Ik zeg hallo en laat het verder van hun kant komen. Als zij willen knuffelen mag dat altijd, maar op hun initiatief. Als wij weggaan mogen mijn kinderen ook kiezen hoe ze afscheid nemen. Mijn dochter houdt wel van knuffelen, mijn zoon geeft liever een high five of helemaal niets
Ja dat doe ik hoor. Ik bedoel meer dat er dan vaak mensen zijn die zeggen ah ja toch even knuffel toch ja, zo toch zo. Dat vind ik irritant
Oh haha, ja dat is zeker irritant. Ik ben zelf ook heel niet knuffelig en verwacht dat van mijn kinderen ook niet. Dan is het wel heel vervelend dat anderen jou en je kind daarin niet respecteren.
Onze families zijn totaal niet knuffelig. Begroeten elkaar door gedag te zeggen. Gewoon hallo of hoi. Verder niks, bij weggaan dag of doei. Alleen onze jongste geeft opa/oma regelmatig een knuffel of kus bij het afscheid. En als er nog anderen bij zijn, geeft ze die ook een knuffel. De jongste 2 nog een kus bij het naar school en naar bed gaan, oudsten willen dat niet meer. Alle kinderen soms een spontane knuffel, kan bij van alles zijn. Familie alleen een hand met verjaardag of nieuwjaar, zonder gezoen of kus. Ik vind het helemaal prima zo en zou er niks aan willen veranderen
Wat moet je hier pedagogisch van vinden dan? Ene kind is het andere niet, en dat hoeft niks met de opvoeding te maken hebben. Hier 2 meiden, zelfde opvoeding, de ene geeft en krijgt graag een knuffel van opa/oma, tantes, nichten. Andere alleen van papa en mama, en 1 nicht en neef (die hebben een streepje voor ), dus een knuffel met opa/oma gaat net, maar zeker geen kus, en dat hoeft ze van mij ook niet. Helaas snapt niet iedereen dat mijn ouders bijv. begrijpen het prima, en daar kan ze dan ook meer ontspannen een knuffel geven omdat ze weet dat er geen kleffe kus bij komt kijken.
Wat zij prettig vinden. Ik ga geen lichamelijk contact opdringen aan kinderen die dat niet als prettig ervaren. Dus bij de een alleen hoi en de ander een dikke knuffel en kus. Of een box. Of een beetje stoeien. Ligt echt aan het kind. Vaak is het bij vertrek fysieke dan bij aankomst. Dan hadden ze gewoon even westrijd nodig.
Mijn schoonfamilie is fysiek heel afstandelijk, terwijl er bij ons thuis wel geknuffeld wordt. Ik vind het dus mega ongemakkelijk als ze dan de kamer binnen komen en iedereen een hand gaan geven. Schoonfamilie is vrij groot, dus je moet zo 10-12 (jong)volwassenen een hand geven, terwijl ze allemaal naast elkaar zitten. Zelf roep ik dan liever gewoon "hallo allemaal" en ga dan zitten Zeker in het griepseizoen ben ik gewoon niet zo happig op zoenen en handen geven. Als we weggaan bedank ik de gastheer/gastvrouw, en tegen de rest een algemeen "dag allemaal, tot de volgende keer!". Dochter mag zelf weten hoe ze gedag zegt. Hallo/doei/toedeledokie, zwaaien, knuffel, kus, high five, box... Allemaal prima. En als de een een kus krijgt, en de ander een zwaai is dat wat mij betreft ook prima. En als ze alleen een grote zwaai doet naar de hele familie/visite ben ik ook tevreden.
Moest hier een beetje om lachen. Als mijn hele schoonfamilie bij elkaar is hebben we zeker wel 50 (jong)volwassenen bij elkaar. Met al het kleine grut erbij zitten we op zo'n 75 man
Met mijn nichtje geef ik meestal een simpele omhelzing, andere kinderen van vrienden bv een boks of hoi qua hand opsteken en ik zeg meestal dat ik blij ben dat ze er zijn. Mijn kinderen omhelzen iedereen en zeker opa en oma, wij zijn wel knuffelig
Met een nichtje van 10 is het vaak gewoon hoi! Hoe is het? En dan even een praatje. Dus wel even echt interesse tonen maar niet meer knuffelen. De kleintjes aan de andere kant zijn zelf niet knuffelig, dus die laat ik ook gewoon lekker. mijn kinderen worden door iedereen platgeknuffeld en die van 13 en bijna 16 worden gewoon op schoot getrokken door een van de oma’s en tantes Gelukkig kunnen ze daar zelf hard om lachen en als ze niet willen dan wordt dat ook gerespecteerd.
