Hoi allemaal, Weet niet of ik het hier goed weg zet maar tis gewoon even iets wat ik kwijt wil.. Mijn vriend en ik hebben besloten om voor een tweede kindje te gaan! Heb er zoveel zin in en kijk er erg naar uit, gewoon het zwanger worden en zijn alleen al is zo geweldig en dan straks nog een kleintje erbij, vind het zo spannend allemaal..! Ben eigelijk pas moeder, ons zoontje is nu 7 maanden en gelukkig helemaal gezond. Nu heb ik nog 4 strips pillen, die wil ik eerst opmaken en dan aan de slag dan is ons mannetje bijna een jaar (vind het nu nog net iets te vroeg om al te stoppen met de pil). Na 4 maanden is het misschien nog wel vroeg, maar het speelt ook mee dat mijn vriend 33 is en niet 'te oud' nog een keer vader wil worden. Want stel dat het niet in één keer lukt zoals bij de vorige, hij wordt er ook niet jonger op haha. Nou wil leeftijd niet altijd wat zeggen natuurlijk maar om het zekere maar voor het onzekere te nemen.. Aan de andere kant vind ik het idee om weer zwanger te ziijn ook wel een beetje eng, het is natuurlijk wel weer een hele verantwoordelijkheid erbij en zo spoken er nog wat dingen door mijn hoofd zoals hoe het straks zal gaan met mn zoontje en een broertje of zusje, hoe ga ik de aandacht precies verdelen en dat soort dingen. Loop een beetje op de zaken vooruit maar herkent iemand ook deze gevoelens? Tis heel leuk en spannend maar ook eng tegelijk..
Ja, herkenbaar. Ik heb veel angsten, zo huren we nog een huis en is mijn werk redelijk ver. Anderzijds heeft vriendlief een goeie job en hebben we allebei een eigen wagen. Het meeste angst heb ik voor het vinden van een school voor de oudste terwijl de jongste nog naar de crèche zal gaan. Maar mijn pil is op van vorige vrijdag.... en we zeiden altijd tegen 2013 een brusje, dus wij gaan ervoor. Oja, mijn vriend is net 30 en ik 27, zoonlief 16 maanden. (zou er iemand niet aan beginnen in ons geval? met dat huis enzo? We kunnen wel kopen maar hebben ons ding nog niet gevonden)
Waarom kopen?? Wij hebben 2 koophuizen. Al 5 jaar lang, raken t niet kwijt. Als wij zonder baan zouden komen te zitten, beide vaste baan hoor, dna kunnen we gewoon 2 huizen in de exucutieverkoop en in de schuldsanering. Asl ik het over mocht doen, zouden we alleen gaan huren. Dan word je je huis niet uitgezet als je je hypotheek niet meer kan betalen.
Kom ook even gezellig langs. Ik heb ook een zoontje van 7 maanden en bij mij begint het ook af en toe al te kriebelen. Ik heb gewoon 'heimwee' naar een jaar geleden om deze tijd toen ik lekker met mijn dikke buik rond liep. Ik heb echt een ideal zwangerschap gehad en zou het zo weer over willen doen. Ben nu bezig met afstuderen. Ik ben waarschijnlijk in december klaar en denk dat we rond die tijd voor een tweede kindje zullen gaan. Duurt dus nog even, maar erover dromen vind ik al fijn. Ben trouwens 27 en mijn vriend 34. @ grietje; sluit me bij de rest aan hoor, niks mis met een huurhuis, zeker niet in deze tijd. Wij hebben een koophuis wat we met 1 salaris aan kunnen dus ik heb gelukkig geen zorgen daarover, maar als ik nu moest beginnen zou ik huren een veiligere oplossing vinden.
Mt een huurhuis is helemaal niks mis... wij zitten nu alleen in een koophuis dat maandelijks goedkoper is dan menig huurhuis om ons heen... (wij hebben het geluk gehad op een gunstig moment te kopen en we hebben een spaarhypotheek) Onze dochter is 3 maand oud en wij gaan direct al voor een tweede, aangezien ik een extreem korte LF heb gaan we er niet vanuit dat het zo snel raak zal zijn. Mocht het wel zo zijn, dan is het meer dan welkom.
hoi! Leuk om zo snel al recaties te lezen! Hier in België heeft bijna iedereen een koophuis (de baksteen in de maag hé zoals ze dat hier noemen). Bij ons was het bij de eerste onmiddelijk raak... vandaar dat ik eerst zo zeker mogelijk wil zijn
Wij wonen ook in een huurhuis en mijn vriend heeft ook nog een huis te koop staan samen met zijn ex-vrouw. Dit is voor ons geen reden om niet aan een tweede kindje te beginnen, tuurlijk spookt het wel door je hoofd, het zijn toch dubbele kosten en wie weet hoelang het nog te koop staat maar het is niet iets wat ik mijn droom laat vergallen. En het is idd ook gewoon een soort van heimwee, heb ook een superzwangerschap gehad. Het enige last wat ik eigelijk had was dat ik veek vocht vasthield maar verder mag ik niet klagen. Dus het is gewoon ook iets wat ik mis. Woon ook 2 straten van mijn verloskundigenpraktijk vandaan en kom er dagelijks langs als ik met mijn hond wandel, dus dan denk je er automatisch weer aan.. Zwanger zijn is gewoon iets supermoois, de echo's, het horen van het hardje, het voelen van de schopjes, alles! En dan heb je de bevalling, dit is nooit lekker (zacht uitgedrukt) maar het heeft zo een impact gemaakt dat ik er snachts heel vaak over droom dat ik aan het bevallen ben, ook gewoon iets wat ik nog eens mee zou willen maken. Al met al om een heeeeeel lang verhaal kort samen te vatten: moeder zijn/worden is het aller aller aller mooiste wat er bestaat!
