Hoi allemaal, Hierbij wil ik gewoon even mijn frustraties uiten over Hyperemesis Gravidarum, HG, of extreme misselijkheid en hoe anderen hierover oordelen. En anderen die dit ook hebben, uit je gerust ook hier hoe beroerd je je voelt. Het lijkt wel of er maar weinig mensen echt begrip voor hebben wat het is om de hele dag misselijk te zijn, de neiging of echt te spugen en zo slap als vaatdoek als resultaat. Want zoals schoonmoeder bijvoorbeeld zegt: 'gewoon blijven drinken' en 'wel naar buiten is goed voor je' en gewoon opstaan is er , gewoon, niet bij dan. Dus ik hang in bed. Voor de tweede keer want dit is mijn tweede zwangerschap. En dat snapt men niet... Ik doe echt mn uiterste best om slokjes te drinken en beetjes eten te knabbelen, zodat het erin blijft. Dus ik ben nu nog niet uitgedroogd. Daarom gelukkig ook niet naar het ziekenhuis. Maar soms heb ik het idee dat dat beter zou zijn voor de omgeving zodat ze de ernst ervan snappen. En ik ben echt klaar met de goedbedoelde adviezen van eet crackers voor je opstaat... het helpt niet. Bij mijn eerste was de misselijkheid zoo overweldigend en had ik het wel zwaarder dan nu volgens mij. Maar nu ben ik er op tijd bij met de primperan... En bij de eerste was het een tweeling tot 9 weken. Vanavond ga ik op een vroege echo zien hoe het er nu uitziet. Spannend, zeker als ik nu heel even niet misselijk ben. Dan denk ik meteen dat t niet goed zit... Met een peuter om me heen vind ik het nu ook echt zwaar. Je kan moeilijk zeggen: stil zitten en mond houden tegen een beweeglijk lief druk peutertje. Nou er komt weer een vlaag... Ik vind het minstens zo erg als de eerste weeën! Alleen hier ben ik niet over 24 uur vanaf Sorry dames.... ik moet toch wat vanuit t eenzame bed.
Je hebt het blijkbaar goed zitten... Hopelijk trekt het gauw wat door! Ik kan van bij het opstaan tot 14u ongeveer niets eten of drinken, want dat komt er sowieso weer uit. Ook als ik niets eet of drink moet ik minstens twee keer per voormiddag gal overgeven. Ben wel niet misselijk, komt opeens op en dan moet ik ff sprinten naar het toilet neem dus ook geen primperan ofzo. namiddag kan ik wel redelijk gewoon eten, maar blijf dan tot slaaptijd misselijk en last van zuuroprispingen. Ben hierdoor sinds twee weken thuis van het werk. Ik slaap ongeveer de helft van de dag en de rest van de dag heb ik net voldoende energie om wat eten te maken en te douchen. Vrijdag 12 weken controle, dus ga eens nahoren bij gyn of dit nog binnen de perken valt of dat ik miss toch beter iets van medicatie neem... Jammerdat je omgeving niet begripvol reageer, en dan nog zo een kleine uk in huis... Succes!
Dank je voor je begrip! Vandaag gaat het best redelijk. Ik heb gister m'n eerste echo gehad en er was één goed kloppend vruchtje te zien van 7 weken en 3 dagen. Dus ben wat dat betreft erg blij. Primperan en emesafene zorgen ervoor dat het braakcentrum in de hersenen wordt geremd. Dat kan jou dus zeker ook helpen! Gelukkig komen m'n ouders terug van vakantie. Dus bij mams kan ik vast ook uithuilen. Jij ook succes! Volgens mij kan je bijv. ook je huisarts ff bellen, die geeft je dan vast medicijnen.
