Van de week tussen de middag (hele schooldag) kwam er een (Syrisch) jongetje aan de deur die vroeg of hij met mijn dochtertje mocht spelen. Ik zei dat wij aan het eten waren omdat ze straks weer naar school moeten en zei dat hij naar huis moest gaan want hij moest ook nog eten voor hij weer naar school ging. Hij vertelde dat hij niet naar huis kon want mama was met een andere vrouw eten aan het klaar maken en papa had gezegd dat hij maar bij vriendje x of bij mijn dochtertje moest gaan eten. (papa of mama heeft het niet gevraagd aan ons) Ik heb hem binnen gelaten en bij ons laten eten en gezegd dat als het nog eens voor kwam hij gelijk vanuit school met mijn dochtertje mee mocht gaan. Is dit normaal in die cultuur? Ik vond het erg zielig voor hem, laatst waren zijn ouders met hem weg en lieten ze de 2 jongste kinderen thuis 4 en 1 jaar. Mijn dochtertje wilde er toen spelen en vertelde dit aan mij. Wat zouden jullie hier mee doen als dit vaker gebeurt naar de juf of zijn ouders stappen? Ik wil natuurlijk ook niet altijd oppas zijn.
Ik weet niet of het normaal is in hun cultuur, maar vind het wel lief van je dat je het jongentje mee hebt laten lunchen. Mocht het vaker voorkomen zou ik het met de ouders bespreken, want de juf heeft er niet echt iets mee te maken (is mijn mening). Eventueel uitleggen dat er ook een tussensschoolse opvang is waar hun zoontje heen kan?
Lief dat hij bij jou mocht eten. Voortaan zou ik even met hem mee naar huis lopen en navragen hoe het zit. Wat je dochtertje vertelde zou ik zelf gezien willen hebben voor je daar wat over zegt. 2 kinderen van 4 en 1 alleen thuis laten kan ik mij niet voorstellen, maar goed het kan. Ik zou dat alleen niet van mijn kind aannemen maar zelf aanbellen. Moest ik zeker weten dat die 2 kinderen op dat moment alleen zijn dan zou ik ter plekke de politie bellen.
Ik denk dat je er ook wel bij stil moet staan dat kinderen niet altijs eerlijk zijn. Wie weet heeft hij het verkeerd begrepen van zijn vader. Ik was denk ik even met hem mee gelopen om te vragen wat de bedoeling is. Hoe weet jou dochter dat zijn broertjes van 4 en 1 alleen thuis waren? Deden ze wel open dan? Wie weet stond een tante oid onder de douche of was even op zolder. Je gaat nu uit van dingen die kinderen gezegd hebben. Neemt niet weg dat je het in de gaten kunt houden. Zijn er andere dingen die je gezien hebt, of dingen in je.omgeving gehoord?
Het eerste zou best normaal kunnen zijn in een ander cultuur. In veel culturen wordt je meteen eten aangeboden als je in huis komt (teken van gastvrijheid), en is vrij normaal dat kinderen bij iedereen binnen de gemeenschap gaan eten. Heb dit vaker gezien tijdens het reizen. Wellicht een keer met ouders bespreken dat jullie graag willen dat ze het bij jullie eerst vragen van te voren? Over het alleen laten, dit weet je niet zeker. Dus zou ik ook niet zo brengen. In MO viel het mij juist op dat baby's helemaal vastgeplakt zitten aan de moeder. Slapen in een andere kamer is bijna mishandeling. Alleen thuislaten lijkt me dan bijzonder.. Overigens is dit heel erg generaliserend.. Het beste is dat jullie naar die mensen kijken als individuele personen, en niet als 1 blok met iedereen uit hun land van herkomst. Ieder gezin en ieder persoon is anders.
Zijn zusje moest met 2 andere meisjes naar huis en bij hun eten, en zijn ouders stonden ook niet bij school op ze op te halen. Anders staan ze altijd bij school. Het meisje van 4 deed open. Er zijn meerdere dingen, de kinderen zwerven vaak over straat, ze komen uit een andere nieuwbouw en moeten een weg over waar van ik niet wil dat mijn dochter die oversteekt zonder dat ze het mij laat weten er wordt daar vaak te hard gereden. Ik denk dat het een cultuurdingetje is, ze weten dat er tussenschoolse opvang is.
