Ook ik wil je veel sterkte wensen. Ik ken je niet maar het beeld wat ik van jou en je gezin kreeg door de verhalen hier te lezen was een gelukkig gezin en dat jij een sterke zelfverzekerde vrouw bent. Ik heb veel respect voor je dat je dit zo met ons deelt. Mijn man heeft dit topic gister ook gelezen en we hebben er een heel gesprek over gehad. Wij hebben ook in een soort gelijke situatie gezeten al hadden wij geen kinderen toen. De pijn zat hem bij ons niet in het fysieke maar meer in het emotionele verraad. Het waarom was de grootste vraag. En met het antwoord op de waarom vraag konden wij verder. En ik geloof dat er altijd een antwoord is op de waarom vraag! Daarvoor moet je in gesprek blijven en je geheel bloot geven. En dat is heel moeilijk en pijnlijk voor beide. Wij zijn er uiteindelijk veel sterker uit gekomen door veel te praten en ook het vertrouwen is terug gekomen bij beide. Het houden van was er nog steeds en dat was de drijfveer om te willen vechten. Voor jullie hoop ik dan ook dat de gesprekken met elkaar en met een relatietherapeut jullie weer dichter bij elkaar mogen brengen en dat het vertrouwen in elkaar weer terug komt. Sterkte want het is vreselijke periode waar je door heen gaat!
Eigenlijk gaat het best k u t. Het ging even goed maar sinds gistermiddag.... Ik ben ZO boos. Op 1 of andere manier is het volledig bij mij naar binnen gedrongen dat het een feit is en dat ik er helemaal niets aan kan doen. Ik kan therapieën regelen, soa testen, gesprekken; van alles. Maar ik kan niet ongedaan maken. Ik moet hier mee leren leven, het een plekje zien te geven. En ik weet niet of ik het kan. Op dit moment niet. Ik ben gisteravond letterlijk het huis uit gerend naar een vriendin toe. Werd even helemaal gek. Ik zit er serieus over na te denken om de relatie te beëindigen. Maar misschien hoort dit wel bij het hele 'proces'. Ik weet het allemaal niet meer 😔
Lieve meid, Dit is logisch denk ik. Je kan het niet oplossen inderdaad, je moet wennen aan het feit dat het is gebeurd. Het zal tijd kosten om je gevoelens rustiger te laten worden. En het zal altijd een dingetje blijven in je relatie. Probeer in ieder geval geen beslissingen te nemen nu je nog in deze fase zit. Sterkte!
Ach meissie. Ik denk inderdaad dat het bij het proces hoort, eerst het ongeloof en nu de woede en dan de wanhoop en het verdriet. Heel 'normaal' allemaal, zie het als een soort rouwproces. Je moet het ideaalbeeld dat je had van je man en jullie relatie loslaten en onder ogen zien dat hij je bedrogen heeft, hij niet perfect is en jullie relatie op dit moment dus ook niet. Maar wat ik al eerder zei, als jullie beiden bereid zijn keihard voor elkaar te vechten dan komen jullie hier echt wel uit...sterker en gelukkiger dan ooit. Maar dit zal tijd nodig hebben, het is nu allemaal nog zo rauw en vers. Geef echter niet op, je kan het. Jullie kunnen het!!! 💪🏼💪🏼💪🏼
Bedankt. We hebben net weer 2 uur zitten praten en dat voelt ook wel weer fijn. M'n emoties zijn net een achtbaan momenteel. Blijven herhalen wat er wél goed is, wat wij allebei moeten doen om hier uit te komen, spijtbetuigingen en ik wil vooral proberen om positief te blijven. Want wij komen hier hoe dan ook uit, samen of zonder elkaar. Uiteindelijk komt alles goed, en dat moet m'n mantra maar worden. Zo eerst weer even sporten 💪🏻
Jeetje wat heftig!! Probeer iig geen beslissingen te nemen nu je boos bent. Ik weet niks anders te zeggen dan sterkte!!
Wat een ellende allemaal. Ik vind hem wel erg calculerend want hij heeft het gewoon bewust gepland bij zijn volle verstand. Gebeurt het nou bij een avond stappen en met teveel drank en in een opwelling dan is het ook een bak ellende maar ik vind dit nog veel walgelijker. Gewoon bewust kiezen om de hele boel te besodemieteren en je vrouw voor te liegen. Ik weet niet of ik dan nog wel met zo'n iemand zou willen samenleven want weet jij veel of hij het nooit meer doet of niet al eens eerder heeft gedaan? Hij is er immers toe in staat. Die soa test die nu afgenomen is zal ik nog wel een keer herhalen na 3 maanden want geeft voor nu weinig zekerheid al schat ik het risico laag in mits hij de waarheid heeft verteld zoals het is gegaan. Ik hoop zeker dat jij weer het vertrouwen in hem zal krijgen en hij het niet zal schaden. Ik heb het in mijn nabije omgeving nog niet zo heel lang geleden meegemaakt en dat is uiteindelijk ook op de klippen gelopen daar weer het schaden van het vertrouwen. Het hoeft niet zo te zijn maar ze zeggen niet voor niets dat je iets wat gebroken is kan lijmen maar de barsten blijf je altijd zien. Heel veel sterkte.
