Het gaat al tijd (bijna half jaar) niet goed met onze relatie. Eerst door familie maar sinds paar weken wil vriend verder met z'n leven en zonder mij. Hij loopt niet voor zijn verantwoordelijkheid als vader weg zegt hij maar ik vind van wel. Hij ziet ons niet als gezin en wilt straks af en toe vader spelen zo lijkt het. De echte reden weet ik niet.. Familie of een nieuwe vriendin ? Hij zegt van niet maar ik weet het niet. Hij wil wel bij de bevalling zijn en financieel helpen, maar; Ik voel me gekwetst en wil het liefst het contact verbreken maar heb ook hoop dat het straks weer allemaal goed komt als de baby er is.. Ik weet niet wat ik moet doen .. Het is moeilijk te beslissen.. Zijn er meer dames die zoiets mee hebben gemaakt ?
Heb je al eens goed met hem gepraat over hoe hij het voor zich ziet als de kleine er is? Hoe hij over jullie relatie denkt? En hoe hij de toekomst voor zich ziet? Lijkt me wel erg lastig, zeker omdat jij nu niet weet waar je aan toe bent. Sterkte
Ja hij wilt helpen zowel financieel als met de opvoeding. Maar we wonen op het moment niet meer samen. Onze relatie is stuk gelopen en ik begrijp eigenlijk niet waarom .. Hij wilt er geen energie insteken merk ik en ook niks leuks plannen voor de toekomst.dat kwetst mij en ik zou het liefst hem niet meer zien.. Maar dat kan niet want hij word vader en ik merk met alles dat hij nog wel steeds voor mij klaar staat als ik hem nodig heb. Ik vraag me alleen af hoe ik dit moet inschatten want stiekem hou ik dan toch weer hoop dat het straks allemaal goedkomt en dat is misschien valse hoop
Wat moeilijk zeg. Wel goed dat hij geen afstand neemt van zijn rol in het leven van de baby en dat moet je ook niet tegenhouden. Maar kan me goed voorstellen dat dat het tegelijkertijd 10 keer moeilijker maakt hoor! Heb geen ervaring met jouw exacte situatie, maar weet wel hoe het is als iemand ineens niet meer verder wil en je snapt niet hoe hij dit zo weg kan gooien. En hier is ook nog een baby in het spel... Kan je alleen maar veel sterkte wensen en je aanraden je niet vast te houden aan hoop en hem proberen zoveel mogelijk los te laten. Je eigen ding gaan doen. Voor je eigenwaarde en ook omdat je hem anders alleen maar verder van je afduwt. Ik hoop natuurlijk dat hij tot inkeer zal komen, maar dat kan je helaas niet dwingen.
Ooh ik had niet begrepen dat jullie al uit elkaar zijn. Lastig zeker omdat je aangeeft nog van hem te houden en hij jou niet echt duidelijkheid geeft. Zoals Lexi zegt, probeer hem een beetje los te laten hoe moeilijk dat ook is. Hij word nu eenmaal de vader van jullie kindje dus je zal nog je hele leven met hem geconfronteerd worden. Nogmaals sterkte.
Probleem is ook dat hij gemixte signalen geeft; Hij geeft mij nog steeds cadeaus zoals wellness dagje met m'n zus Wilt graag bij de bevalling zijn. Komt twee keer per week langs Om te kijken hoe het gaat en helpen met de baby kamer En masseert mijn rug als ik rugpijn heb. We bellen iedere dag dus Afstand nemen is heel moeilijk
Eerst ging het niet goed door zijn familie en nu omdat hij dat niet wilt. Ik zou even duidelijkheid vragen aan hem als ik jouwas.
Hee meis. Allereerst wens ik je heel veel sterkte! Wat jammer dat zijn ouders zo ouderwets zijn.. moeders blijven altijd hun oogappeltje en ze zullen altijd naar hun moeder luisteren. Wat voor verschrikkelijke dingen ze ook zegt. Mijn Turkse schoonmoeder is echt een ontzettende draak. 1 mazzel heb ik wel en dat is dat ze mij accepteerd als zijn vrouw. Als ik jou was zou ik een dag regelen waarbij iedereen er is. Dus zijn ouders en jullie. Dan aan iedereen vragen waarom zij jou niet als goede vrouw zien. Je bent tenslotte zwanger en volgens Allah mag je niet een zwangere vrouw aan de kant zetten geloof ik. Dus vind dat zowıeso al vreemd. Verder heel goed met hem praten wat hij nou wilt! Ziet hij wel nog een toekomst met jou? Dan gaan met die banaan. Ziet hij geen toekomst meer met jou? Prima maar dan moet hij geen valse hoop geven aan jou. Je moet weten waar je aan toe bent en ik hoop dat je er achter kan komen waarom hij zo doet. Heel veel sterkte meis! İk weet als geen ander hoe wispelturig Turkse mannen kunnen zijn.
Beslissen.. over wel of niet het contact geheel verbreken? Contact verbreken zou ik wel egoïstisch vinden ten op zichte van jullie kindje.. Vader geeft aan contact te willen en betrokken te willen blijven. Dat jullie relatie ten einde is (in ieder geval op dit moment, wie weet wat de toekomst brengt) is niet de schuld van jullie kindje, kindje heeft recht op contact met zijn vader. Klinkt misschien harder dan ik het bedoel maar zo zie ik het. Vader van mijn zoontje heeft ons overigens uit het niets laten zitten toen ik zwanger was. Situatie is er sinds hij opeens weer in beeld kwam niet makkelijker op geworden, maar het is zoals het is.
