Wij hebben onze hond bij een fokker vandaan. (Labrador)We hebben hen gevonden via de rasvereniging en hebben contac met ze opgenomen. We mochten een paar dagen na het telefoongesprek komen kijken, de pups waren toen een week oud en we mochten ze toen niet vast houden omdat ze nog te klein waren. De pups zaten in huis en het was er schoon, ontspannen we mochten alles vragen en zij vroegen ons ook van alles. We zijn nog drie keer wezen kijken en knuffelen voor het zo ver was dat ze mee naar huis mocht. We kregen toen een heel boekwerk mee over de verzorging van een pup en de vraag of we wilden bellen als we nog vragen hadden of advies nodig hadden. De fokker belde na drie weken om te vragen hoe het ging en is nog twee keer bij ons geweest.
Via een fokker, vanwege specifiek ras. Bleek een dag na thuiskomst parvo te hebben.. Wonder boven wonder heeft hij het overleefd en dit jaar wordt hij 15 Ik ben inmiddels wel een stuk kritischer geworden en zal niet meer zo snel tot aanschaf overgaan omdat er nu eenmaal een specifieke pup te koop is. Dan wacht ik liever wat langer tot ik zeker weet dat het een goede fokker is, of ik ga voor een ander ras.
Hier zitten in het asiel alleen maar Staffords.. echt maar heel zelden een andere hond. Dat moet je maar net aanspreken. Onze flatcoated retriever hebben we via marktplaats.
Mijn oudste was van mijn ex. Toen we weggingen heb ik haar achter moeten laten (ook al zorgde ik voor haar). Ruim 1.5 jaar later kwam ze terug omdat mijn ex haar niet meer wilde. In de tussentijd heb ik een pup gekocht, zag een nestje op facebook van vrienden van vrienden en ben gaan kijken. Achteraf te impulsief en als ik geweten had dat ik de oudste terug zou krijgen had ik het niet gedaan. Ik ben stapelgek op ze maar 2 is echt teveel. Het zijn beide amerikaanse staffords waarvan beide met een eigen rugzakje, dus heb er mijn handen vol aan. Ook zou ik echt nooit meer een pup willen. Ik vond het verschrikkelijk en heeft 2 jaar geduurd voor ik me aan haar kon binden. Inmiddels is dat goed gekomen hoor
Onze hond komt van Marktplaats. Maar ik adviseer je om het niet op dezelfde manier te doen. Wij kwamen bij een man uit die een broodfokker bleek te zijn. Dit zei hij gewoon toen wij daar waren. Onze hond was toendertijd 7 weken en zat alleen met haar zusje in een stal in de winter. We hebben haar meegenomen omdat we het niet over ons hart konden verkrijgen om haar daar te laten zitten. Voor haar zusje kwam dezelfde dag nog iemand anders. Bij thuiskomst bleek onze hond flink ziek te zijn. Uiteindelijk is alles goed gekomen maar ik zou het nooit weer op deze manier doen.
De hond van mijn zus kreeg een nestje. Bijde ouders bekend. Bewust nestje. Amerikaanse stafford wilde we graag en vonden het belangrijk dat bijde ouders bekend stonden als goed met andere dieren en kinderen. Ook medisch geen problemen. Helaas kreeg vader hond ondanks goede medische keuring op de leeftijd van 6 onverwachts een hersenbloeding ;( nog voor de pups waren geboren. Goede keuze trouwens want ze is perfect. Lief voor mens en dier. Regelmatig reünie met 5 van de 8 pups en moeder en gaat super goed. Deze 5 pups zien in familie of vrienden kring gebleven. Ze is beste vrienden met onze kat ( die ook echt de baas is thuis). Ze is nu 3,5 en ze hoort echt bij het gezin. Flinke wandelingen elke dag en voelt fijnloos zoontje met type 1 diabetes aan. Als de hond achter zoontje blijft aanlopen, onrustig wordt weet ik dat hij hoog of laag zit
Wii hebben een Rottweiler. Mijn man is met dit ras opgegroeid en wilde er graag weer 1 toen we gingen verhuizen naar een huis met genoeg (buiten)ruimte. Een leverancier van mijn man zou een nest krijgen. Mn man kende de moederhond goed en wist ook dat er een goede vaderhond gebruikt zou zijn. De puppies groeiden in huis op en werden gelijk gesocialiseerd. We hebben onze Rottweiler nu 2.5 jaar. t Is echt een lieverd. Hij zou een inbreker nog verwelkomen.
