Vanwege een hoge bloeddruk en zwangerschapsdiabetes (kindje was niet te groot o.i.d.) ben ik op 38+5 ingeleid. Had 2 centimeter ontsluiting voor de inleiding. 07:00u hartfilmpje, aan de CTG 07:30u vliezen breken en infuus met weeënopwekkers 08:00u dosis verhoogd, kreeg langzaamaan weeën 08:30u nogmaals dosis verhoogd 09:00u begon het gedonder en kreeg ik om de 5 minuten weeën die qua pijn nog wel te doen waren, maar die al gauw veel heftiger werden en op een gegeven moment zat er nog amper 20 seconden tussen en was de pijn niet meer te houden. Bij het afzwakken van de ene wee viel ik zo'n 5 seconden in slaap tot ik wakker werd van het aanzwellen van de volgende wee. 12:30u dus ruggenprik gevraagd en 13:00u ruggenprik gezet. Daarna heerlijk nog wat geslapen tot 16:30u 6 centimeter ontsluiting en ik voelde weer langzaamaan een lichte pijn opkomen die rond 17:00u overging in duidelijke persweeën, bleef echter op 8 á 9 centimeter ontsluiting hangen tot 17:45u 10 centimeter en ik mocht persen 18:52u is mijn dochter geboren met behulp van de vacuümpomp (sterrenkijker) en een knip Aangezien het mijn eerste kindje is ging ik totaal blanco de bevalling tegemoet. Op het moment zelf vond ik het echt hel (de weeënstorm en het persen) en zwoer ik het niet nog eens te doen. Achteraf gezien heb ik wel begrepen dat zonder de inleiding ik waarschijnlijk niet zo'n weeënstorm zou hebben gehad, en dat 67 minuten persen ook niet altijd gangbaar is Gezinsuitbreiding staat over een paar jaar dus wel weer op de kaart, en dan hopelijk zonder inleiden
Zijn er ook mensen met ervaring met inleiden ivm te groot kindje? Ons kindje loopt nu 5 weken voor op groei, en hoop toch niet dat ik zo door moet lopen tot de 40 weken.
Ingeleid omdat mijn vliezen waren gebroken maar de weeen niet door wilde zetten. Dus de volgende dag aan weeenopwekkers! Ik zou eigenlijk 3 dagen later ingeleid worden omdat ze een groot kind zouden verwachten. Hij was 4165 bij de geboorte 40w6d.