Kan me ook niet voorstellen dat de jongste kinderen alleen thuis zijn gelaten. Ik had het voor de zekerheid wel even gecheckt. Over het bij jou eten is heel lief van je. Ik zou hetzelfde hebben gedaan maar zou ook zijn vader/moeder nog even aanspreken en aangeven dat als dit vaker voorkomt hij best met mij mee naar huis mag maar of dat wel even van tevoren doorgegeven kan worden. Zou ik prettiger vinden.
Nou het valt mij op dat het bij de andere Syrische kinderen ook zo is, ik heb een buurtkindje die soms ook alleen uit school komt en voor het huis wacht op haar ouders en die heb ik ook wel eens mee genomen omdat er niemand thuis was. Daar is nu geregeld dat zij met de 2 grote meisjes mee gaat en voor de rest TSO. Het alleen laten ga ik ook niet aan ze vragen of dat gebeurt, ik zal wel aan de ouders zeggen dat als er onverwachts niet thuis gegeten kan worden hij/ze naar de TSO kunnen. De school helpt ze wel bij veel dingen trouwens maar sommige dingen begrijpen ze niet goed.
Dat vertelde mijn dochtertje 's avonds voor het naar bed gaan pas, anders was ik er wel even heen gegaan.
He gatsie, nou heb je mijn kromme zin gequote 'Ik was het voor de zekerheid wel even hebben gecheckt'..dat is me toch beroerd Nederlands
Hier staat heel vaak een klasgenootje aan de deur, dan heeft hij erge dorst/het super koud/het regent/etc etc en zijn z'n ouders niet thuis... zegt hij! Zijn moeder is dan gewoon wel thuis, maar hij gebruikt een smoesje om hier binnen te komen (en ik laat 'm ook binnen en verifieer dan bij z'n moeder, of loop bv even samen met hem naar huis). Ik zou dus een keer meelopen om te checken of het wel klopt wat hij zegt.
haha was mij niet opgevallen. Het zijn schatten van een mensen ik ga er gewoon eens luchtig over beginnen.
Tja het lijkt me een cultuur dingetje zi e het hier ook. we wonen aan een druke weg en net fietsen en zo pats oversteken net aan 4 en zus. hier zijn ze wel aangesproken het is heel normaaal maar nl is drukker en zon kleine mensje op een 14 inch fietjs zie je niet zo snel. miss even praten of ook een balletje opgooien als je daarna niet tevreden bent. kinderen aan hun lot overlaten vind ik een ding dat niet kan.
Bij het buurt kind heeft de juf van haar klas contact gehad met de ouders zo dat ze opgevangen wordt door de tso en niet op straat zwerft. Maar bij deze kinderen was er een schoolmoeder die ze veel hielp in het begin, ze wonen hier nu 4 jaar. Met regelmaat zijn ze ook te laat op school en krijgt het jongetje straf van de juf, terwijl ik denk dat ze beter de ouders kan aanspreken.
Waarom loop je niet gewoon even bij die mensen langs en praat je even met ze? Waarom zou school dit moeten oplossen?
Dat zou ik dan persoonlijk wel even tegen de juf zeggen. Vind dat sneu voor dat joch, misschien ligt het niet aan hem. En een gesprekje aangaan met de ouders. Niks te verliezen toch?
Dan nog verschillen mensen en gezinnen van elkaar. In andere culturen wordt veel meer uit gegaan van 'it takes a village to raise a child'. Als iemand ze informeert over iets als TSO of BSO zullen ze daar heus gebruik van maken. Het is vaak dat ze niet goed geinformeerd worden, geen onwil.
Daar zijn ze wel over geïnformeerd want de kinderen zijn er wel eens geweest. En van de BSO hebben ze ook een poosje gebruik gemaakt.