Ja hier ook zo. Al was mijn moeder de laatste week helemaal niet meer aanspreekbaar. We hebben in de tijd ervoor zo veel gesprekken gehad en juist dat ze zo opgelucht was dat de pijn en het ziek zijn over zouden zijn maakte het verwerken voor ons minder zwaar. Ze had er zelf zo'n vrede mee, en ze is uiteindelijk ook zo rustig en op haar manier gegaan. Dat geeft zo'n troost.
gecondoleerd en heel veel sterkte en kracht toegewenst mijn moeder is vorige jaar plotseling overleden 61 jaar een hersenbloeding. ik heb wel een klap gehad maar meer het gemis aan afscheid nemen en die laatste woordjes zeggen. nu 1 jaar later heb ik het kunnen accepteren maar er gaat geen dag voorbij dat ze niet even in mijn gedachte is. een dierbare verliezen is altijd heel heftig. een dikke knuffel voor jou
Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. Meestal zeggen ze dat de klap na een half jaar komt, als iedereen doorgaat met zijn leven en de aandacht voor jullie verslapt/wegvalt. Ik denk wel dat het voor de verwerking heel veel uitmaakt dat je vader gelukkig was om het feit dat hij zou gaan overlijden, dat maakt het beter te accepteren. Neemt niet weg dat het gemis groot zal zijn. Nogmaals veel sterkte.
Zo ineens lijkt me echt vreselijk. Hier nu langdurig stress en verdriet vooraf, maar wij hebben tenminste wel lang afscheid kunnen nemen en die dingen kunnen zeggen en vragen die we wilden. Alhoewel daar ook nog wel dingen vergeten zijn, maar beter dan niets. Fijn dat je nog zo vaak aan haar denkt.