Mee eens! Zoek een oplossing, oordopjes, hij op sokken, niet zo hard telefoneren, of op bepaalde tijden, SAMEN overeenkomsten bedenken, maar hem het huis uit sturen voor 3 dagen in de week? Nee, vind ik niet kunnen! Nou da's onzin, zijn er ook die al zwanger zijn geweest.... Zie onderschift van Phemme bijvoorbeeld: En ik ben ook al bevallen, dus we weten blijkbaar best waar we het over hebben...en daarom begrijp ik het op zich wel, maar ben wel zo reëel dat dit soort discussies gewoon niet eerlijk zijn....
Hap hap hap En toch kan je je er niet in verplaatsen tot je zover bent en dit ervaart. Kan je t al wel mee gemaakt hebben...dan nog kan je je er moeilijk in verplaatsen. En zowiezo niet iedereen heeft dit! Maar echt eruit schoppen is het ook niet. Ze probeert het in overleg te doen...maar er komt geen overleg vanuit zijn kant. Je bent met zn 2en dan moet je er met zn 2en uitkomen. Niet de een last hebben en de ander dat negeren.
Ik begrijp best dat ze rust wil, maar je kan het gewoon niet maken om je man het huis uit te schoppen. Het is ook zijn huis. Ik woon samen met mijn vriend in een appartement in het huis van mijn ouders. Mijn twee jongste zusjes wonen hier nog en mijn oudste zus is hier bijna elke avond. Ik kan me dood ergeren aan alles en iedereen, maar dan trek ik me terug en ga wat anders doen. En niet om me heen slaan en hen het huis uitjagen.
Zoveel valt er niet te overleggen als je al begint met "ik wil je het huis uit hebben 3 dagen in de week". Dat is meer een berichtgeving dan een opening voor onderhandeling. De reactie van de vriend verdient zeker niet de schoonheidsprijs hoor, iets meer actie van zijn kant zou zou hem gesiert hebben, maar dan nog ...
Nou hier dan iemand die dan ook meer tegen het einde van de zwangerschap loopt... Sorry ik kan je niet begrijpen, je wilt hem een paar dgn het huis uit hebben? zo niet dan twijfel je om bij je ouders te gaan logeren? Maar die zullen dan ook op je irritatie factor spelen. Je vriend werkt er al enkele mnd (dus dit wist je en je had je er op voor kunnen bereiden) Dus ben het eens met de meiden die zeggen dat je samen tot een oplossing moet/kunt komen.
Ik vind ook dat Naannaan niet echt overlegt, maar echt stelt van: Ik wil je het huis uit hebben. Wat ik zou doen is idd een tussenoplossing zoeken. Moet er zelf ook niet aan denken dat mijn vent elke dag thuis zou werken, maar hij zit dan ook gewoon op kantoor en kan dara dus werken. Naannaann: als dat dus niet kan, zul jij ook in moeten schikken en daar niet boos of wrokkig over doen. Ik vind het ook gewoon een stuk volwassenheid als jij je over je boosheid heen kunt zetten, zwangerschapshormonen of niet... Maar misschien kun je hem gewoon vertellen hoe je je voelt en dat je gewoon heel erg behoefte hebt aan rust en dat het bijvoorbeeld helemaal geweldig zou zijn als hij het voor elkaar zou krijgen om speciaal voor jou te regelen dat hij een dagje ergens anders werkt. Kan het niet, dan kan het niet, alhoewel hij daar natuurlijk best serieus even wat moeite voor mag doen. Maar, het is ook zijn huis, dus je kunt hem geen volledige week wegsturen... Dat kun je niet maken. Je zegt dat je bij je ouders wel rust kunt krijgen? Nou, dan ga jij daar toch ook een dagje heen? En, lijkt me wel dat als hij thuis werkt, dat je een werkruimte inricht en niet dat hij pontificaal in de woonkamer zit. Jij moet wel op een normale manier aan je rust toe kunnen komen, (wat volgens mij betekent: je gang kunnen gaan in de woonkamer, niet gedwongen zijn om vanwege dat hij niet gestoord zou kunnen worden, op je slaapkamer te zitten). Maar goed, probeer er samen uit te komen. Vraag hem hoe hij denkt wel rekening met je te kunnen houden, als elders werken niet kan. Aparte werkruimte lijkt me toch wel het minimum, maar kan me ook voorstellen dat hij lekker z'n sloffen aandoet enz. En als al die geluiden echt zo storend zijn: doe oordopjes in, zet de koptelefoon op als je tv kijkt, enz....