Haha ja ik ook. 10 volwassenen is alleen mijn ouderlijk gezin, zonder aanhang (oke, 9, hoef mezelf geen hand te geven). Maar is ook maar net wat je referentiekader is natuurlijk.
Mijn zoon is 12 en dus een kind dat met mij bijv wel knuffeld maar dat met familie nooit graag gedaan heeft buiten zijn (over)oma en opa's.. Hij roept dus ook gewoon "hoi" tegen zijn ooms of wie dan ook. Soms krijgt hij weleens een box of high five maar dat is volgens zoon niet cool . Zoon gaat beste op "hoi ... hoe is het?"
Wat moet je hier pedagogisch van vinden dan? Ik vind het pedagogisch gezien nergens voor nodig dat kinderen kussen of knuffelen met mensen als ze dat helemaal niet prettig vinden. Mijn jongste (bijna 12) vindt het sinds een tijdje niet meer prettig om ons, zijn ouders, een kus te geven. Dat vind ik ergens best jammer, maar respecteren wij uiteraard. Gelukkig geeft hij wel dikke knuffels. Niet al te vaak, maar in ieder geval als hij naar bed gaat bijvoorbeeld. Dan zijn ze ook altijd veel langer dan bij gewoon naar school gaan 's ochtends. Iets met uitstelgedrag wat betreft naar bed moeten? En eigenlijk is dat ook best wel heel fijn. Waarom zou het een kus moeten zijn? Als het maar oprecht en gemeend is. Ik vind pedagogisch gezien wel dat ze beleefd moeten zijn naar andere mensen en netjes gedag moeten zeggen als ze ergens komen of weggaan, maar het is nergens voor nodig om daarbij te kussen en knuffelen als iemand dat niet wil. En dat maakt niet uit of het familie of vreemde mensen zijn. Opa en oma krijgen overigens wel altijd een knuffel van ze. Ooms en tantes wisselt, maar meestal niet, zeker niet bij de jongste.
Aan mijn kant heb ik er 2. Mijn moeder en mijn broer met een polyamoreuze relatie. In het begin nodigde ik die hele club nog wel uit. Begon redelijk overzichtelijk met een vriendin, een huisgenoot en nog een vriendin. Nu hebben ze daar nog weer allemaal mensen bij, die ook nog weer andere mensen hebben en soms ook kinderen. Ze kijken nu naar een huis waar ze met 15 volwassenen willen gaan wonen. Dus tegenwoordig krijgt hij gewoon een +1 (of een +2) en mag hij zelf bedenken wie hij meeneemt Maar ik vind 14 volwassenen best een grote familie, als in vader+moeder+kinderen+kleinkinderen. Neven en nichten, ooms en tantes zitten daar nog niet bij. Mijn moeder heeft dan weer 54 neven en nichten (opa had 16 broers en zussen), dus als we bij haar op verjaardagen oid komen is er wel weer heel veel familie.
Ik had goede hoop na corona dat het zoenen niet terug zou komen, maar helaas... Ik 'stuur' de man van mijn schoonmoeder wel altijd een beetje, want die geeft er anders 1 op de mond als ik niet uitkijk en dat wil ik niet.
Ik vind het pedagogisch een veel beter idee om kinderen te leren dat hun lichaam van hunzelf is, en dat ze niemand hoeven toe te staan daaraan te komen als ze dat niet willen, dan ze te leren dat ze Jan en alleman op bezoek altijd 3 kussen moeten geven. Ook als dat onprettig voor ze voelt. Het is alweer meer dan 20 jaar geleden dat mijn toen nog nieuwbakken schoonzus met haar kinderen op bezoek kwam. Mij kenden ze nog nauwelijks, maar moeders zag er hoogstpersoonlijk op toe dat ik met 3 kussen werd begroet. Ik heb dat afgehouden en gezegd dat ze dat mogen wanneer zij dat zelf willen. Kinderen waren binnen de kortste keren helemaal vertrouwd en als we elkaar nu tegenkomen is het met een kus en knuffel. Maar niet omdat dat moet.
Hebben de ouders nog een speciale redenen dat je ze niet aan mag raken? Over welke leeftijd hebben we het dan? Wil het kind dat ook niet?
Knuffelen! En kussen heerlijk! Of ze nou 8, 14 of 18 zijn (jongste is nu 18, dus ik heb ze alle fasen wel gezien en mogen kussen en platgeknuffeld). De jongens knuffel ik plat. Van de kouwe kant geef ik aai over de bol, die kant van de familie is sowieso niet knuffelig. Mijn schoonvader geeft nog net een hand zeg maar vanuit plicht. De jongste van mijn zus is helemaal een lieverd, die belt met oud en nieuw op om te vertellen hoeveel hij van je houdt ♡