had ik bij mijn tweeling ook(zelfs in het ziekenhuis gelegen wegens teveel gewichtsverlies toen)en nu had ik het weer even erg(bang dat het opnieuw een tweeling zou zijn!)maar dat was dus niet.postafene was het enige dat een heel klein beetje hielp.maar op 13 weken was het ineens over.oef!! sterkte ik heb hier toen ook mijn beklag gedaan over hoe rot ik me voelde.
ik heb in het begin emesafene zetpillen gekregen en die werkte prima mischien is dat ook wat voor jouw
Dikke knuffel meid, want het is idd vreselijk... Mijn 2e zwangerschap was al erg zwaar, 24 uur per dag kotsmisselijk, doodmoe en erg down. Vroegtijdig in ziektewet beland en veel op bank/bed gelegen. Veel hulptroepen nodig gehad, want een hele dag voor mijn kind zorgen ging gewoon echt niet, dan raakte ik helemaal uitgeput en dan lag ik de rest van de avond/nacht te spugen. Helaas kon het nog erger, bij nr 3 begon ik met spugen met 5 wkn en viel in razend tempo af, plaste nauwelijks meer, at en dronk nauwelijks meer... HG. Ik kon op een gegeven moment niet eens mijn eigen haren meer wassen, had de kracht niet meer in mijn armen. Zorgen voor kinderen ging ook nauwelijks... Huisarts die het allemaal niet serieus wilde nemen (en er geen flikker van afwist :x)... (ben uiteindelijk nooit opgenomen geweest, maar persoonlijk denk ik dat dit vooral door onkunde van huisarts kwam... En gelukkig dat medicatie toch iedere keer net voldoende verbetering gaf om het gevaar af te wenden) Het was heftig ja. Mensen begrijpen er weinig van, helaas, en op deze manier duren 9 maanden heel lang. Gooi het eruit, klaag maar lekker raak en je kunt in topic http://www.zwangerschapspagina.nl/gezondheid/148765-hyperemesis-gravidarum.html een boel lotgenoten vinden.
Hier bij beide zwangerschappen gehad. De eerste met 5 1/2 week in het ziiekenhuis met infuus. En de derde keer opname eindelijk sondevoeding gekregen. Hier knapte ik toen wel van op. Met 13 weken was het ergste voorbij. Bij de tweede direct vanaf 4 weken. Gelijk een ziekenhuisopname met infuus en sondevoeding. Ondanks de sonde blijven spugen tot de 20 weken. En ik lag hele dagen en nachten op bed te slapen, kon niets, niet eens normaal douchen, normaal naar toilet enz. Oudste kindje ging naar familie. Wel had ik het geluk dat het met 20 weken weg was maar wel ernstig verzwakt. Ik wens jullie heel veel succes met "overleven" want zo voelde dat voor mij. Geen zwangerschap maar een soort survival.
Heb gisteten tijdens controle bij gyn mijn verhaal op tafel gelegd. Ze wimpelde het wat af met dat 'iedereen wel eens misselijk is en hierdoor moet'. Ze schreef dan toch postafene voor, vanochtend voor de eerste keer genomen: geen enkele gevoel van braakneiging gehad! Ben wel doodmoe ervan, zou een gekende bijwerking zijn... Hopelijk blijft het goed werken, eind volgende week bouw ik een dagje zonder in, ben dan 13 weken en dan zou het volgens de arts zo ook beter kunnen zijn...
Ja, hier ook HG. Tweede zwangerschap met HG. De eerste zwangerschap doorgelopen, doorgewerkt en uitgeput en uitgedroogd uit de strijd gekomen. Daarna kraamkoorts eroverheen en een enorme PND. Nu, werk ik vanaf week 6 al niet meer... Mijn werk is heel erg lief voor me, omdat ze me de eerste keer als een zombie hebben gezien. Ze hoorde me steeds overgeven enz. UWV Bedrijfsarts ed. snap het (omgeving niet iedereen, maar okay, boeiend) En wat zegt de VK:" Ga lekker aan het werk, verzet lekker je gedachten en kom uit bed!" Pardon!!!! : "Ja, als je je nog de hele zwangerschap zo moet voelen is wel lang..." zegt de VK. Joh, alsof ik erop zit te wachten!!! Walgelijk!
