Ja inderdaad. En dat doen die mensen van marktplaats waarschijnlijk ook. Als ze niet aan een goed onderkomen voor het hondje dachten hadden ze d ehond wel ergens anders gedumpt..
Jemig, als ik moet kiezen tussen mijn kind en mijn hond, zeker dat ik voor mijn kind kies. Soms ligt het niet aan het kind, maar aan de hond. Kan je nog zoveel willen en nog zoveel proberen, op een gegeven moment houdt het gewoon op. En ik wil het moment voor zijn dat het echt mis gaat. De tanden van onze hond (Bull Terriër, die we dus gewoon nog hebben) zullen meer schade aanrichten dan een beet van een klein kind. Als zij een keer zou bijten en direct goed doorbijten, denk ik niet dat Lenn het na kan vertellen. Bij ons ging het trouwens om een Shih Tzu. Hoe raar wil je het hebben.
De vergelijking tussen een hond en een kind snap ik trouwens echt niet. In mijn ogen appels met peren vergelijken. Dus als iemand me dat uit kan leggen..
Ik ook niet hoor, we hebben vroeger thuis een hondje gehad en was echt gek op dat beest.. maar snap niet dat mensen hun kind en hun hond op 1 plek zetten.
Als een kindje uit huis wordt geplaatst omdat de huidige gezinssituatie niet goed is voor het kind, dan juichen we met z"n alle dat er eindelijk een kindje gered is van een hoop ellende. Als een hond uithuis wordt geplaatst omdat de situatie niet goed is voor de hond, dan zijn de baasjes fout? Wij hebben het meegemaakt met onze poes. Echt een schatje! Onze zoon werd geboren en onze poes was super lief met hem. Liet zich aaien, knuffelen, en ja zelfs aan zijn staart trekken(dan kreeg zoonlief natuurlijk t ehoren dat dat niet mocht.) Maar... toen mijn zoontje begon te lopen.... Onze poes ging zichzelf kaalvreten. keeg allemaal kale plekken en ging vreemd staan mauwen(niet krolls), maar bleef lief voor ons en ons zoontje. Wij naar de dierenarts, verschillende..beestje helemaal onderzocht, kwam niks uit, beestje was overspannen, gestressed, kon het ws niet aan dat er een dreumes in de rondte liep. Onze poes moest een ander huisje, anders zou ze alleen maar meer stress krijgen, en ongelukkiger worden. We durfde haar niet weg te doen, bang dat ze een spuitje zou krijgen. Uiteindelijk wilde een viendin van mij, die kindeloos is en blijft haa wel in huis nemen. Nu 5 jaar verder is iedereen blij! Poes blij, vriendin blij, wij blij dat poes een veilig huisje heeft.
Ik zeg niet dat het per definitie verkeerd is, maar ik heb het nu over het feit dat je 'kiest' voor je hond als je kind gegrepen is. Het is echt niet zo dat ik onze hond heb weggedaan omdat ik geen zin had om er tijd en energie (en handenvol geld) in te steken. Ik vind dat je te laat bent om voor je hond (en kind) te kiezen als het mis is gegaan.
TS, als je die advertentie al zielig vind, dan kan je wel 80% van MP in huis nemen er staan veel ergere gevallen op
Wij hebbem helaas ook 2 jaar terug onxe hond weg moeten doen i.v.m niet alleen kunnen zijn, overmatig blaffen en al alles geproberrd te hebben... Met veel pijn in ons hart! Wij hebben hem ook gratis weggedaan maar er wel bij gezet dat we eerst wilden komen kijken waar hij terecht zou ko,em... Uiteindelijk is hij toen op een boerderij terecht gekomen met vier kinderen, nog een hond, en mand in de woonkamer, altijd iemand thuis, en een zee van ruimte buiten, wij wisten toen: dit zit goed! En hoe pijnlijk het ook is soms is iets beter voor zo n hondje! Dus eigenlijk kan je niet oordelen over zoiets want misschien hebbem ze hele goede redenen?
dat gezeur weer hier sjonge.. je moet voor beide een oplossing zoeken die acceptabel is, voor beide partijen, voor zowel je hond, als voor je kind. Als je hond agressief reageert kan dat komen door verschillende factoren. Bedenk je wel dat de hond jarenlang de belangstelling was in het gezin, voor zo'n beest is het ook wennen dat dit niet meer het geval is zodra er een kind in huis is. De hond wijt dat aan de komst van het kind, en dus is het kind de tegenstander in zijn terrotorium en zal hij proberen dat te weren, niet meer dan logisch. Echter valt hieraan te werken maar het wil niet zeggen dat het bij elke hond ook werkt. Bij sommige honden gaat er een knop om, wat er voor zorgt dat deze in de toekomst niet meer normaal kunnen omgaan met de leden van hun gezin omgaande de jaloezie en een zekere pijn van verlatenheid die zij voelen. begrijpelijk, hoe zou je je zelf voelen als jij inene op de 2e plek zou komen en je daar niets van begreep. Ik ben het er mee eens dat je er alles aan moet doen om het voor beide kanten acceptabel te maken, en vooral veilig, alleen is het wel zo, dat het eens ophoudt. Je kan niet jarenlang een strijd voeren tussen je kind en hond, gedragcursussen, therapeuten, middeltjes etc. ALs je alles al hebt geprobeert, je het tijd hebt gegeven voor BEIDE partijen, en de hond blijft agressief, uithalen naar je kind etc, dan is het afgelopen en kan je hond beter ergens gaan leven waar hij wel weer op nummer 1 gezet wordt en waarbij hij wel weer de vrijheid heeft die hij nodig heeft.
