2x ingeleid. 3de bevalling, gehele dag voor weeën om de 30 min, niet pijnlijk. Eind van de dag toch maar de vk gebeld, die kwam om 17.00. Ik had toen 3 cm ontsluiting, vk gaf aan dat de weeën nu wel regelmatiger moesten komen, anders zou ze om 19 uur terug komen om mijn vliezen te breken. Vanaf het moment dat zij wegging kwam de weeën sneller en langer. Vk kwam om 19.00 terug, toen waren mijn vliezen al spontaan gebroken en begon net de persdrang. Mijn meisje is om 19.30 geboren.
Alledrie met weeën Bij de eerste eerst een tijdje om de 7 minuten (duurde vanaf de eerst wee 7 uur) Bij de tweede meteen om de 3 minuten (Duurde vanaf de eerste wee 3 uur) Bij de derde om de 3 a 5 minuten (duurde 14 uur, maar was prematuur)
Beide keren met breken van de vliezen. Bij de eerste was ik pas 37 weken, ik voelde me super, was er heilig van overtuigd dat ik over tijd zou gaan. Die dag nog best druk geweest, boodschappen, naar de bieb en een lekkere massage gehad. Thuis lag ik op de bank te relaxen, mn man belde dat ie onderweg was naar huis. Ik sta op om eten te gaan koken en hoppa, mn hele broek nat. Ik stik-chagrijnig, dacht dat ik in mn broek had geplast, zelfs toen het bleef lopen en ik het niet tegen kon houden. Pas toen ik na 10 minuten wat opving in een glaasje en zag dat het roze met vlokjes was, besefte ik dat mn vliezen waren gebroken. (En ja, ik was toen ook al zelf verloskundige! Al mijn kennis was volledig weg op dat moment ) Weeën kwamen pas 24u later en dochter is uiteindelijk nog eens 14u daarna geboren. Bij de tweede had ik wel voorweeën en het idee dat er iets gaande was. Maar toen ook als duidelijkste signaal in een keer 'pats' gebroken vliezen en de hele vloer nat. De echte weeën begonnen toen 12u later en zoon is 5 uur daarna geboren.
2x ingeleid. Had graag gehad dat mijn babytjes spontaan kwamen maar ze waren te graag bij mama (en te zwaar qua gewicht en lengte haha)
Bij de eerste begonnen op donderdagmiddag met weeën om de 8 minuten , uiteindelijk is hij zondag 's morgens gehaald met een spoedkeizersnee De tweede was een geplande keizersnee
1e met 38 weken precies met gebroken vliezen. Stond in de ochtend op en het ging er zo uit. Niet meteen een hele.golf maar wel veel. Bleef ook hele tijd lopen. In de middag begonnen de weeën heel geleidelijk heftiger en sneller op elkaar. Om 00:09 Is hij geboren. 2e met 39 +1. Begon in de avond met krampen. Dacht nog niet aan weeën want had al een week in de avond krampen. Rond 02.00 werd het heftiger en werd het voor mij duidelijk dat het begonnen was. Vk had vliezen gebroken omdat de ontsluiting niet vorderde. Moesten helaas naar het ziekenhuis want hij had in het vruchtwater gepoept. Uiteindelijk is hij om 11.10 geboren. 3e kan elk moment beginnen.
De 2e vond ik inderdaad een droombevalling, ook omdat ik voorbereid was op een snelle bevalling en één zonder weeën. Met de 1e heb ik wel moeite gehad, vooral door het wegblijven van de weeën. Ik was die dag totaal niet voorbereid op bevallen en had geen flauw idee wat me overkwam. Vk voor de zekerheid gebeld i.v.m. iets bloedverlies en nog geen 3 uur later had ik zonder weeën een baby vast. Dat ging echt veel te snel. Ik heb me ook kring afgevraagd wat als ik njet gebeld had, wat dan? De weeën dragen ook wel bij aan het voorbereiden van de bevalling heb ik gemerkt bij de 2e. Verder vond ik het bij de 2e wel spannend of ik wel of geen weeën zou voelen. Daarom heb ik ook een aantekening gekregen dat als ik ook maar iets voelde ze direct zouden komen. O ja, ik heb trouwens wel ervaren dat ik heel erg goed op mijn lichaam kan vertrouwen. Dat is wel een heel mooi gevoel
Hier met 41 weken gestript en met 41+2 kreeg ik savonds wat menstruatie krampen...verloskundige laten komen. Ze heeft toen nog een keer gestript en toen begonnen de weeën echt meteen op te komen. 18 uur later zoontje geboren. Nu in afwachting hoe de tweede het gaat doen haha
1e flinke voorweeen die om de 7/8 minuten terugkeerden. Dit duurde 2 dagen voordat het echt doorzette in weeen. 2e ook wat voorweeen, toen niets meer en ineens brak het vruchtwater. Vervolgens gebeurde er niets, behalve wat mega lichte krampen. En einde van de middag kwamen de weeen, 3 uur later een baby.
