Hoi lieve meiden. Ik ben nu kort zwanger van ons tweede kindje. Ons zoontje wordt in de zomer 2. Ik moet even van me af schrijven want ik voel me soms zó schuldig tegenover hem dat er nu al (Nouja in december) een baby bij komt terwijl hij eigenlijk nog zo klein is. We wilden heel graag een klein leeftijdsverschil dus dit kindje is echt super gewenst en we zijn onwijs blij maar soms vliegt het me ook aan, ga ik het wel redden met 2 kindjes en kan ik ons eerst zoontje dan nog wel genoeg aandacht geven, etc.. Het klinkt allemaal heel overdreven maar ik ben wel benieuwd of meer moeders dit zo hebben ervaren. Alvast bedankt voor jullie reacties
Ik herken je gevoel! Onze kinderen schelen 21 maanden met elkaar en de derde is al weer op komst. In het begin van mijn tweede zwangerschap voelde ik die zorgen ook maar als ik zie hoe ze nu met elkaar omgaan dan geniet ik echt. Ze zijn zo lief voor elkaar en weten niet meer beter dan dat ze gewoon met zijn tweeen zijn. En qua drukte en aandacht, ja dat is echt even wennen in het begin, en sommige momenten van de dag zijn echt spits, maar je vind daar echt je draai in! Geniet vooral van elkaar!
Van harte gefeliciteerd! Hier ook heel snel zwanger van de 2e! Ook een bewuste keuze, alleen toen het zover was (gelijk in ronde 1) schrok ik wel even en overviel het me ook! En nu soms nog, de ene x denk ik het komt allemaal goed en t andere moment weet ik echt niet hoe ik het straks met 2 kindjes moet doen. Toch probeer ik er zo min mogelijk over na te denken, je kan toch niet voorspellen hoe het gaat lopen, en het is ook hartstikke leuk voor je zoontje een broertje of zusje. En ik geloof ook echt dat t straks allemaal goed komt. Misschien dat de 1e maanden pittig zijn, daarna wordt het vaak alleen maar leuker. Dus ja, je gevoelens zijn wel herkenbaar !
Bedankt voor je reactie!! Bij jullie wordt het ook een drukke boel zo te lezen haha, wel super gezellig! Geniet van je zwangerschap!
Dankjewel voor je reactie! Fijn dat het herkenbaar is, hier idd ook meteen de eerste ronde en dat hadden we echt nooit verwacht aangezien het bij de eerste 10 maanden duurde. Maar idd het zal sowieso wennen zijn de eerste maanden, hopelijk vinden we snel onze draai erin. En hier duurt het nog ff. Bij jou al bijna zie ik geniet nog eventjes van je zwangerschap!
Voel je niet schuldig, waarschijnlijk vind jouw zoontje het straks ook gezellig dat hij niet meer alleen is en een broertje of zusje heeft. Tussen mijn zoon en dochter zit 2 en halfjaar (wilde het al eerder maar had destijds net een nieuwe baan) maar 2,5 jaar was goed te doen. Mijn zoon is veel mee geweest naar de verloskundige en heb hem overal bij betrokken, groot voordeel vond ik dat hij al zindelijk was toen zijn zusje kwam (maar 1 in de luiers) hij is vrijwel nooit jaloers geweest en kunnen nu niet met en niet zonder elkaar.
Ik herken je gevoel wel hoor. Onze tweeling wordt in augustus geboren (of ben dan in ieder geval uitgerekend) en ons zoontje wordt in december 3. Ik heb bijna elke dag een schuldgevoel naar hem toe. Ik kan niet alles meer en daar voel ik me dan weer schuldig over. Zodra ik met verlof ga, gaat hij van het kdv af en naar een go. Hij moet in een ander bed en moet straks de aandacht verdelen. Pff heb er al heel veel tranen om gelaten.
Hier niet echt vlak achter elkaar (oudste was net 3 jaar geworden toen de tweede werd geboren. Nu bijna 20 weken zwanger van de derde. De tweede is nu bijna 3) Maar herken het "schuldgevoel" van toen nog heel goed naar de oudste toe dat ze straks niet meer de enige is. Ik heb heel bewust zo intens mogelijk van haar genoten vlak voor de bevalling. Veel kon ik niet ondernemen (bekkeninstabiliteit en een miljoen andere klachten) maar echt zoveel mogelijk leuke dingen gedaan. De dag voor de bevalling hadden we bijv een gezichtsmaskertje op gedaan (zij een laag Nivea creme). Daar heb ik een foto van gemaakt en omdat dat ons laatste moment "samen" was is dat een heel dierbare foto.
Heel herkenbaar bewust ervoor gekozen maar als onze 2de wordt geboren is onze 1ste 18 maanden. En ik denk nu ook wel eens hoe ga ik het allemaal doen en gaat onze 1ste het wel leuk vinden. Maar ja we gaan het meemaken komt vast allemaal goed
Ooh ik ben zo blij met jullie reacties. Moet er ook wel een beetje van huilen ik ben dus niet de enige die het zo voelt. En uiteindelijk komt het vast allemaal goed.. draai vinden duurt altijd wel even denk ik haha. Bedankt voor jullie fijne reacties!