Hallo meiden, Ook ik heb even de behoefte om mijn hart te luchten hier.. Dit is namelijk iets dat ik niet tegen iedereen kan vertellen. Ik ben momenteel bijna 17 weken zwanger van mijn 2e wondertje, mijn zoontje heb ik tot vorig jaar alleen moeten opvoeden omdat papa niet in beeld was. Overigens is hij wel dé grote liefde van mijn leven. Vorig jaar zocht ie weer contact en zijn we weer bij elkaar gekomen, wat ik nooit gedacht had! Ons geluk kon niet op, kortgeleden bleek dat we weer een kindje verwachten en mijn droom was compleet.. Een zwangerschap meemaken in mijn eigen omgeving mét de papa erbij en heerlijk samen ervan genieten! Maar helaas, dit mag niet zo zijn. In de afgelopen periode heb ik een verandering gezien in het gedrag van mijn vriend. Ging vaker terug naar zijn woonplaats ( wonen on-officieel samen in mijn huis) en hield dan geen rekening meer met ons en mijn verlangens. Namelijk er samen voor gaan en niet mij in de steek laten wanneer het hem uitkomt. Laatst is de bom gebarsten en heb ik besloten dat hij beter hier kon vertrekken want we stonden op het punt elkaar wat aan te doen. Nu is ie al 3 weken weg en ik probeer steeds tot een compromis te komen, hoe nu verder want tja.. er is een kindje onderweg van ons samen. Hij wilde elkaar liever niet zien, elkaar de ruimte geven. Iets wat ik onzin vond want we hadden elkaar al 2 weken niet gezien. Toen ik hem voor het blok zette reageerde hij in paniek dat ik niet mocht komen. Door dit voorval begon ik argwanend te worden en heb hem gezegd mij te vertellen waarom hij me weg houd en waarom we niet welkom zijn. Uiteindelijk bekende hij, hij zat aan de drugs.. Het blijkt dus dat hij al jaren kampt met een verslaving, en dan niet zomaar eentje. Hij rookt Heroïne.. Vaarwel droom, hallo nachtmerrie. Want hier komen wij niet meer uit, ik heb veel gezien in mijn leven en Heroïne is geen drugs die je ''ff'' gebruikt en er dan voorgoed mee stopt. Mijn leven stort in, dit is niet hoe ik het voor me had gezien. Alweer alleen en wilde het juist zo graag goed doen dit keer. Hij is vooral erg laconiek eronder en beseft niet waarom ik me zo druk maak. Want alles komt wel weer goed, hij stopt ermee en dan beginnen de mooiere tijden.. Deze praatjes zou ik zo ontzettend graag geloven maar dit kan ik niet meer. Ik ben er kapot van, dat de vader van mijn kinderen gewoon een heroine junk is. Meer kan ik er niet van maken.. hoeveel ik ook van hem houdt. Weet niet of ik advies wil of wat wel, het moest er gewoon even uit.
Ach meid, wat vreselijk voor je... Dat mensen je voor zulke onaangename verrassingen kunnen stellen.... Advies kan ik je niet geven, ik kan je wel heel veel sterkte wensen!
Sterkte meid. Gelukkig ben je zelf heel reëel, van zo een verslaving kom je niet zo maar af. Ik werk in de verslavingszorg dus wat dat betreft genoeg gezien. Als hij er echt voor wil gaan zal hij dit moeten laten zien en kan hij beter voor een opname gaan met een goed vervolgtraject dan maakt hij nog kans.
Jeetje wat een verdrietig verhaal. Wil hij hulp bij het afkicken hebben en stoppen? Of zijn dat loze beloftes? Wat moet dit zwaar voor je zijn om zo achter te komen. Heel veel sterkte en probeer de positieve energie in je kindje te stoppen.
