Hallo allemaal, HELP! ik heb net 1 a dagen voor mijn NOD een test gedaan van de kruidvat, en die gaf een licht roze streep aan, wel duidelijk te zien. ik had afgelopen week ook al wat klachten. dus volgens mij ben ik zwanger. nu komt het lastige van het verhaal. mijn vriend heeft me een week geleden plotseling verlaten, en die komt ook niet meer terug. (is terug naar zijn geboorteland). ik heb ook niets weer van hem gehoord. het is over dat weet ik. ik weet niet wat ik nu moet doen, ik sta er alleen voor. ja ik heb wel familie, maar dat is toch anders. ga ik dit wel redden? alleenstaande moeder met een baby, fulltime werk? emotioneel gezien en praktisch gezien? ik ben ook bang voor reacties van andere mensen. maar toch wil ik het jullie graag vragen, hebben jullie advies of hebben jullie hier zelf ervaring mee? alvast bedankt liefs
He meid wat vervelend voor je dat hij je verlaten heeft...dat isniet lief van hem Tja zwanger zijn is normaal voor de meesten een heel mooi bericht maar kan me voor stellen dat het voor jou nu wel heel anders is. Ik zou hier iig de komende tyd wel met iemand waar je je fijn bij voelt over praten zodat je in je 'denk'periode hierniet alleen voor staat. Misschien je ouders? Dan weet je gelijk of zij achter je staan. Je eigen gevoel is natuurlijk wel het belangrijkste. Ja het zal wel moeilijker zijn in je uppie, maar jij bent de enige die kan besluiten of je er voor wil gaan of niet. Praktische argumenten zijn wel van belang, maar je hartje is eigenlijk het enige waar je naar moet luisteren (vind ik dan) want als je het kleintje bv weg zou laten halen om praktische redenen terwijl je het van binnen wil houden krijg je er zeker spijt van. Heel erg veel succes met je situatie ......
hallo Misty, Ik zag je topic elders,maar die werd gesloten.. Dus ben ik hier even gekomen. Ik wilde je even meegeven dat je niet bang moet zijn voor reacties van anderen. Die ga je krijgen, negatieve ook. Maar die doen er niet toe. Het gaat om jullie en laat anderen maar denken en zeggen wat ze willen. Sterkte de komende tijd en ga inderdaad naar je ouders toe om te praten.
Ik plak mijn reactie uit het andere (nu gesloten) topic even! Jeetje meid, wat een lastige situatie! Eén ding weet je alvast zeker, het is maar goed dat je vriend weg is, want als hij nu al zo voor jou wegloopt en je in onzekerheid achterlaat is hij er nog niet aan toe om vader te worden/zijn. Wat wil je zelf? Was het kindje ongepland? Vind dat het ook scheelt of je 14 of 28 ben (om maar wat te noemen) en hoe je situatie is! Misschien kan je iets meer vertellen? Wel sterkte hoor, wat een heftige tijd moet dit voor je zijn!
bedankt voor alle reacties.. doet me goed. ik ben 26 jaar, en het was in die zin wel gepland, want we waren al lang bij elkaar, en waren ook wel aan kinderen toe. nu hij ineens weg is , is het niet zo simpel meer. ik heb ondertussen al met mijn ouders gesproken. zij hebben wel kalm gereageerd,en vinden het een trieste situatie waar ik me nu in bevind. ze zeggen ook dat ik zelf moet kiezen, maar dat ik me er wel bewust van moet zijn, dat ondanks dat ze er voor me zijn, ik er grotendeels alleen voor zal staan. mijn moeder is ook alleenstaande moeder (geworden) en zij had de tranen in de ogen. ze zei; ik weet hoe zwaar het is, en ik had het voor jou graag anders gewild, maar ik sta achter jou. maar men staat er niet negatief tegenover. ik moet zeggen dat ik het momenteel helemaal niet weet. en dat ik ook erg angstig ben voor de toekomst nu... ik wil niet een valse start maken voor mezelf en ook niet voor het kind. maar de keuze kan ik ook niet maken... ik hoop dat de tijd helpt...
