Gingen jullie er nog vaak (alleen) op uit? En dan bedoel ik meer dan een boodschapje doen, wandelingetje in het park of een lunch bij een vriendin op 15 min fietsen. Ik heb veel vrienden en familie in andere steden (meer dan een uur reizen). Ik voel me nog goed, maar twijfel toch wel, vooral als mijn man niet meekan. Aan de andere kant kan het nog zo lang duren.
Ik ben bij de andere 2 tot ruim 40 weken gewoon nog weg geweest ! Het kan nog zolang duren, ik voelde er niks voor om zolang thuis te zitten
Nee, ik dus ook niet! maar we hebben geen auto, dus afhankelijk van het OV.. dat zet me toch aan het twijfelen. Ik denk dat ik het qua activiteit een beetje afbouw met de weken.
Ik zou zeggen: zolang je je goed voelt, lekker op pad gaan! Lees dat je wel afhankelijk bent van het openbaar vervoer, daar zou ik wel rekening mee houden in hoe ver je weggaat, de verbindingen etc.
Bij ons eerste tot 35 weken regmatig op pad. Daarna kwamen de vrienden toch eigenlijk meer richting ons. En dat is nu weer het geval. Ik ben niet zo hele mobiel. De laatste 3 maanden. Dus bkij dat ze hier komen. Zo zo graag nog eens de stad in willen. Maar ben dan wel afhankelijk van anderen. Kan niet ver meer lopen. Dus eventueel een rolstoel zou dan een uitkomst zijn maar dan zou er wel iemand mee moeten. Had ik deze klachten niet gehad. Had ik denk ik nog vrolijk rond gehuppeld
Ik ging na 37 weken niet meer verder dan een half uurtje rijden. Dan was ik zo weer thuis als het nodig was. Iedereen die verder woonde kwam rond die tijd meer onze kant op. Dat was ook wel fijn omdat ik zo het idee had steeds meer in mijn bubbel te komen.
Ik deed nog gewoon inkopen in de supermarkt en bracht mijn dochter te voet naar school (weliswaar als een slenterende slak, ik raakte echt niet meer vooruit ). De hittegolven toen waren ook vrij zwaar waardoor ik niet zo heel veel meer kon doen
Ik was ook wel vrij actief. Met de oudste werd de oma van mijn man ineens ernstig ziek en zijn we op 1 avond heen en weer naar Groningen gereden met 37 weken. Dat is ruim 200 km enkele reis. Met de tweede verleed diezelfde oma toen ik 36 weken zwanger was en zijn we naar de begrafenis aan de andere kant van het land geweest. Ook zaten we in een grote verbouwing en zijn we met 38 weken zwangerschap nog een week op vakantie geweest om de zooi te ontvluchten. Met 41 weken stond ik nog te schilderen en behangen. Maar ik voelde me prima, kwam ook niet veel aan en was gewoon fit zonder echte kwalen of bekkenproblemen of zo. Als je dat niet hebt, is het een andere situatie natuurlijk.
Bij de eerste hield ik een half uur met de auto aan enkele reis. Ik heb tot 37+4 van alles gedaan waaronder winkelen en naar het bos etc. 37+5 in het zh terecht gekomen en 38+1 was ze geboren. nu bij de tweede ben ik wat minder mobiel, en door de Corona doe ik weinig als in ergens heen gaan of naar vrienden ofzo. Enige vrienden die ik zie wonen binnen 10 km vanaf ons huis. Ik wandel nu wel elke dag 2x en ga elke dag naar mijn paard en breng mijn dochter naar de PSZ maar meer is het niet..
Ben een echte buitenmens. Merk dat ik nu met de vierde wel wat voorzichtiger ben sinds 37 wk, merendeels door ongemak en vaak naar toilet..en ik ben tot nu toe elke keer bevallen rond 39 wk.
Ik kwam niet veel de deur meer uit... als ik al iets verder weg ging (lees; met de auto 15 min. van onze woonplaats) dan was m'n man mee haha.
Hier ook nog vrij actief. Elke dag 10 minuten heen en weer terug fietsen naar school met de kinderen. Ook wandelend en fietsen naar het bos een paar km verderop. Net nog een wandeling gehad van 4 km. Qua reizen is het wel voornamelijk met m'n man. Afgelopen maandag nog wel even met de trein en fiets langs m'n werk gegaan.
Ik ging vanaf 36 weken niet verder dan ern uur reizen met OV van huis. Ik heb met 38 weken nog bijna 5 km gewandeld
Mijn eerste zwangerschap tot het laatste moment nog van alles ondernomen en gedaan. Deze zwangerschap gaat toch iets moeizamer. Merk dat dingen me al snel te veel zijn en hele stukken lopen trek ik niet. Ook nu met oog op corona onderneem ik zoieso niet heel veel moet ik zeggen. M’n boodschappen worden lekker elke week bezorgd, en ik heb wekelijks een schoonmaakster thuis.
Ik zou zelf niet meer met het ov gaan ook gezien de risico's met corona nu je aan het eind van je zwangerschap zit. En het risico dat er daar iets gebeurt en je wel erg ver van huis bent. Misschien kunnen zij bij jou langs komen? Al moet ik er wel bij zeggen dat ik nooit fan van ov ben geweest en ik nu elke keer zodanig moe ben dat ik er echt niet aan zou moeten denken om een uur in een trein te zitten met mondkapje. En ik ben pas 24 weken.
De dag voor mijn bevalling was ik gewoon nog fulltime aan het werk. Luister naar jezelf en je lichaam
Ik ben vandaag precies 38 weken zwanger en ik voel me op zich nog goed op de standaard vermoeidheidsklachten na. Ik doe in principe nog wel alles maar als ik bijv uit de richting ga van het ziekenhuis waar ik ga bevallen dan wel alleen met mijn man zodat ik niet nog een heel stuk hoef te rijden alleen mocht ik weeën krijgen of iets dergelijks. Wij wonen in Frankrijk dus alles licht wel iets verder uit elkaar als in Nederland. Vorige week nog 3 km gelopen in het bos en moet zeggen dat ik wel echt kapot was toen we thuis kwamen OV zou ik persoonlijk niet meer doen, ik vind dat je dan echt te afhankelijk bent van of alles wel rijdt etc. en het lijkt me ook echt niet fijn om terug naar huis te moeten met het OV als de bevalling begint, ook al is het natuurlijk zelden dat je direct volop in de heftige weeën zit.
Bij beide ben ik tot de laatste dag zeer actief geweest, huishouden deed ik geheel zelf, ik ging ook lekker alleen boodschspjes doen elke dag. Lekker wandelen met de hond. Bij de jongste heb ik zelfs nog in de 38ste week gezwommen met mn oudste alleen, vriend bleef thuis zodat we een mama dochter dagje hadden. Had bij de 2e wel last van bekkeninstabiliteit, maar dat weerhielt me er niet van omndagelijks toch te bewegen