Bij mijn oudste had ik vanaf 35+4 wat krampen en veel slijmverlies. Bij 35+5 nog steeds en ook last van met lopen. Dacht aan indalingsweeën oid. Achteraf was dat een teken, want met 35+6 braken m'n vliezen toen ik net op bed lag. Bij mijn jongste helemaal nergens last van rond 38 weken, tot ik naar bed ging en lichte krampen kreeg. Daarna slijmprop verloren en dat was het startsein. Had die dag echt helemaal niets verwacht, want had niet zoals bij de eerste die lichte krampen.
Mijn zoon in '13 was een geplande KS dus dat was lekker relax Bij mijn dochter dit jaar had ik net een hele klaagzang gegeven bij mijn man op 40+1 dat ik het zooooo beu was, echt de oren van zijn hoofd gezeurd en dan heel grumpy en gefrustreerd met de hond gaan wandelen. Toen brak mijn water en ben ik dolgelukkig met een kletsnatte joggingbroek naar huis gewaggeld 24u later alsnog infuus nodig gehad omdat er geen weëen kwamen, toen was ze er na een weëenstorm van 3u en 1u persen ❤
Ik kon in de nacht niet slapen, ik was gewoon klaarwakker. Om 1 uur begon ik wat krampjes te krijgen, en kort daarna braken mn vliezen. Daarna kreeg ik gelijk flinke weeën kort achter elkaar. Ik dacht nog;" dat gaat lekker rap voor een eerste". 26 uur later was hij er pas. Mja...
Bij de 1e wel 2 nachten echt wel een paar uur wakker gelegen van de voorweeen, overdag was het dan een stuk rustiger. Na de 2e nacht bleef het echter overdag wel wat doorrommelen en uiteindelijk 's avonds om 8 uur de verloskundige gebeld en toen ze er een half uur later was zat ik op 3 cm. Uiteindelijk wel opwekkers nodig gehad omdat het maar op die 3 cm bleef hangen en na nog een nacht 'werken' is ze geboren. Bij de 2e had ik al wekenlang voorweeen. Omdat ik er wel een beetje klaar mee was tijdens een controle met 40+1 had ik de verloskundige gevraagd of ze wilde checken of er al wat ontsluiting was en indien mogelijk strippen. Nou gelukkig had ik al 1,5 meter ontsluiting dus kon ze strippen. Terwijl ik naar buiten liep bij de praktijk voelde ik al dat het z'n werk gedaan had. Uiteindelijk zette het 's avonds om 8 uur wat meer door en toen we iets voor 11en de verloskundige toch maar belden zat ik weer op die bekende 3 cm! Omdat ik daar weer op bleef hangen zijn de vliezen gebroken en uiteindelijk snachts rond 3 uur is ze geboren.
Ik hoorde altijd dat het langzaamaan begint.. lag net in bed. Enorme darmkramp. Zo erg dat de tranen me in de ogen sprongen. Snel naar de wc. En dat nog 3 x. Ik had zoveel pijn. Met name aan mn darmen en rug dacht ik. Ik had rugweeen. Voelde heel raar omdat ik dacht dat je dat in je buik moest voelen. Maar ik heb amper kunnen liggen. Ook druk geven op de rug enz dat hielp allemaal niets. Ik hoop dat de volgende langzamer begint
Met wat voorweeën die niet voor uitsluiting zorgden. Toen mijn vliezen spontaan braken kwamen de echte weeën op gang en was mijn zoon er 3 uur later.
1e 'buikgriep' na strippen (diarree en spugen), meteen gevolgd door regelmatige weeën. 2e onregelmatige weeën die opeens regelmatig werden 3e gebroken vliezen
Met 38,5 braken mijn vliezen. Ik had het niet zien aankomen, maar achteraf bereikte mijn nesteldrang in de dagen daarvoor een hoogte punt
Eerste en laatste met breken van de vliezen, bij de derde 1 wee en toen meteen breken van de vliezen en de tweede waarschijnlijk ook met breken van de vliezen, want tijdens de weeen en bevalling zijn ze niet gebroken en voor de weeen begonnen verloor ik vocht, maar volgens de vk was dat geen vruchtwater. Achteraf dus waarschijnlijk toch wel.