Dat denk ik niet, volgens mij mag je nog niet op je 11e / 12e al fulltime werken hier in Nederland, iets met de leerplicht geloof ik Ontopic: Ik weet niet wat je het beste kan doen, maar wil je veel succes wensen.
nu je gesproken hebt met je ouders is het miss een idee om naar je huisarts te gaan met je verhaal.. hij kan zien hoever je bent en je miss wat meer info geven over een kind alleen opvoeden of adoptie of over een eventuele afbraak van je zwangerschap..dat maakt het dan miss makkelijker om je keuze te maken als je wat meer info hebt over wat er allemaal op je af komt. hopelijk maak je een keuze waar je gerust bij bent..heel veel succes en sterkte!
hoi eerst en vooral proficiat. ik ben ook alleen en zwanger. bang voor reacties moet je niet hebben. ik krijg allemaal pos reacties buiten mijn oma (80 jaar) die vatte het niet zo goed, maar mijn meter (78 jaar) die vind het dan weer geweldig. paar oudere mensen van de oude stempel ja die zijn zo niet mee, maar voor de rest, allemaal pos. ik heb wel heel veel steun aan mijn ouders en denk wel dat dat nodig is, maar naar wat ik lees steunt je mama je ook. doe wat je zelf wilt, luister naar je hart , denk goed na, en neem een beslissing waarmee jij zelf kan leven. succes
dank jullie, ik belde net naar mijn moeder, ik heb even behoefte aan een arm om me heen, maar ja dat zit er niet in, te druk met eigen leven.. dan komen alle gevoelens van vroeger ook nog eens naar boven. ik heb altijd warmte en liefde gemist in mijn leven. toen had ik dat eindelijk met mijn vriend, en nu is die weg. voel me nu zo intens verdrietig. wat een vreselijk verdriet..ik voel me zo alleen.
Misty, je moet een beslissing nemen waar je zelf het beste mee denk te doen. Jij moet uiteindelijk met je beslissing leven. Erg triest dat je altijd warmte en liefde hebt gemist. Ook dat je moeder ook nog te druk is met eigen leven maakt het ook niet makkelijker. Ikzelf ben ook alleenstaand geweest, maar moet je eerlijk zeggen dat ik van mijn ouders een hoop steun heb gehad.
Oh meis wat een verschrikkelijk moeilijke situatie voor jou... Ik kan je maar 1 advies geven en dat is: denk rustig na en neem de tijd. Kijk waar je meer hulp en informatie kunt krijgen. Zoals ik al eerder voorbij zag komen: Het FIOM kan misschien wat voor je betekenen. Kijk daarnaast eens op dit prikbord. Dat is ook een soort forum waar vrouwen zitten die twijfels hadden over het houden of niet houden. Misschien kun je daar ook wat steun vinden bij je afweging. Probeer verder, hoe moeilijk ook, diep in je eigen hart te kijken. Wat wil jij het liefst?
dank je voor de goede tip, daar ga ik zeker even kijken. er overviel mij zonet tijdens het intense verdriet een enorm gemis naar mijn ex. wat vreselijk. ik ga maar vroeg op bed vanavond want ik ben kapot.
Kijk daar maar eens rustig rond en neem echt de tijd. Je bent nu zo verdrietig, niet alleen om wat je nu overkomt, maar ook omdat je je ex mist. Probeer alles over een paar dagen eens rustig op een rijtje te zetten en accepteer maar dat dat nu even niet lukt. Heel veel sterkte meid... (Ik heb je ook even een priveberichtje gestuurd)...
jeetje meid, wat een verhaal! Wat een moeilijke keus waar jij voor staat! Heb je ook geen goede vriendinnen in de buurt? Je mag altijd PMen als je wil, weet niet of ik je kan helpen, maar voor je verhaal, een luisterend oor oid. dikke knuf!
Lieve meid, Ik wil je even enorm veel sterkte wensen. Neem geen overhaaste beslissingen, je hebt nog even de tijd. Maar probeer een beslissing te nemen waar je 100% achterstaat en waar je ook binnen een aantal jaren nog zal achterstaan. Dikke knuffels en veel liefs xoxox
Hallo ik wil je ook even sterkte wensen ik ben in mijn vorige zwangerschap met 6 maanden verlaten door mijn ex en dat intense verdriet herken ik wel. Ik wil je meegeven dat we sterker zijn dan we vaak in eerste instantie denken ik heb die laatste periode zo'n verdriet gehad en zo alleen gevoeld maar ook zo uitgekeken naar mijn zoontje en nu wil ik geen dag meer zonder hem en ben ik volledig over mijn ex heen, opnieuw zwanger maar dit keer juist bewust alleen. natuurlijk is het jouw keuze en moet jij doen waar jij je goed bij voelt maar ik denk dat wij meer kunnen hebben dan we vaak in eerste instantie denken al ziet het er soms een tijd somber uit.
wat een geweldige lieve en betrokken reacties... helpt me enorm. ik heb morgen een afspraak bij de dokter, want ik heb aangegeven dat ik een gesprek wil met iemand die mij kan helpen bij het maken van een keuze. nogmaals mijn dank!