Hallo, Ik ben Charill, 30 jaar en zwanger van ons 1ste kindje. Ik ben nu 3 weken zwanger en bloednerveus. Mijn man en ik zijn al bijna 2 jaar bezig geweest om zwanger te worden. Op de normale manier lukte het niet. Het probleem ligt bij ons beide. Ik heb 1 eileider die het wel doet, maar waar niks uit komt en mijn man heeft geen goede zaad. We hebben 4 IUI pogingen achter de rug, waarvan er maar 2 daadwerkelijk door zijn gegaan. Begin dit jaar had mijn man ook een koortsaanval gehad waardoor we langer moesten wachten. Bij de laatste IUI poging werd ons verteld dat het op deze manier niet ging lukken. Het sperma aantal was steeds niet voldoende. Waar dat precies aan lag konden ze niet vertellen. Door de koorts waren we al 3 maanden gestopt en mijn man was een roker, maar hij is ook al meer dan 1.5 jaar geleden gestopt om zo de kwaliteit te verbeteren. Helaas heeft het niet geholpen. Ze hebben ons toen geadviseerd om over te stappen op IVF/ICSI. We zijn daar direct mee akkoord gegaan. 2 weken lang Decapeptyl mogen prikken met in de laatste week Gonal F elke dag erbij. Was geen pretje, zeker niet voor iemand die een fobie voor naalden heeft. Maar ja, als je iets wilt moet je je er over heen zetten. Uiteindelijk zelf leren prikken en dat ging wel redelijk goed. Nog wel elke dag met trillende handen geprikt, maar ik kan het wel. Toen hadden we op 11 september de 1ste echo voor de punctie. Daaruit bleek dat beide eileiders eicellen aan het maken waren, wat dus eigenlijk best een verassing was. Ik had verwacht dat alleen de rechter eileider het zou doen, maar de eicellen waren te klein. Moest vrijdag 13 september terug komen. Op vrijdag de 13de teruggegaan en goed nieuws gekregen dat de punctie maandag 16 september kon plaats vinden. De dag van de punctie kan ik me weinig herinneren, de kalmeringstablet heeft iets te goed gewerkt. Zelfs de artsen stonden er van te kijken. Volgens mijn man was ik niet meer bij toen we bij het ziekenhuis aankwamen. Ze hebben me naar binnen gedragen. Het laatste wat ik me herinner is dat ik bij kwam in de verkoeverkamer. En dat was 2 uur later. De punctie heeft 21 eitjes opgeleverd, maar het zou een ICSI behandeling worden. Er waren te weinig zaadcellen voor IVF. Donderdag 19 september kregen we te horen dat er die dag een terugplaatsing zou vinden. Dus we konden om 14:00 uur naar het ziekenhuis. Daar hebben we te horen gekregen dat er van de 21 cellen 18 bevrucht waren geraakt. Nu was alleen de vraag nog of ze ook ingevroren konden blijven. 1 teruggeplaats en 17 cellen werden ingevroren, daarvan hebben 4 bevruchte cellen het overleefd. Maar de 1ste poging is gelukt. We hebben afgelopen maandag 30 september mogen testen. Voor de zekerheid 2x getest, allebei positief. We krijgen over 3 weken de 1ste echo. Hopen dat alles goed zal gaan. Ik heb me op deze site aangemeld om me zo goed mogelijk te laten informeren en hoe andere zwangere vrouwen het doen. Misschien hebben jullie tips voor me, zodat ik misschien wat meer kan genieten van het moment ipv angstig zitten afwachten op slecht nieuws. Uiteraard wil ik ook helpen. Als je meer wilt weten over de IUI behandelingen, het prikken, of IVF/ICSI, de medicatie die ik gebruikt heb, stuur me een berichtje. Ik vertel je mijn ervaring. Gr. Cher
Spannend voor jullie, het is altijd een spannende tijd en zeker als het zo moeilijk gaat! Welkom hier en hopelijk kunnen je vragen beantwoord worden!