Hebben eerst goed gekeken wat voor hond we bij ons en onze levensstijl vonden passen. Toen een bekende goed van naam fokker benaderd en ingeschreven voor een nest. Onze hond hebben we ook pas met 13 weken meegenomen. Helaas blijkt ondanks dat het een goede fokker was noet altijd garant te staan voor een goede bloedlijn. Bij de eerste loopsheid al baarmoeder moeten laten verwijderen ivm ontstekingen Wrs door verkeerde aanleg. Konden hond ruilen maar wilde er toch niet mee fokken, en bovendien ze was ons maatje! Na 5 jaar bleek ze lymfeklierkanker te hebben waaraan ze ook is overleden.... Achteraf hebben gehoord dag de gehele familie lijn aan kanker is overleden. Verkeerde gen schijnbaar... Mis haar nog steeds. Lieve lobbes was het. Maar voorlopig hier geen hond meer. Te veel ellende meegemaakt met allergieën, anaalklieren problematiek, kanker.
Hier alleen maar staffords en terriërs in het asiel. Honden die totaal niet bij ons gezin passen. Daarbij wordt bij alle honden geadviseerd om óf niet in gezinnen met kinderen te plaatsen, óf met kinderen vanaf 6 of 12 jaar. Ook willen wij sowieso een pup, die van kleins af aan in ons gezin opgroeit. Een hond zonder bagage.. Wij staan inmiddels ingeschreven bij een fokker. Wij willen tegen het eind van dit jaar, begin volgend jaar graag een pup. Ik zit met allergieën, dus zijn helaas niet alle rassen geschikt. Het wordt een kruising met een poedel. Echt superleuke honden. Mocht ik geen allergie hebben gehad, zou het waarschijnlijk een Friese stabij of een Golden retriever worden.
Dat vind ik nou eens een leuke erfenis! Spijtig natuurlijk dat ze is overleden maar wel leuk dat je nu die hond hebt
Omdat ik met honden ben opgegroeid, me had ingelezen over het karakter en bij familie en vrienden andere rassen kende, was het niet moeilijk om het kindvriendelijk ras uit te zoeken. Via de vereniging van dit ras (gegoogled) ben ik gaan zoeken naar gerenommeerde, aangesloten fokkers en zo ben ik bij de fokker geland waar onze hond vandaan komt.
Ik heb anders gekozen. In 2006 hebben wij een labrador uit het asiel gehaald. Hij was als zwerver binnen gekomen en nooit geclaimd door een eigenaar. Deze was ook niet te achterhalen daar hij niet gechipt was. Die dierenarts van het asiel heeft hem toen geschat op de leeftijd van 5 jaar. In April van 2016 is hij gestorven door ouderdom, hij was bijna 15 jaar. Ik heb er absoluut geen spijt van, het was zo'n geweldig lief dier. Ik zou zo weer voor een asielhond gaan. Maar ik zal geen stafford o.i.d. uit het asiel adopteren. Als ik voor zo'n soort ras zou willen gaan heb ik die liever van pup af aan bij een fokker vandaan.
Mijn ouders krijgen zaterdag hun pup ze is dan 8 weken oud een heidewachtel echt ontzettend lieve en leuke gezinshonden. Ze hebben al een heidewachtel van 10 jaar. Altijd reutjes gehad dit wordt de eerste teef. Gekocht bij een fokker die fokt volgens de rasvereniging van heidewachtels. Groeien in huis op net zoals alle andere honden van het roedel. Elke week zijn we gaan kijken en zaterdag kunnen ze haar ophalen. Als er hier ooit een hond komt dan wil ik ook absoluut een heidewachtel ze zijn zo vreselijk lief en kindvriendelijk.
Wij hebben een nova scotia duck tolling retriever via een fokker. We wilde het liefst een retriever soort, maar geen golden retriever... toen viel ons oog op dit ras.
