Hoe angst voor hond overwinnen

Mijn dochter is ook altijd doodsbang voor honden geweest. Nu is het vanaf een jaar of 6 beter gegaan en ze is nu 7 jaar en loopt langs normaal formaat honden gewoon voorbij, alhoewel op haar hoede. Van grote honden moet ze ook niet zoveel hebben. Ik probeer altijd duidelijk te maken dat je vooral niet moet gaan rennen, gillen enz. Ik denk dat ze het aardig gaat overwinnen. Maar alleen langs een grote hond maar vooral loslopende hond is nog een opgave.

 

Mijn jochie heeft ook net zoveel met honden. Al is het ergste panische er nu wel af. Een half jaar geleden begon hij echt te gillen en met zijn handen te flapperen. En daar werden de honden ook drukker van.

Naast het speeltuintje op het plantsoen zit ook een hondenrenveld. Dus er komen regelmatig honden langs. Een aantal zijn ook echt makke beestjes. Die haal ik dan zelf aan, en moedig mijn zoontje aan om erbij te gaan staan. Af en toe probeert hij dan even snel te aaien.

 

Dat is lastig, kinderen die bang zijn voor honden. Kan ze benoemen wát ze precies eng vindt? De andere kant is dat ze in elk geval voorzichtig is en dat is in het geval van honden nooit verkeerd natuurlijk.

Ik vind het goed van je dat je dit probleem in samenspraak met een hondenschool op wil pakken. Zit er werkelijk niets in de omgeving? Ook geen privé school? Een gedragsdeskundige op het gebied van honden?

De aanpak op deze leeftijd is best lastig. Maar wat je zelf zou kunnen doen is boekjes kopen over honden. Verhaaltjes voorlezen waar hondjes in voorkomen. Misschien ben je zelf wel heel creatief en kun je zelf een leuk verhaaltje in elkaar zetten? Verder zou je op zoek kunnen gaan naar iemand met een lieve en geduldige hond. En daar samen op gaan bouwen. Eerst eens kijken, iets vertellen over de hond. Hij heeft een naam, is het een jongen of een meisje? Dat soort dingen. Let wel; bouw dit langzaam op. Jouw dochter bepaalt het tempo hierin. In een volgende afspraak kun je eens proberen of ze de hond aan durft te raken. Op zijn rug. Dat is niet zo confronterend. Of misschien mag de hond even aan haar handjes ruiken. Is heel spannend, maar ook heel grappig. Maak het dus leuk en gezellig. Gebruik wat beeldmateriaal voor thuis. Laat haar tekenen, vertellen. Koop misschien een knuffel in de vorm van een hond.

Ik zou je graag willen helpen met onze hond. Wij hebben een bearded collie (samson en gert hond, doet het goed bij kindjes!). Super lief, ook geduldig. Alleen woon ik wat verder uit je buurt vandaan. In oktober gaan we in zutphen wonen, misschien is dat haalbaar?
Mocht je verder willen vragen of per mail wat dingen willen horen, mag dat ook natuurlijk. Ik wil je graag helpen om je dochter wat minder bang te maken voor honden. Mocht je dit voldoende vinden, voel je dan ook niet bezwaard! Ik ben heel benieuwd of het lukt.
Succes!

 

ik was ook als de doods voor honden (ondanks dat we tot mijn 2de jaar een hond hebben gehad) toen ik 5 werd hebben mijn ouders een hond genomen(pup) heb een week op de eet tafel geleefd, en daarna werd het mijn trouwste vriend, en nu werk (werkte..) met honden, hebben er 2 in huis.
maarja dan moet je er als gezin wel achter staan en de tijd en ruimte voor hebben.
misschien wat pluche honden kopen?

 

Als je geen hondenschool kan vinden zou ik het aanbod van justme1974 aan nemen.
Zo te lezen is dat een rustig beestje wat kinderen gewend is. Geen betere manier om een kind te leren omgaan met honden als een hond die weet hoe het werkt met kinderen en die niet meteen van enthousiasme gaat lopen springen en druk doen waar door jou kind juist banger zal worden.
Ik zit vaak op de camping in Balkbrug en had het ook best willen doen maar mijn bouvier is GEK op kinderen en ik kan niet altijd met zekerheid zeggen of hij geen aanstalten zal maken om jou kind een kus te geven (heerlijk met baard en snor....blegh )
En dat lijkt me niet de kennismaking waar jou zoontje op zit te wachten
Mijn andere hond, een dwerg pincher heeft een enorm adhd probleem (nouja wij hebben het probleem....) dus dat is ook niks...

