Ik vind echt dat je een voorbeeld bent voor menig relatie en dat je het enorm volwassen oppakt. Ik weet niet of ik dat zou kunnen op de manier waarop jij het doet.
Mee eens...jullie hebben duidelijk nog veel liefde en kunnen een fout samen aan. Fouten zijn menselijk en iedereen maakt weleens een fout.
Wéér veel herkenning. Ik hoop dat jullie hier ook goed uit gaan komen maar dat kan haast niet anders als ik dit zo lees. Deze fout heeft jullie de ogen geopend om te laten zien wat jullie aan elkaar hebben en wat jullie niet kwijt willen (althans zo ervaar ik het hier thuis)
Ah lief! Wel goed. Een stijgende lijn in ieder geval. We praten veel, ook wel pittige discussies. Maar het blijft wel knagen. Letterlijk en figuurlijk, want ik heb een beginnende maagzweer door al dat gestress. Vrij veel pijn en maagklachten dus. Morgen gaat 'ie weer aan het werk, en begint het voor mij 'echt' 😔 Hij is gelukkig ontzettend open en transparant geweest de laatste anderhalve week. Ik begrijp het hoe en waarom enigszins. Maar nu mijn eigen onzekerheid nog tackelen, want dat ben ik wel geworden na dit alles. Al met al, het gaat goed maar we zijn er nog niet. Het gaat in ieder geval 300% beter dan dat ik had verwacht.
Ik vind het echt heel erg goed hoe jullie hier mee omgaan. Het zal misschien nog lang duren voordat alles is hersteld..maar als jullie van elkaar houden is het echt wel mogelijk om verder met elkaar te gaan. Waarom is hij trouwens zover gegaan? Weet je dat? Was het echt alleen nieuwsgierig zijn?
Jullie zijn heel goed op weg denk ik. Vecht zo door, want volgens mij is er teveel liefde om alles wat jullie samen hebben nu weg te gooien. Ik hoop ook dat het met je gezondheid wat beter gaat. Heel veel sterkte met alles
Fijn om te horen dat het goed gaat! Ik hoop dat hij inziet wat ie heeft aangericht en noooooit meer zo een fout maakt! Succes verder samen
Ja nieuwsgierigheid, aandacht en spanning. Hij had al een tijd in z'n hoofd dat zoiets wel spannend leek. En toen werd dit min of meer voor zijn voeten gegooid. Op een moment waarin hij alles behalve goed in z'n vel zat ( quaterlife crisis? ), thuis waren daardoor wat spanningen, hij had het erg druk op z'n werk. Tsjah. Waarom hij zoveel grenzen over is gegaan is voor hem ook wel eng. Daar zijn we nu mee bezig 🙂 Ergens is het ook wel zo dat we een beetje bij elkaar vandaan dreven. Het was een beetje een sleur, wat het natuurlijk never nooit niet goed maakt. Hij benadrukt ook keer op keer dat ik dit niet bij mezelf moet zoeken. Hij had die energie die hij die 2 weken aan dat wijf gaf, in onze relatie moeten steken. Dat neemt hij zichzelf heel erg kwalijk. En ook het stiekeme, dat liegen, hij zat ( en zit ) ontzettend met zichzelf in de knoop en hij walgt van de persoon die hij toen op 1 of andere manier was. Alles wat hij er van had verwacht was het iig niet. Buiten zijn schuldgevoelens om is hij er wel achter dat er geen vrouw tegen mij op kan, zeg maar. Hij heeft het hele topic trouwens gelezen laatst. Om mijn gevoelens te lezen, maar ook standpunten en meningen van anderen. En hij heeft er serieus erg veel aan gehad haha. Had hij nooit verwacht van 'zwangerschapsvagina' 😂
Ik heb een groot deel gelezen en zelf ook iets mee gemaakt. Tot voor kort was ik eigenlijk ook nog steeds kwaad op mijn ex. En zweerde ik erbij dat het me nooit weer zou gebeuren. Nu moet ik zeggen dat ik mijn man 100% vertrouw maar ik hoop dat ik er mocht het toch gebeuren er net zo in kan staan als jij. Weet wel zeker dat ik hem ook de kans zou geven... nu wel een paar jaar terug echt niet. Maar om het effe gezegd te hebben: Wat ben jij ongelooflijk sterk... ook al voel je je niet altijd zo! Maar je mag echt trots zijn! Heel veel sterkte en succes!
Oh sorry! Ik krijg helemaal geen melding Heel lief dat jullie aan me denken Het gaat redelijk goed. Gister weer in therapie geweest, over 2 weken weer. Maar we maken flinke stappen. Heb wel dipjes ( zoals nu ). Kl*te muziek, ben met een overnachting bezig en kwam 'dat ene' hotel tegen. En hij is daar ook nog eens in de buurt aan het werk. Werkt even niet mee. Maar ik ga zo even een spelletje met de kinderen spelen, beetje afleiding. En ik heb HAAR vorige week gesproken via whatsapp. Ik had haar nummer opgeslagen, want je weet het nooit, had ik een broekzak gesprek! Kreeg ik dus een appje van haar, wie ik was. Dat zag ze natuurlijk wel aan de profielfoto dus ik dacht; ik ga die confrontatie aan. En weet je, best een goed gesprek gehad. Ze bevestigde ( onbedoeld ) het eea dat mijn man had gezegd, ik ben m'n ei kwijt en volgens mij voelt die doos zich nog schuldig ook. Want ja, ook zij heeft een vriend. Toen besefte ik mij ook wat een ontzettende trieste losers zij en mijn man zijn. How low can you go? Ik ben zoveel beter en sterker hier in, dat geeft mij wel kracht. Maar ja, nu zit ik hier met een onbestendig k*t gevoel waar ik niets mee kan. Dan ga ik weer zoeken, uitpluizen en me nog waardelozer voelen. En ik ben bij vlagen ook zo boos, hoe DURFT hij mij zo te laten voelen?! Moeilijk hoor deze momenten, kom er ook niet zo goed uit. *geeft zichzelf weer een schop*