Nou snap ik je beter. Hij had eigenlijk verantwoordelijk moeten nemen hierin en zijn ouders moeten overhalen. Want jullie nog steeds een band met elkaar. Hoe oud is hij en jij?
Sorry ik bedoel jullie hebben nog steeds een band met elkaar. Als hij vaak langskomt enzo. Hij laat je niet in de steek. Het probleem is alleen denk ik zelf dan dat hij zijn ouders niet heeft kunnen overhalen. Het is niet makkelijk natuurlijk
Ik zou, tijdelijk, zolang het kindje er nog niet is, wel even het contact verbreken. Zodat je even voor jezelf alles op een rijtje kunt zetten en een beetje los van hem kunt komen.
Volgens mij weet hij het zelf niet. Hij geeft aan dat hij problemen heeft met zn familie en er zijn zelf familieleden die niet meer met hem willen praten. Hij zit hier heel erg mee. Ik heb gisteren geprobeerd met hem te praten maar hij blijft gesloten. Hij is heel lief voor mij en zegt dat hij altijd voor mij klaar staat, dag en nacht. Hij brengt cadeaus mee. Gisteren had hij baklava voor mij meegebracht en een hele mooi cadeau voor de baby kamer. Ik vind het zo moeilijk om hem nu los te laten omdat hij verder een geweldige man is en de toekomst zo mooi kan zijn. Maar dit wel/ niet is ook heel moeilijk. Hij wilt bij de bevalling zijn en overal mee helpen. Hij is heel gul en heel behulpzaam. Maar inderdaad ook een wispelturige Turk. Ik heb het gevoel dat er aan hem getrokken word door zn familie en hij geeft zelf ook aan dat hij het nu heel moeilijk heeft. Ik weet dat hij trouw is en er niemand anders in zijn leven is en verlopig ook niet komt. Hij zal mij nooit opzettelijk pijn doen. Maar ik weet niet wat er in de toekomst gaat gebeuren..vooral omdat z'n familie heel erg tegen mij is.
Ik bedoel niet het contact helemaal verbreken als de baby er is. Want natuurlijk zal ik hem betrekken in het leven van de baby ik denk ook dat hij een goede vader zal zijn.. Maar ik bedoel nu , omdat hij mij mixte signalen geeft en ik niet goed weet wat ik er mee aan moet. Bovendien bemoeit hij zich overal mee; bijv met haar naam verzinnen, waar/hoe bevallen enz hij wilt overal bij betrokken zijn. Hij zegt ook dat ik altijd op hem kan rekenen en dat geloof ik ook. Hij geeft mij cadeaus en is heel lief. Op deze manier kan ik heel moeilijk afstand van hem nemen en blijf ik hoop houden dat het goed komt. Vandaar dat ik twijfel ; contact verbreken of gewoon kijken hoe het verder gaat.. Ik vind deze aandacht gewoon nog heel fijn merk ik vooral nu ik zwanger ben en ik vind hem nog steeds een geweldige man, maar ben ook bang dat ik teveel hoop hou zo en dat straks het toch niet goed gaat.. maar aan de andere kant ben ik ook bang iets weg te gooien wat misschien nog heel mooi kan gaan worden. Ik weet het gewoon even niet
Wellicht een vreemde opmerking, maar waar heeft de familie precies een issue mee? Met jou als persoon of met het feit dat jullie een seksuele relatie buiten een huwelijk om hebben? Een vriendinnetje van mij is namelijk tijdens haar vakantie een flink aantal jaar terug verliefd geworden op een Turk, heeft haar hele hebben en houden hier achter gelaten om daarheen te gaan. Is uiteindelijk met hem getrouwd en hebben nu ook een kleintje, maar ook zij heeft in de periode dat ze nog niet getrouwd waren behoorlijk wat sh*t vanuit zijn familie over zich heen gehad. Ik zou als ik jou was, en de mogelijkheid hebt, toch eens kijken of je met je "schoonouders" kan gaan praten over wat nou precies the deal is. Gaat het om een buitenechtelijke zwangerschap? Dan is het wellicht een optie om trouwen te bespreken. Gaat het echt om jou als persoon (ongeacht of het nou om je afkomst gaat of om iets anders), dan zou ik toch vragen wat je zou kunnen doen om de relatie het hen te verbeteren gezien ze toch echt grootouders worden van jouw kindje..... Je focust nu heel erg op hem, terwijl het in de Turkse cultuur (ongeacht of het Christelijke Turken of Moslims zijn) gebruikelijk is dat de familie erg veel te zeggen heeft. Ik zou juist de resterende familie waar je eventueel toegang toe hebt erbij betrekken. Omwille van de volledige situatie....
Fitty, als ik dit zo lees komt het op mij over dat er nog wel hoop is voor jullie en dat zijn issues toch meer stammen vanuit zijn familie. Toch vind ik het niet heel erg netjes om nu ineens met die twijfels te komen, ook al blijft hij je wel bijstaan. Laat hem maar rustig nadenken. En dingen zoals massages maar even afslaan totdat hij weet wat hij wil.
Dat vind ik ook. Hij is ook echt trots dat hij vader word tegenover zn vrienden en kennissen, maar zijn familie geeft hem het idee dat hij zich moet schamen , aan de ene kant ben ik boos op hem omdat hij mij dit aandoet en de andere kant heb ik medelijden met hem dat hij het zo moeilijk heeft, want hij heeft echt een goed hart en je kan zien dat hij het heel moeilijk heeft