moed dinsdag naar de vk. Hopelijk gaan ze nu wel iets ondernemen, al is het maar een doorverwijzing naar de gyn. (Die heb ik toch nodig???) Nogmaals bedankt voor de adviezen en steun!
hoi, het is ook wel zo dat een inwendig onderzoek niet heel veel zegt, maar wie weet is het rijp en kan er gestript worden! Gewoon vragen en uitleggen waarom! Succes en laat maar even weten als je geweest bent. Mirjam