Nou, mijn zwangerschap was 1 donkergrijze wolk! Depressie, Bekkeninstabiliteit, Ischias, ontstekingen in de gewrichten, vocht vasthouden en en en... Maar de bevalling was bij mij een eitje! Ik heb niet kunnen genieten van mijn zwangerschap, maar hoop dat bij een tweede wel te hebben! De rotzwangerschap weerhooud me er niet van toch voor een tweede te gaan.
@ Melodios; ben het helemaal met je eens! Moeder worden/zijn is echt het meest geweldige wat je kan overkomen! Ik zeg elke dag nog tegen mijn vriend dat ik zó ontzettend blij ben met ons mannetje, kan het af en toe nog niet geloven. @ MayD; heb meteen even op je meisje gestemd. Knap dat je ondanks alles nu al voor een tweede durft te gaan! Bij ons wat het 'pas' in ronde 8 raak, maar ik heb toch zoiets van stel dat het bij de tweede wel meteen raak is dan zou ik het wel erg kort op elkaar vinden. En met mijn studie erbij zou dat ook haast niet te doen zijn. Wil echt eerst mijn diploma op zak hebben. Misschien dat ik dan ook gewoon een paar jaar lekker thuis blijf dan heb ik tijd genoeg voor mijn zoontje en een eventueel brusje.
@ Bibi: thnx voor je stem! Tja, wij hebben de eerste keer extreme mazzel gehad dat het "al" in ronde 5 raak was met mijn korte LF (5 / 6 dagen)... wij gaan er gewoon vanuit niet weer zo'n ontzettende mazzel te hebben. Dat je eerst je diploma wil hebben is een goed streven. En een paar jaar lekker thuisblijven is ook niks mis mee (doe ik ook, lekker thuismoederen). Zolang het kan en je voelt je er lekker bij!
Wat leuk dat jij thuismoeder bent! Ik ken maar weinig vrouwen die daarvoor kiezen terwijl ik het eigenlijk heel normaal vind. Ik voel me elke keer schuldig als ik naar stage ga. En het gaat allemaal al zo snel, voor je het weet gaat je kndje naar school en dan kun je nog aan het werk, toch? Ben heel benieuwd of jullie nog een keer zoveel mazzel gaan hebben! Alvast veel succes en hou ons wel op de hoogte hè.
Dank je bibi! Mijn ei heb ik net gehad en zit nu op 2 DPO... ik ben benieuwd wat deze ronde brengt. M.b.t. thuismoederen: mijn man en ik zijn beide geen voorstander van KDV. Wij hebben altijd gezegd dat als er kids komen, dat ik ga stoppen met werken. Nee, ik vind het niet zonde van mijn hoge opleiding en nee... ik verveel me niet. Ik vind het gewoon heel erg fijn dat mijn kleintje de zorg krijgt die ze nodig heeft, namelijk die van mama...
Ben het helemaal met je eens! Mijn vriend en ik denken er ook zo over. Ik studeer nu dus nog wel wat inhoudt dat ik twee dagen per week van huis ben voor stage, maar de ene dag is mijn moeder hier in huis en de andere dag is mijn vriend er. Als we die mogelijkheid niet hadden gehad en het had een kdv moeten worden was ik denk ik (tijdelijk) met mijn studie gestopt. Ik heb zelf bij een kdv gewerkt, maar ik blijf het een vreemd idee vinden dat je je kindje bij 'vreemden' achter laat. Ben benieuwd wat deze ronde jullie gaat brengen en of je symptomen krijgt. Ik had nergens last van toen ik zwanger was, maar toch op de een of andere manier voelde ik me anders en wist ik dat het raak was. Ik duim voor je! Waar zijn de andere dames? Vond het net zo gezellig om ons alvast met zijn allen te verheugen op de toekomst.
Ik voelde ook niks toen ik zwanger was... nu beginnen de zeurdderige benen, buik en onderrug op te spelen. Dus ik denk dat het niet raak is. Wel fijn trouwens dat je een goede oplossing hebt voor de dagen dat je op school zit.
Hoi! Wij zijn toch begonnen met klussen voor ons 2de @werk: ik werk 3 volle dagen per week als logopediste. Ons kindje gaat dan naar de crèche. Ik vind het goed zo maar er zijn toch soms mensen die me daarvoor vreemd bekijken. Moeder zijn moet je precies combineren met full-time werken... (ik heb een collega die full-time werkt en 4 kinderen heeft waaronder twee onder de 2 jaar) Achja... ieder zijn ding zeker
ow, nog dit: ik voelde me helemaal niet zwanger tijdens mijn eerste zwangerschap. Ik had nergens last van. Pas na 5 maanden begon dat buikje. Maar ik heb er dan wel heel erg van genoten. Ik had een droomzwangerschap
@ Grietje: ik veroordeel moeders die hun kindje naar een KDV brengen niet, maar ik zou er zelf niet aan moeten denken....
@ Grietje; ow jullie zijn ook bezig, spannend!! Ik leef met je mee hoor. Natuurlijk moet ieder voor zich weten hoe de opvang geregeld wordt, maar ik zou er ook niet aan moeten denken om zoveel van mijn zoontjes leventje te missen en de zorg aan vreemden over te laten. Maar als jij je goed voelt bij de combi werk en gezin is het prima, toch? Jammer May-D als het niet raak is. Maar gewoon de moed erin houden! Je hebt al een prachtig wondertje op de wereld gezet dus dat moet gewoon nog een keer lukken!
Och, ik maak me ook niet druk hoor... heb een mooi meisje en ben heel gelukkig. Ik verwacht ook niet dat het snel raak is, zeker niet met mijn cyclus.