Mijn vriend werkt ook als consultant (en ik zelf trouwens ook), en uit ervaring weet ik dat het vaak heel goed mogelijk is om dan vanuit kantoor te werken. Je kunt hierin toch proberen om tot een compromis te komen. Ik begrijp zijn standpunt wel, maar die van haar ook. En iedereen is weer anders, de één heeft nu eenmaal meer behoefte aan privacy dan de ander. Britt
ik zou m niet vragen t huis uit te gaan voor zn werk... het is ook zijn huis. ik begrijp volkomen dat je je irriteerd aan m, maar ik zou oplossingen zoeken waar je hem niet de deur hoeft te wijzen. Hij zegt ook niet tegen jou 'ga maar 3 dagen per week weg met je nesteldrang en hormonen, zodat ik rustig kan werken'. Misschien dat je na je zwangerschap hierom kan lachen dat je je zo voelde... denk t haast wel
Ik kan me voorstellen dat het niet prettig is wanneer je partner vanuit de huiskamer werkt, maar je zult hier toch echt een gulden middenweg in moeten vinden en moeten accepteren dat hij dan in ieder geval boven aan het werk gaat. Zoals velen al hebben geschreven, voor niet al te veel geld zijn bij het geel/blauwe warenhuis goede bureaustoelen of anders kleedjes ed te koop waardoor je het schuiven van de stoel niet zo hoort. Hij kan dan rustig boven werken en jij kunt rustig beneden zitten.
Hoi allemaal, Bedankt voor alle reacties! Zowel degenen die het er juist wel en niet mee eens zijn, zijn allemaal erg welkom, daar vroeg ik ook om. Dit helpt me om het vanaf verschillende perspectieven te kunnen bekijken, dus lief dat jullie allemaal de moeite hebben genomen om te reageren, daar ben ik erg blij mee... Er zijn gewoon werkplekken waar hij kan werken op de locaties, maar het blijkt dat daar geen internetverbinding is en dat is niet handig. Maar hij had het wel kunnen proberen om alsnog te regelen, want werkplekken genoeg in de omgeving, omdat het bedrijf waar hij nu voor werkt heel groot is. Wat ik het vervelendst vind aan de situatie, is dat hij er geen moeite voor heeft gedaan, terwijl hij wist dat ik het graag wilde. Als hij wat zaken had uitgezocht en het was niet gelukt, dan had ik natuurlijk ook gezegd: je hebt je best gedaan en het is niet anders en we maken er het beste van saampjes, en dan komt het allemaal wel goed. Maar die moeite heeft hij niet genomen, en dat vond ik erg teleurstellend. Op een gegeven moment vandaag kwam mijn vriend naar boven (ik was bezig met kleertjes wassen en de kinderkamer schoonmaken) en toen gaf hij aan dat hij boven op zolder een werkplek voor zichzelf wil gaan inrichten. Dus daar was ik wel blij mee. Tot dusver... Liefs Naannaan
Zie je wel dat ie je begrijpt... Het zijn nu waarschijnlijk je hormonen waardoor je reageert zoals je nu doet. Saampjes komen jullie er wel uit
Zo werkt het toch vaak, dat je vooral je mannetje even de ruimte moet geven om met een oplossing van hemzelf te komen, Werkt echt beter bij de meeste mannen om te zeggen: Ik heb dit probleem, weet jij een oplossing? Heeft meestal beter resultaat dan ze een oplossing door de strot proberen te douwen, :-D Mannen...
Ik begrijp je heel goed Naanaan. Het gaat erom dat hij respect moet hebben voor jouw wensen en er inderdaad moeite voor doet. Ook al snapt hij er niks van. Voor mannen is het toch ook niet te begrijpen hoe wij ons voelen Als je radeloos wordt kun je m altijd nog 'wegpesten' hihi...