Dat vind ik echt verschrikkelijk voor jou, jullie kindje en ongeboren kindje, hoe kan hij jullie zoiets aandoen!! Dat zal de vorige keer dat jullie uit elkaar gingen ook gespeeld hebben en dus niks nieuws zijn, en dan maakt hij je weer zwanger en laat hij je weer alleen! Ik vind het toch wel heel erg egoïstisch van hem! Een dergelijke man zou ik niet meer in mijn leven willen (ook al is het de liefde van je leven), en zeker niet rond je kinderen want hij is gewoon een junkie. Dergelijke mensen beloven bergen maar daar komt zelden iets van terecht. Het is een lastige verslaving en de meeste mensen komen er niet vanaf, zo iemand moet je uit je leven houden want dat levert je alleen maar leed op! Hopelijk zoekt hij hulp en vindt hij jullie gezin belangrijk genoeg om zijn verslaving aan te pakken. Ik wens je heel erg veel sterkte!
Sterkte ! Mensen die verslaafd zijn zijn uitstekende leugenaars. Ze zullen er alles aan doen om te blijven gebruiken. Dat is; vertellen dat het allemaal goed komt, dat het niet zoveel voorstelt. Maar ook zijn gezin in de steek laten, wat de drugs zijn belangrijker. Ik hoop dat hij hulp zoekt !!
Dankjewel voor jullie reacties.. Werk zelf ook met mensen met psychische problematiek en daarbij komt ook geregeld verslaving voor dus ben maar al te bekendmet de mooie praatjes etc.. alleen nu komt het ineens zo dichtbij. Hulp zoeken doet ie denk ik niet, dit speelt idd waarschijnlijk al die 10 jaar en wie weet hoeveel langer al. Hij doet er laconiek over, alsof ik gek ben dat ik zo overstuur ben. Hij loopt overigens bij verslavingszorg heb ik begrepen en daar besodemieterd ie ook de boel. Hoe ik het ook draai of keer, het is voorbij hoeveel ik ook van hem hou.. en dat doet pijn Weet gelukkig dat ik hem niet nodig heb, heb altijd alles alleen moeten doen. Maar had gewoon niet gedacht dat dit me zou overkomen.
Zoiets kan je ook niet verwachten, hij heeft het dan wel mooi kunnen verbloemen de tijd dat hij bij jou gewoond heeft want toen moet hij ook gebruikt hebben maar ja, als hij het rookt, dan zie je ook niks aan zijn lichaam wat je zou kunnen doen denken dat hij heroïne gebruikt (normaal spuiten ze het wel). Ik vind dat je een goede beslissing hebt gemaakt door hem niet meer in je leven te willen toelaten, als hij ook nog eens geen hulp zoekt en ook nog eens bij de verslavingszorg de boel bedondert dan is hij gewoon niet te vertrouwen en moet je hem niet om jezelf EN je kinderen heen willen. Je hebt het al eerder alleen gedaan dus dat lukt je nu dan ook wel en als hij weer contact met je probeert te zoeken dan moet je gewoon zeggen dat je dat niet meer wilt, en je hoeft echt niet bang te zijn dat hij je kinderen zou kunnen afpakken want een junkie krijgt echt geen rechten mbt tot zijn kinderen lijkt mij zo. Heel erg veel sterkte!
Meid, wat vervelend voor je. Ik heb dit voor een gedeelte mee gemaakt. Mijn vriend heb ik voor de keuze gesteld of zich Op laten nemen of uit mijn leven en die van mijn kind verdwijnen. Mijn vriend koos voor opname, en is daar zo erg van geschrokken van de mensen die daar waren. Nu zijn we bijna een jaar verder en verwachten wij ons 2e kindje en gaat het beter als ooit. En natuurlijk heeft mijn vriend nog steeds mindere dagen, maar daar sleep ik en zijn therapeut hem dan doorheen. Het is Toch echt een ziekte. Je moet alleen niet vergeten dat een verslaafde een verleden heeft, en meestal niet een klein dingetje. Helaas zijn mensen die verslaafd zijn egoïstisch maar dat maak je hun niet wijs. Ze snappen er op dat moment niks van. Ik hoop dat de vader van jou kindjes goed duidelijk word gemaakt, dat als hij er nu wat aan doet een prachtige toekomst tegemoet kan gaan. Zonder al die rotzooi, en zich laat helpen. Dikke knuffel van hier.. En probeer een beetje hoop te houden.
