Ik vroeg me af hoeveel bloed verlies normaal is bij een miskraam. Bij mij is het vorige week zondag begonnen met bloeden en het is nog steeds vrij heftig, dat is nu dus precies een week geleden. Ik dacht dat ik gister het vruchtje was verloren (zag er een beetje uit als een roze zakje van ca 5 cm? zat op de wc dus heel goed kon ik het niet zien, sorry voor de details). Maar sinds vannochtend bloed ik weer vrij heftig verder. Weet iemand of het normaal is dat je zoveel bloed verliest? (ik was 7,1 weken toen het gestopt is met groeien)
Hoi Anouk, Bij mij kwam het in vlagen; de eerste 2 dagen werd het steeds iets meer maar niet schokkend veel. Dag 3 was een bloedbad omdat ik het vruchtje aan het verliezen was. De gyn. heeft een stukje weefsel uit mijn baarmoederhals gepeuterd (sorry voor de beeldspraak...), en daarna werd het weer wat minder-in ieder geval geen buikpijn meer-. Ik heb daarna 3 pillen meegekregen die een verdere miskraam op moesten wekken omdat niet alles eruit was. Nu bloed ik met vlagen heftig; iedere keer als er weer een stolsel uitmoet gaat dat samen met een boel -helderrood- bloed, maar tussendoor bloed ik vrij weinig. (nu zelfs haast niet meer, volgens mij ben ik eindelijk leeg, wat een hel moet je doorheen zeg...) Ik hoop dat je hier wat aan hebt, maar als je twijfelt moet je gewoon de huisartsenpost bellen, of de VK, die zijn ook altijd bereikbaar. sterkte...
thanks voor je reactie. Nog een vraagje: Ik ben echt verbaasd over hoe lang het kan duren en hoeveel pijn erbij komt kijken, ik lees overal dat het te vergelijken is met een zware menstruatie, maar ik vind het echt niet te vergelijken. Lig al een paar dagen plat en als ik even iets langer op ben dan ga ik letterlijk door mijn hoeven van de pijn, terwijl ik dacht dat ik redelijk stoer was met pijn maar dat valt dus ff tegen. Mijn rug en boven benen gloeien al dagen (ben voor het eerst in mn leven een kacheltje ). Ben benieuwd wie dit ook zo ervaren heeft...
Hoi ANouk, Bij mij heeft het bloedverlies niet heel lang aangehouden, ik had al een paar dagen bruin verlies met af en toe wat bloed bij het afvegen, en op 19/2 heb ik behoorlijke bloedverlies gehad van smorgens tot savonds en daarna alleen weer bruin verlies. Afgelopen woensdag ben ik naar het ziekenhuis geweest en mijn baarmoeder was schoon nies meer te zien alleen nog een streepje waar het vruchtzakje had gezeten. Heb je je temp al opgenomen ? Anders even kontakt opnemen met je huisarts. Bij erge pijn, bloedverlies of koorts moest ik kontakt opnemen met de gyn ! Sterkte, Lin
Hm, nee, daar heb ik geen last van gehad. Alhoewel, toen het begon had ik wel heel erg last van mijn buik, echt van die golven waar je doorheen moet. De gyn. heeft toen een stukje weefsel losgepeuterd en toen was dat gelukkig over. Daarna heb ik die medicijnen gehad, en ik had al wat horror verhalen gelezen hierover bij dames die het vaginaal in moesten brengen. Ik mocht het daarentegen gewoon oraal nemen en dat scheelt echt een boel. Na die eerste ellendige dag is het inderdaad te vergelijken geweest met een flinke menstuatie, meer niet.
Ik ben gister toch gecurreteerd. Ik werd 's ochtends gebeld door mijn verloskundige over svz en die heeft toen meteen een afspraak gemaakt met de gynaecoloog, kon er echt meteen terecht. Mocht ook meteen blijven, daar had ik me niet helemaal op voorbereid (ondanks dat de verloskundige me wel had verteld dat deze kans er in zat). Ik dacht zelf dat ik het vruchtje verloren was zaterdag maar hij bleek er nog te zitten. Dus kreeg een spoedopname, kon meteen door naar anesthesie en daarna bloed laten prikken en toen ik het rondje gedaan had was er een bed voor me klaar. Na de ingreep voelde ik me al meteen stukken beter en vandaag nog beter. Ben echt zo blij dat de pijn zo goed als weg is en het bloeden stukken minder is. Nu kan ik het echt achter me gaan laten.
Poeh Heftig hoor zo'n snelle handelingen allemaal terwijl je je er nog niet helemaal op had voorbereid maar gelukkig lees ik dat je er eigenlijk wel 'blij' mee bent... Ik heb 12 dagen geleden een 'horror' miskraam gehad dmv cryotec (pilletjes) en bloed nu nog steeds een beetje... Het gaat eigenlijk wel heel goed met me en ook ik ben blij dat het achter de rug is en kijk alweer naar voren, alleen heb ik mezelf wel al 2 keer verbaasd door spontaan in huilen uit te barsten dat was dan wel weer minder. Een keer spontaan trouwens en een keer omdat ik een vriendin aan de lijn had die, er niets van wist, 6mnd is en uitgebreid over de kinderkamer vertelde... Auw! Ik wilde het niet laten merken want het lijkt me ook gewoon zo leuk om nog een aantal mensen te hebben aan wie we het kunnen vertellen zonder dat ze van de mk weten en zonder dat ze dus weten dat we daar mee bezig zijn... Maar ja aan de andere kant is het wel moeilijk want ik voel me niet zo'n hele goede vriendin nu want ik heb eerst niets laten horen omdat ik het veel te spannend vond omdat we zelf wisten dat we zwanger waren en ik mijn mond niet voorbij wilde praten en daarna dus niets laten horen door dat hele mk verhaal... bekend bij iemand?
Hou op schei uit, gisteren heb ik vanwege de zenuwen voor vandaag en de toekomst een enorme brul-bui gehad. Manlief wist echt niet wat hij met me aanmoest... en ik zelf eigenlijk ook niet! Tja, hormonen in combinatie met zenuwen zullen we dan maar zeggen.... maar wij hadden het gelukkig niet heel veel mensen verteld, dus dat scheelt weer. En bijkomend voordeel: de telefoon is stuk, dus niemand kan bellen! :-D