Het is zover hoor... aanstaande maandag is Dennis 19 weken oud en het is duidelijk, hij zit middenin een ontwikkelingsfase. Hij slaapt minder (eigenlijk helemaal niet vandaag, op vanochtend een half uurtje en tijdens een ritje in de auto vanmiddag), is regelmatig snel afgeleid bij het aan de borst drinken, terwijl uit de fles (gekolfde melk) ineens gaat als een tierelier terwijl het voorheen andersom was. Verder wil hij wel aan één stuk door spelen, we hebben gister maar een babygym gekocht omdat we hem wat afwisseling wilden bieden van zijn speelboog / boxspeeltjes etc. en dat was een schot in de roos! Hij probeert te draaien, grijpt gericht naar de speeltjes, pakt ze met beide handen en kreunt en steunt wat af als iets niet lukt. Hij bekijkt dingen ineens anders... kan heel lang naar iets staren, vertelt je hele verhalen op zijn manier, huilt en jengelt veel sneller en boven alles wil hij mij beslist niet uit het oog verliezen...haha! Ik had er al veel over gelezen en had wel door dat het bij Dennis nog zou komen, maar zo ineens in een paar dagen tijd zitten we er echt middenin, zo gek! Een week geleden dacht ik al dat er iets aan zat te komen want ineens was zijn spruw weer terug (iets dat snel komt en gaat bij 'm, maar wel vaak iets aankondigt), 't is nu alweer weg trouwens, ik behandel vaak alleen mezelf, bij hem heeft nog geen medicijn echt geholpen maar toen ik het met rust liet was het ineens zomaar weg. We proberen het zo fijn mogelijk voor hem te maken, vanochtend ben ik lekker met hem in bad geweest, vond ie geweldig (en ik ook) en we maken leuke tripjes met 'm zodat ie lekker om zich heen kan kijken en dingen in zich opnemen. We laten hem lekker spelen en zodra we merken dat hij moe wordt gaat ie naar z'n bedje. Maar hij vecht en vecht tegen de slaap, als je er zelf naar kijkt wordt je al moe, lol. Ik heb over het algemeen geen problemen met het omgaan met dit soort periodes maar vraag me wel af hoe jullie dat doen (of gedaan hebben) met het niet willen slapen, en dan met name 's avonds. Om kwart over vijf kwamen we thuis van een bezoekje aan vrienden op de camping hier in de buurt en had ie net even geslapen in de maxi-cosi. Het was toen wel weer z'n tijd om te voeden (kwart voor 2 was de voeding daarvoor) en heb hem aangelegd. Hij dronk goed en was best moe toen ie klaar was. Ik heb nog even met 'm geknuffeld, z'n pyamaatje aangetrokken en nog eventjes geknuffeld en 'gekletst' en hem toen rond kwart over 6 in zijn bedje gelegd. Meneer heeft met tussenpozen waarin ie gezellig brabbelde tegen z'n mobile gehuild tot kwart over 7. We zijn regelmatig even bij hem wezen kijken, getroost, speentje erin (maar da's maar zelden dat ie die wil), mobile aangezet, over z'n wangetje geaaid want dat vind ie altijd zalig, maar het duurde dus echt zo lang voordat ie eindelijk ging slapen. Nu heb ik er overdag geen moeite mee om hem op een gegeven moment weer te halen en hem weer aan te leggen als hij dat wil, maar 's avonds wil ik dat liever toch zo weinig mogelijk doen, uit bed halen bedoel ik dan. Honger is het niet, die signalen geeft hij helemaal niet af en bovendien jengelt ie dan niet op deze manier. 's Avonds komt ie normaal ook gewoon om de 3 uur en eerder aanleggen heeft geen zin (paar dagen geleden geprobeerd) want dan valt meneertje in slaap en laat de melk die hij uit m'n borst zuigt gewoon lopen zodat het een lekkere kliederboel wordt ook nog en sabbelt wat ongeïnteresseerd aan m'n tepel. Wat kunnen we in dit geval het beste doen volgens jullie? Dit is een foto van ons draakje van vanochtend in bad... 't is en blijft een scheet hoor!