Andere vk zoeken Hier ook HG gehad en mede daardoor een PND. En ik durf nooir meer zwanger te raken. Het is een ware hel...gelukkig wel met een einddatum en fantastisch resultaat, maar als je er midden in zit boeit dat je totaal niet, mij niet iig, wilde wel een abortus bij mn tweede ziekenhuisopname Sterkte!
Lief: ik snap je helemaal! Ik wilde ook echt nooit meer zwanger worden, na alles wat ik heb meegemaakt (ben bijna overleden door de kraamkoorts) En echt, ik vind het weer een hel. Echt dit doe ik nooit meer. Achteraf kan je denken, ach wat zijn negen maanden... Maar ik kan niet eens voor Y. zorgen, daar voel ik me ook heel schuldig over. Gelukkig is ze nog niet oud genoeg dat ze zich dit kan herinneren later. Maar echt nooit meer dit!!!
Heeyy allemaal, Vervelend die misselijkheid! Ik werd er ook helemaal gek van alleen ik heb bij de apotheek Sea band gehaald (gewoon zeggen bandjes tegen zee/wagenziek) en dit helpt voor mij wel. Het is ook speciaal gemaakt tegen zwangerschapsmisselijkheid in de ochtend, ik heb ze bijna de hele dag om. Af en toe een dip maar echt een aanrader! Raar dat veel mensen/hulpverleners zo makkelijk er op reageren. Niet netjes! Succes xx
Lieve mensen, Ik heb een tijdje niet kunnen internetten... Het gaat nog steeds op en af. Wanneer ik totale verzorging krijg gaat het echt beter. Maar ja met werkende man, zussen en ouders komt het vaak genoeg voor dat ik alleen met zoontje ben. Lekker vieze luiers verschonen en boterhammetjes smeren, bah. Ivm afwezigheid vaste huisarts andere huisarts vd zelfde praktijk (en vaste van m'n zoontje) gesproken. Hij was zeer begripvol, prees me dat ik nog thuis kon blijven doordat ik net genoeg binnenhoudt. Ook hij zegt dat rust houden zeer belangrijk is. Gisteren naar accupunctuur geweest. Hoop dat het helpt! Na m'n eerste hg zwangerschap bleek ik ook helemaal niet genoeg reserves te hebben om een 32 urige baan in stressomgeving aan te kunnen. Resultaat is dat ik met een burn out in de ziektewet ben gekomen en nog zit... Maar ja, een tweede kindje is ook erg welkom.
Ik ben net zwanger en nu al zo beroeeerrrd! Hoop dat dit misschien wat minder wordt maar hoe moet ik dit in hemelsnaam combineren met mn werk? Ik maak me er erg zorgen over. Volgende week moet ik weer werken. Iedereen die ook zegt dat het erbij hoort, dat weet ik, maar dat helpt niet. Ik heb zooo lang gewacht op dit moment en nu loop ik al te klagen, voel me zo schuldig. Waar is die roze wolk? Sorry voor mn gezeur
Ja meis, heel vervelend, maar ik ken het gevoel. En als het echt niet gaat met werken kan je niet meer werken. Ik zit ook al vanaf week 6 thuis en het gaat echt niet goed. Ik heb nog nooit een roze wolk gezien tijdens mijn zwangerschappen en na de bevalling. Sommige mensen hebben dat niet. Ik wil je niet ontmoedigen, maar misschien kan je jezelf een beetje in bescherming nemen op deze manier.