Eens, dat geef ik ook toe. Maar ik wil wel even zeggen dat dit niet in alle gevallen zo is. Mijn hond kwam nooit op de bank, ging als laatste door de deur en kreeg als laatste eten, kreeg als laatste zijn halsband om en ging als laatste de auto in, en ze luisteren alle drie als een knipmes. Maar toch was het een angstige hond, door zijn verleden, en een dominante hond. Waarschijnlijk was dit een hond die als puppy als eerste op de kopers af kwam rennen, en later zo door de eerste eigenaar geterroriseerd is dat er angst agressie is ontstaan. En daar hebben we aan gewerkt, maar het is gewoon lastig oefenen met een kind. Het werd gewoon echt onveilig en de hond was al helemaal niet gelukkig. Nu is er weer rust, ook al missen we hem erg. Gelukkig is hij bij lieve mensen die af en toe een mail sturen met fotos en ga ik af en toe langs Ik durf te zeggen dat ik het beste met mijn dieren voor heb, maar nog meer voor mijn kinderen. Ik heb alleen honden uit asiels en ik heb een cavia opvang, dus ik vind het heel vervelend dat mensen hier iedereen over 1 kam lijken te scheren die hun hond weg hebben gedaan. Soms is het gewoon beter. En net als met mijn opvangbeesten ben ik blij dat ze een goed huis zoeken, en ze niet ergens achter laten.
Waarom word je hier kei verdrietig van? Ik word kei verdrietig van honden die mishandeld worden, verdronken, ondervoed of niet gevoed etc. Ze horen in een huishouden te leven waar ze zich goed voelen en gewenst zijn. Volgens mij word er voor dit hondje een goed huis gezocht..
+1 hier altnijd 2 dobermanns gehad helaas is onze reu 2 jaar geleden overleden maar de honden moeten hun plaats kennen en JIJ als BAAS moet weten hoe je de hond de baas moet. Dan zal je nooit problemen hebben. Mijn reu heeft ook wel eens gehapt naar mijn zoon maar eigenlijk altijd omdat zoon hem opzocht op hond zijn plek dus tja eigen schuld dikke bult voor zoon. Het is niet leuk maar zo heeft hij wel geleerd niet bij de hond te komen wanneer deze ligt te slapen. Verder weet mijn hond precies hoe het zit wanneer zij iets verkeerd doet. Wij zijn namelijk van het wel corrigeren van slecht gedrag en daardoor heb ik een afgerichte hond. Daarbij richt ik mijn kinderen ook af
Dit topic gaat weer lekker alle kanten op.... Hoe kan je nou oordelen over die paar zinnen op MP. Waarschijnlijk zijn die mensen stapelgek op het beestje en zijn ze hartstikke verdrietig omdat ze geen andere oplossing zien. Misschien hebben ze alles, maar dan ook alles geprobeerd en gaat het gewoon echt niet. Ik word eerder vedrietig van die kortzichtige reacties van mensen hier. Zelf een paar jaar geleden een konijntje op MP gezet. Was eigenlijk van een vriendin die ging verhuizen naar een woning waar geen dieren toegestaan waren. Ze had er 2 en niemand wilde die beestjes overnemen. Ik ben allergisch voor konijnen, maar heb een tuin dus heb haar aangeboden dat ze wel zo lang bij ons in de tuin mochten blijven. Helaas is er vlak voor haar verhuizing een overleden. Dus 1 konijntje op MP gezet. Je wil echt niet weten hoeveel reacties we hebben gehad van fanatieke dierenliefhebbers!!! Ik werd voor dierbeul uitgemaakt, konijnen zijn groepsdieren en die gaan niet alleen..... Ik was echt serieus in shock van de reacties die we kregen Kortom: je kent het hele verhaal niet en kan dus niet oordelen. Misschien is het hondje wel doodongelukkig en gaat hij straks naar een geweldig nieuw baasje die alle tijd voor hem heeft en is het dus voor beiden een betere oplossing.
Mijn mond valt open van jou reacties. Het is en blijft een dier, of je het nou leuk vind of niet. Ik zou al-tijd zonder pardon een dier uit huis zetten wanneer het mijn kind zou gaan bijten of iets dergelijks. Hond kan niet omgaan met het kind , is een heel breed begrip en ik hoop eigenlijk dat de reden niet zo dom is als dat het er staat. Maar als er agressie opspeelt bij zo'n beest, weg er mee! Zou me werkelijk waar aan mn reet roesten welke reden er ook aan vast zit, ik wou het risico niet lopen. Doe je dit niet, dan ben je een hondenliefhebber, maar als je het risico neemt over de rug van je kind... dan vraag ik me af of je geschikt bent voor het ouderschap.
Ja sommigen kan ik begrijpen, de agressie etc maar om je hond zonder pardon op deze manier weg doen vind ik minder gepast. Ik zou er nooit bij zetten, gratis ophalen. ik zou eerder n.o.t.k. Doen. Ik wil er wel een goed gevoel bjj hebben.