Op 31 januari 2011, om 9.33 uur is onze lieve Dennis geboren! Het was een geplande keizersnede omdat Dennis in stuit lag en het was enorm heftig en tegelijk ontzettend mooi om mee te maken. Ook met name door de lieve en goede begeleiding aan artsen, gynaecoloog en verpleging was het een ervaring die me altijd bij zal blijven, en de anderhalve nacht/dag dat ik echt pijn heb gehad (met name omdat de medicatie niet goed werd aangepast, maar goed kan gebeuren) vallen achteraf in het niet als ik in de wieg kijk waar Dennis ligt te slapen... Ik heb van maandag t/m donderdagochtend in het ziekenhuis gelegen, en ben dus al 4 dagen thuis, en aan het genieten van ons mannetje, heerlijk! Dennis doet het ontzettend goed, drinkt inmiddels alleen maar van mijn moedermelk, wat wel even tijd nodig had om op gang te komen, maar dat is gebruikelijk na de keizersnede. Mijn herstel verloopt ook prima, heb niet echt pijn meer, het is meer ongemakkelijk omdat je nog niet alles kunt, ook al wil je wel. Hier is onze kleine man dan; (voor degenen die ertegen kunnen, heb ik nog een foto van het moment van geboorte in een album gezet)
Dank jullie wel meiden! Het gaat nog steeds prima met Dennis, hij is vanochtend weer gewogen en zit bijna weer op z'n geboortegewicht. Heerlijk is dat, te weten dat m'n borstvoeding goed loopt en dat ie er ook echt van groeit! Met mij gaat 't ook goed, loop alweer kleine rondjes met de hond. De wond geneest goed, maar ik merk het nog wel als ik te lang sta of loop, dan steekt het nog wel eens wat rond de wond en van binnen. Maar ach, hoort er allemaal bij! Hier nog een fotootje van ons kereltje, ons kleine kadootje;
van harte gefeliciteerd met je mannetje. wat een schatje. heb jij geluk dat je een keizersnee kreeg. ( mijn mening hoor) Randy lag ook in stuit maar ben op de "natuurlijke"manier bevallen. was de heftigste bevalling van alle 3 jennefer
Dank jullie wel meiden! Dennis doet 't fantastisch, groeit goed, slaapt en drinkt zo'n beetje volgens schema en is een heerlijk tevreden kereltje maar wel met een lekker fel temperamentje zo nu en dan. Heeft ie van z'n moeder denk ik. We zijn supertrots op 'm, het kon echt niet beter! Bedankt Jennefer, het was in mijn geval minder verantwoord om een stuitbevalling te proberen, mijn gynaecoloog raadde het af en eerlijk gezegd zag ik het zelf ook echt niet zitten. Maar de keizersnede heeft ook wel z'n spoortjes nagelaten hoor, het is niet niks ben ik wel achter gekomen. Lichamelijk ging het na een dag of 3 weer met sprongen vooruit, maar emotioneel is het best een dingetje, je krijgt maar zo weinig mee van de 'bevalling' zelf en later besef je eigenlijk pas wat er daadwerkelijk is gebeurd, en dat wordt vaak onderschat. Maar Dennis is er nu en we genieten volop van 'm en dat is waar we het allemaal voor gedaan hebben uiteindelijk!!
Bedankt Jennefer, het was in mijn geval minder verantwoord om een stuitbevalling te proberen, mijn gynaecoloog raadde het af en eerlijk gezegd zag ik het zelf ook echt niet zitten. Maar de keizersnede heeft ook wel z'n spoortjes nagelaten hoor, het is niet niks ben ik wel achter gekomen. Lichamelijk ging het na een dag of 3 weer met sprongen vooruit, maar emotioneel is het best een dingetje, je krijgt maar zo weinig mee van de 'bevalling' zelf en later besef je eigenlijk pas wat er daadwerkelijk is gebeurd, en dat wordt vaak onderschat. Maar Dennis is er nu en we genieten volop van 'm en dat is waar we het allemaal voor gedaan hebben uiteindelijk!! [/QUOTE] kan me voorstellen dat een keizersnede zijn sporen na gelaten heeft. en je hebt gelijk je mannetje is toch waar je het allemaal voor gedaan hebt. jennefer