Wat moedig van je van om dit hierop te zetten en ervoor te vechten. Ondanks wat hij gedaan heeft vind ik ook dat je ervoor moet vechten voor je gezin. Dit verdienen de kids. Jullie hebben al heel wat stappen ondernomen in de goede richting. Wellicht kun jij mss ook eens apart bij een psycholoog gaan. Hopelijk deze jou individueel helpen. Zelf ken ik een koppel waarbij de man een andere relatie erop nahield. Dit heeft echt een dik jaar volgens mij geduurd. Daarna kwam alles aan het licht. Ze zijn in therapie geweest daarna en zij heeft hem vergeven. Nu zijn ze weer dolgelukkig samen. Alles kan! En je vooral niks aantrekken van alle vooroordelen die iedereen heeft. Het is jouw leven! Veel sterkte meis.
Ik denk dat ik het nog wel erger vind dat het "zomaar in een opwelling" gebeurt. Natuurlijk, hij heeft er over nagedacht en het bewust gedaan (uiteindelijk kon ie het niet eens, maar oké).. Maar als het in een opwelling gebeurt heeft hij zichzelf niet in de hand en zou hij dus bij iedere opwelling met een ander het bed in kunnen duiken.
Het is allebei vreselijk maar ik vind dat calculerende altijd een beetje eng en dat kan ook gewoon weer gebeuren net zoals dat het in een opwelling gebeurt. Het is allebei niet goed te praten.
Ik heb niet alle 18 pagina's doorgewerkt, maar TO, ik wil je even laten weten dat ik je stoer vind dat je er voor wilt gaan om jullie relatie te redden. Zoveel mensen gooien direct de handdoek in de ring, maar jij en je man willen het toch proberen weer goed te krijgen samen. Heel fijn als je kinderen dan niet in een gebroken gezin hoeven op te groeien. Veel succes en sterkte de komende tijd!
Sterkte Aszz....heftige dingen... Heel goed hoe je het met de kinderen hebt gedaan..eerlijk en duidelijk. Het hoe en waarom hij dit heeft gedaan zou ik wel heel belangrijk vinden. Dus relatietherapie vind ik juist wel een hele goede stap.
het stukje wat ik in hoofdletters heb gezet vind ik altijd zo'n onzin.. Ts haar partner heeft gewoon heel veel mazzel dat ze hem nog een kans geeft. Ik ben door mijn exman ook belazerd, tranen met tuiten, ook hij had het puntje bij paaltje toch niet "echt" gekund, want hij hield immers zo van mij.. Ik gaf hem ook een kans, want ik wilde zijn mooie woorden achteraf, maar al te graag voor zoete koek slikken. Maar het gebeurde zo weer! Ik heb er een punt achter gezet, beste beslissing ooit. Ik ben nu meer dan 10 jaar later ziels gelukkig, met de liefste man die een vrouw zich wensen kan, echt. Ik steek mijn handen voor hem in het vuur en hij voor mij, hij zal mij nooit belazeren, daar zijn we beiden heel duidelijk over geweest in het begin van ons samenzijn ik ben daar echt zeker van. Anders is het einde verhaal direct. Gooi je dan de handdoek in de ring? Nee, dat heeft de vreemdganger gedaan in mijn ogen. Als je ontevreden in je relatie bent of het loopt ff minder, je tekort komt of spanning zoekt, dan moet je dat eerlijk bespreken met elkaar, en niet achteraf. Althans dat is hoe ik het zie. De basis van onze relatie is puur vertrouwen, als dat geschaad is, is het stuk. Je kunt het nooit meer ongedaan maken. Het is ook heel goed dat ts alles even laat bezinken veel praten ed. Maar als ze vanavond besluit om er mee te kappen, dan gooit ze naar mijn idee de handdoek niet in de ring. Dat heeft haar vent gedaan door heel bewust de boel te besodemieteren, walgelijk. Ik hoop dat ts het op welke manier dan ook voor haar het een goede plek kan geven, er mee om kan gaan, het is nogal wat dat je te verwerken krijgt, je hele toekomst naar de maan omdat je partner je tot op het bot kwetst. Volgens mij ben jij een heel sterke vrouw ts, je komt er wel op welke manier dan ook, het belangrijkste is dat je luistert naar jou gevoel. Het siert je ook dat je het voor je kinderen wilt proberen. Maar als jou gevoel van pijn en verdriet en wantrouwen blijft is dat ook niet de weg.
Ik heb het hele topic doorgelezen, en wil je eigenlijk alleen maar heel veel sterkte wensen. Met je keuze, je gevoel, met alles. Knuf.