Ik zou hem toch echt voor de keuze stellen ... Of serieus in opname gaan en afkicken, ofwel uit jullie leven verdwijnen. De vraag blijft overigens of je hem nog ooit kan betrouwen (ook na een opname), want hij heeft zovele jaren gelogen en beliegt zijn huidige hulpverleners nog altijd ... Ik zou hem ook met de kinderen geen moment alleen willen zien daarnaast. Want is hij dan onder invloed of niet en kan hij het wel aan en dergelijke ... Ik zou het vrees ik nooit betrouwen. Jammer dat het zo gelopen is, maar ergens des te beter dat "de bom" nu gevallen is. Nu weet je tenminste voor de bevalling al waar je voor staat.
Heb hem voor de keuze gesteld, een opname en vervolgtraject en inzien dat hij een groot probleem heeft en mogelijk de kans contact met ons te houden als dit goed gaat en anders sowieso stoppen met deze relatie. Heb het uitgemaakt, hij zegt dat ie hulp gaat zoeken en ons echt niet kwijt wilt en dat ook niet laat gebeuren.. beetje te laat maar goed. Voor nu focus ik mij op mijn zoon en ongeboren kindje en wat de toekomst brengt dat zien we wel weer. Of ik hem ooit nog kan vertrouwen.. Ik zal altijd die argwaan houden dat hij gebruikt dus dat zal nooit meer helemaal ''goedkomen''.
Hoi meid, zo te horen heb je geen advies nodig, want je weet zelf heel goed wat je doet. Je klinkt als een krachtig persoon en dat gaat jou hier doorheen helpen. Wat zullen jouw kids je straks dankbaar zijn en ontzettend trots op je zijn dat je ze zo hebt beschermd! Heel veel sterkte!!!!
Dankjewel Junior.. Zo voelt het anders niet altijd.. vanbinnen ben ik zo in de war maar heb gelukkig nog mijn verstand en normen en waarden. Ook ben ik blij dat ik de afleiding van de zwangerschap heb, krijg langzaam weer energie om wat te ondernemen.
Volgens mij gaat het helemaal goed komen, als je blijft doen wat je nu heb gedaan; je energie stoppen in je kids. Als hij echt wil veranderen, dan zal hij de stap moeten nemen. Niemand kan het voor hem doen. Ik snap best dat je het anders had gewild. Maar soms gaan dingen zoals ze gaan. Heel veel sterkte meid
Dankjewel allemaal voor de lieve woorden. Heb besloten alleen verder te gaan, hij toont zich niet bereid om te veranderen en heeft totaal geen verantwoordelijkheidsgevoel. Het is zwaar om aan de nieuwe situatie te wennen maar heb zin om weer lekker in mijn vel te komen te zitten en het hier weer een gezellig huisje te maken. Laat morgen een geslachtsbepaling doen dus wat positiviteit zal me.goed.doen lieve groetjes
Het is niet als verwijt bedoeld, maar jullie zijn meteen nadat jullie weer samengekomen zijn begonnen voor een kindje? Gezien je onderschrift. Verder wens ik je heel veel succes én geluk voor de toekomst.
Ik zou persoonlijk zn iemand nooit meer vertrouwen er blijft altijd een zwak voor heroïne bestaan en de kans dat hij daar op terug valt als het even moeilijk Ik s of niet lekker gaat is vrij groot aangezien hij er al geruime tijd aan zit ik zou dit ook mn kinderen niet aan willen doen om hen in deze omgeving op te laten groeien sorry klinkt misschien hard maar ik zou voor mijn kinderen kiezen en dan zonder verslaafde en niet betrouwbare vader