Sterretje *

Hoi,

Ik heb hier op andere topics wel eens meegeschreven en nu kom ik helaas op deze terecht.

Mijn verhaal:

Op 26 oktober test ik voor het eerst licht positief. We zijn op vakantie en haal 27 oktober nog een aantal testen. Ik kan het nog niet zo goed geloven. Deze is alweer duidelijker maar begin in de middag al gelijk te bloeden. Ben er gelijk overstuur van want dacht eigenlijk dat het net als voor mijn dochter ook gelijk weer een miskraam zal worden. Weliswaar een hele vroege maar goed. Als we terug zijn van vakantie bel ik vk en van haar moet ik nog een week wachten, dan weer testen en indien positief mag ik bellen om een afspraak te maken. het kan een innestelingsbloeding zijn. Gelukig ben ik na 2 dagen alweer opgehouden met bloeden. Na die week in spanning, test ik weer en yesss knaltest. Ik ben dan 6 weken. Ik maak een afspraak voor 8 december, pff dat is nog lang wachten. Op 21 november 's avonds begin ik weer te vloeien, nu helderrood en veel meer. Ik bel de volgende dag gelijk de vk en ze zegt dat het nog steeds geen miskraam hoeft te zijn. Wel mag ik de afspraak van 8 december vervroegen naar 24 november. Ik ga gewoon boodschappen doen met mijn dochter en kom terug, ga naar de wc... schrik me kapot, daar ligt het vruchtje. Pff dat is schrikken. Na diverse telefoontjes met vk kan ik echt pas 24 november terecht voor een echo (ze hadden niemand die het kon maken). Ik ben er van overtuigd dat het mis is. Ben woensdags en donderdagochtend nog wel gaan werken om me af te leiden. S middags de echo en... er klopt een hartje! Ik snap er helemaal niks van en vraag wel tig x of ze het wel goed ziet maar ik ze laat het me zien en ik zie het ook. Helemaal gelukkig zijn we. Waarschijnlijk was ik zwanger van een tweeling en is er nog 1 overgebleven. Wil niet zeggen dat ik uit de gevarenzone ben want ze kon zien dat er nog het nodige aan bloed in de baarmoeder zat wat er nog uit moest. Dus de komende dagen er na blijf ik vloeien. Soms wat meer, maar over het algemeen vloei ik s avonds niet zo veel meer. Tot woensdag 30 november. Ik ben dan meer dan 9 weken onderweg en ik ben op het werk en voelde me de dagen er voor van al het bloedverlies wat slapper worden. Dan krijg ik ook echt vlekken voor me ogen. Vloeien is dan ook erger geworden. Hele dag gewerkt en 's avonds sta ik onder de douche en het lijkt wel een bloedblad met allemaal stolsels etc. Ik ben op de bank gaan liggen en weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet denken. Is het soms het laatste bloed wat er nog in zat en neemt die nog wat troep mee of is dit erger? Onderbuikgevoel weet wel beter, dit is niet goed. Donderdags gebeld en dan mag ik 's middags voor echo komen en wat ik al vreesde, klopt (moest een uur en kwartier wachten voordat we aan de beurt waren, langste tijd van mijn leven). Ook nr. 2 heeft het niet gered. Ik word doorgestuurd naar het zh om te kijken of curettage nodig is. Dit blijkt wel het geval te zijn. Er zijn nog placentaresten achtergebleven. Ook daar heel lang moeten wachten omdat het heel druk is op de verloskamers. Het zure is dat ik de hele tijd naar een leeg wiegje heb moeten kijken (aangezien het een verloskamer was). Ik moet de nacht blijven want moet eerst 12 uur lang aan antibitioca infuus vanwege infectiegevaar (aangezien ik al zo lang aan het vloeien ben). Afgelopen vrijdagochtend gecuretteerd. Moet zeggen dat die ingreep me mee viel. Ik was wel heel zenuwachtig van te voren. Iedereen was heel begripvol dus dat was wel fijn. 's middags mocht ik weer naar huis als ik gegeten en geplast had. Nou dat had ik heel snel voor elkaar. Ik was er klaar mee. Ik wilde naar huis naar mijn dochter en man. Ik ben wel 'blij' dat ik curettage heb gekregen. Nu kan ik het afsluiten. Ik ben nog wel heel slap van al het bloedverlies en heb een hele lage bloeddruk van gekregen. Normaal is die al laag maar nu door dit helemaal. Ik hoop dat dit snel verbeterd. Ik hoop dat 2012/2013 ons uiteindelijk toch nog een brusje gaat geven. Ik besef nu des te meer dat ik me al gelukkig mag prijzen met mijn dochter.

Sorry, beetje lang verhaal geworden! Alvast bedankt voor het lezen.