Succes en top dat je op deze manier een oplossing zoekt voor de angst van je kind!

 

mijn zoon is ook bang van honden. wat appart is na 2 kids die nergens bang voor zijn wat beesten betreft. wij doen er zo normaal mogelijk over. we respecteren zijn angst en houden er rekening mee. maar we stimuleren wel het contakt. we proberen het op een positieve manier te benaderen als we een hond tegenkomen. dat hij de hond dan gedag zegt ofzo en dan lopen we weer door. zo hopen we vertrouwen op te wekken. een enkele keer blijven de wat oudere mensen even staan of tillen hun hondje op zodat hij ernaar kan wijzen of zelfs aanraken. en zo gaat het eigenlijk al beter als een jaar geleden. alleen supergrote zwarte labjes of iets dergelijks zal nog wel ff een probleem blijven. mijn vader heeft er zo een. en in het begin was het flink gillen. nu mag de hond ff snuffelen terwijl ik mijn zoon alvast uit de buggie heb voordat ik aanbel. dan draag ik hem tot de hond hem begroet heeft. hij gaat dan naar zijn plek en de kleine kan dan rustig wennen.hij kruipt dan eerst tegen me aan, maar gaandeweg gaat ie toch wel spelen. nu heeft mijn vader een erg goed afgerichte hond dus dan kan je dat doen.als hij wat gewend is gaan ze de hond samen een kluifje geven, dat legt hij dan voor de hond weg en loopt dan weer vlug naar de andere kant van de tafel. maar als de hond enthousiast blijft of niet op zijn plaats blijft wordt dat lastiger allemaal natuurlijk. het is de bedoeling dat wij over enkele jaren ook weer een hond krijgen. we hebben altijd een hond gehad deze is overleden toen de jongste een maan of 6 was. ik wacht nog wel een aantal jaar tot de jongste wat ouder is en wat steviger op zijn benen staat. en wat beter dingen snapt en wellicht nog wat verder gegroeid is om om te gaan met zijn angst.

 

Mijn zoontje was ook erg bang van honden.Nu is mijn man een paar keer bij een tante van hem een middag op bezoek geweest.
Zij heeft 2 grote bouviers.
In het begin hebben ze laten zien dat de honden lief geaaid konden worden maar hij was nog steeds bang.
Verder zijn ze gewoon gaan klussen in de tuin.en hebben hem met de honden in de tuin erbij gelaten.In het begin bleef hij aan papa hangen maar na 2 middagen merkte hij dat de honden niks deden en hem na een tijdje helemaal niet interessant vonden.
Hij is er nu helemaal overheen en durft ze zelfs te aaien.

 

Ook hier hetzelfde probleem!
M'n dochter van 5 begint hysterisch te huilen als ze er een hond te dichtbij komt. Ik moet wel zeggen dat het minder is, voorheen was het al schreeuwen als de honden op afstand waren. Maar dan nog erg vervelend!

Ik blijf meelezen...en misschien komen er tips voorbij waar wij zelf ook wat mee kunnen!

 

Wij hebben twee honden, dus onze kerel is absoluut niet bang voor honden of beesten. Echter knoop ik hem wel goed in de oren dat hij niet overal op af moet stuiteren .
Wij hebben een Bullmastiff (grote hond met platte snuit) die kinderen vaak erg eng vinden. Vooral omdat qua grote onze hond gelijk is met kinderen. Ze doet verder helemaal niets en is een echte kindervriend. We merken dat de kinderen die hier komen en bang waren voor honden nu achter de honden aan rennen en knuffelen. Dat komt denk ik ook omdat onze honden niet blaffen (hoge uitzonderingen daar gelaten) en als ze even kennis hebben gemaakt hun eigen plekje zoeken. Met de kinderen die hier komen is de afspraak dat ze niet bij de mand en etensbakken mogen komen. Als kinderen onze honden willen aaien laten we de honden liggen (lijkt ze toch wat minder groot ).
Het zou fantastisch zijn als je een goede hondeneigenaar vindt die je kind kennis wil laten maken met een rustige stabiele hond.

 

Tja het is heel flauw maar het enige dat bij ons echt goed hielp was zelf een hond nemen mijn stiefzoontje was doodsbenauwd voor honden en nu hebben we er zelf 1tje (moet je wel tijd voor hebben natuurlijk.) Nu als er een grote hond op hem afrent dan blijft hij staan doet zn armen over elkaar en kijkt omhoog...