@Morgaine82: misselijkheid 'hoort' er misschien bij, maar zo beroerd zijn dat je niet kunt werken niet! Daar mag je echt van balen hoor, hoef je je niet schuldig over te voelen! Er zijn veel meer vrouwen die dit zo hebben en veel daarvan werken niet. Wellicht kan het wel helpen om bij de huisarts medicatie te halen? @puzzelstukje: bij jou ook al zo'n nare opmerking! Echt belachelijk zeg!! Alsof je er voor kiest idd. @lief: hier ook geen tweede meer na HG, vond het idd zo'n hel. Had me 6 jaar gekost om zwanger te raken en dan nog heb ik ook overwogen om te stoppen met de zwangerschap. Nu uiteraard blij dat ik door kon zetten, maar idd nooit meer!!! @artamesia: wat een nare opmerking van de gyn! Moeheid is idd een bijwerking van postafene (=bijna hetzelfde als emesafene). Je mag er ook niet bij autorijden (als dat uberhaupt een optie zou zijn ) Hier op zp is er trouwens bij Gezondheid een langlopend HG topic. Misschien nog interessant voor tips etc Zie dat Kache die ook al noemde. En op facebook is ook een supportgroep voor vrouwen met HG: https://www.facebook.com/groups/516260578435716/ Overigens wordt morgen (jippie de jippie) de Stichting ZEHG (zwangerschapsmisselijkheid en hyperemesis gravidarum) opgericht. Ook om te zorgen dat die stomme opmerkingen minder gemaakt worden en er betere hulp komt!!! Sorry voor deze spam, maar ik moest het even kwijt hihi
Rosao: ik wil wel wat meer weten over die ZEHG. Kan je je aanmelden, is het op internet? Vertel! Ik heb trouwens via jouw website kaartjes van je gekregen. Die heb ik bij de vk afgegeven en elke keer als ze iemand heeft die echt zo misselijk is, dan geeft ze een kaartje mee. Dus ik hoop dat ik zo ook iets goeds heb gedaan om het een beetje bekendheid te geven. Ik moet woensdag 2 oktober naar de bedrijfsarts, ben nu al bang voor wat hij gaat zeggen...
@puzzelstukje: Even OT dan Morgen passeren de statuten voor de stichting. Dus dan is het officieel We hebben dan ook een website (die op zich nu nog redelijk eenvoudig is) voor de stichting en daaronder vallen dan ook weer de sites die we al hebben voor zwangerschapsmisselijkheid en hyperemesis gravidarum (in een nieuw jasje). Ik pb je de site wel even als ie online is. We willen allerlei acties gaan ondernemen om HG bekender te maken en om vrouwen met HG te helpen. Zit een beetje aan een foto-actie te denken oid, iets wat symbool staat voor hg voor die persoon. Donateur worden kan ook (graag zelfs hihi) binnenkort als we die kant hebben geregeld (kan pas na oprichting). Kortom eigenlijk staat alles nog in de kinderschoenen, maar we hebben veel ideeën. Als je nog meer wilt weten, kun je me ook op facebook bereiken (rosa overbosch). ps: thnx voor de visitekaartjes!! alle beetjes helpen om anderen het gevoel te geven dat ze niet de enige zijn die dit hebben!
@puzzelstukje: ben je al eerder bij de arbo geweest? Sommigen vallen wel mee moet ik zeggen, al zitten er ook hele nare bij. Zou me in elk geval niet groot houden, goed aangeven wat je allemaal niet meer kan (de boel daar onderkotsen wil ook wel eens helpen ) Succes!
Rosao: klinkt goed die stichting. Ik zou wel graag een PB willen als het open is. Ik wil me er ook wel meer voor inzetten eigenlijk. Vooral als ik me weer beter voel. Ik heb alleen geen facebook, dat is wel lastig dan Ik ben nog niet bij de arts geweest (ik begin mei ziek gemeld) want ze waren alles ff kwijt ofzo, ik ben er tussendoor geslipt... Op zich vond ik dat niet erg, maar het moet er nu toch wel van komen. Ik ga heel eerlijk zijn en ja, ik zie er groen, grauw en geel uit. Maarja of die mensen dat zien he!