Een vriendin had 2 cavaliers, geweldig lieve hondjes, ik was er echt dol op! Ze wilde graag bij 1 van de hondjes 1 keer een nestje, daar hebben wij 2 hondjes van gekocht. Achteraf ons niet goed in de gezondheid van het ras verdiept, ze staan nl in de top 3 van meest ongezonde hondenrassen Er zitten hele nare ziektes in het ras waaronder Syringomyelie en Mitral Valve Disease (hartprobleem) Ze krijgen hier alle zorg die ze nodig hebben en we zijn dol op ze (1 inmiddels overleden ) want ze zijn werkelijk zo lief en vriendelijk! Maar ik zou niet nogmaals voor een cavalier-pup durven gaan, vanwege de gezondheid, en het feit dat ze maar doorgaan met fokken ondanks de slechte gezondheid (ja ook de erkende fokkers gaan maar door en bagataliseren de problemen!) Daar wil ik niet meer aan meewerken. Daarom na onze 2 schatten alleen nog maar cavaliertjes (omdat we nou eenmaal verliefd zijn geworden op het karakter) uit het asiels of die om wat voor reden dan ook een nieuw huisje zoeken. Succes met jullie zoektocht, ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is! Wel heel goed dat jullie je zo goed inlezen zodat jullie een afgewogen keuze kunnen maken! Ps. Moest je voor een herplaatser willen gaan van een bepaald ras kun je ook eens op Facebook kijken, daar zijn vaak groepen van liefhebbers van het ras die zich inzetten voor herplaatsers, en er vaak ook voor willen zorgen dat ze niet in asiels terecht komen. Wij zijn zo aan ons huidige herplaatsertje gekomen.
De oudste hond bewust voor het ras gekozen, we wilde een slimme leergierige en sportieve hond. Die vriendelijk is maar niet per se een allemansvriend. Kunnen loslopen en trainbaar (baasgericht) waren ook eigenschappen die we zochten. Zo kwamen we uit op de border collie. We kwamen uit bij een particulier nestje in de buurt en werden verliefd op een pupje. Achteraf gezien waren er al tekenen dat dit pupje onzettend ontzeker was, maar dit was onze eerste eigen hond en dat zagen wij toen niet. De hond heeft alle eigenschappen die wij zochten, behalve het vriendelijk zijn naar vreemden. Voor zijn eigen mensen is hij heel lief (in het begin te enthousiast) maar het is oppassen met vreemden (zowel mens als dier) hij is onbetrouwbaar, ik weet zeker dat als iemand zijn signalen te lang negeert hij zou kunnen bijten uit angst. (Nog nooit voorgekomen!) Dus het is nooit 100% ontspannen met deze hond tenzij we onder eigen mensen zijn. Hij luistert heel goed, kan loslopen, hij is zo ongelofelijk grappig en hij is echt mijn sportmaatje! Ze zeggen wel eens dat je de hond krijgt die je nodig hebt, en dankzij deze hond ben ik zelf ook enorm gegroeid (minder onzeker, assertief, opkomen voor zowel mezelf als de hond) Ondanks de zorgen zou ik hem nooit willen missen. MAAR mochten we in de toekomst weer bewust voor een hond gaan kijken, Dan Zou ik altijd naar een erkende fokker gaan, die honden matcht op karakter en waarbij alle gezondheidstest zijn gedaan. Overigens ons tweede hondje kwam op ons pad, als 5/6 maanden oud pupje die nog niks had meegemaakt (nouja 5 adressen gehad waarbij hij opgesloten zat en af en toe wat brokken toegegooid kreeg), super onzeker maar super lief voor mensen en dieren. We hebben hem een weekend opgevangen. De eerste dag snauwde de 1ste hem nog de hele tijd weg en op dag 2 in een keer ging het knopje om en begonnen ze te spelen. En dat doen ze nog steeds dagelijks Dus als je tips wilt, schrijf eerst op wat je belangrijk vindt in een hond: - Welke grootte? - Wat voor vachttype (naar de plukker / trimmer / dagelijks, wekelijks borstelen etc.) - Allemansvriend ja/nee (hond en dier) - Los kunnen lopen een vereiste? (nooit garantie natuurlijk, want dit moet je trainen maar bij het ene ras gaat het 'makkelijker' dan bij het andere) - Will to please (sommige rassen willen graag werken met de baas, sommigen hebben dat niet nodig) - Speelsheid / sportiviteit / knuffelbaarheid Dan moet je je ook afvragen of jij de hond ook kan bieden wat hij/zij nodig heeft: - Hoe vaak zal de hond alleen moeten zijn en heb je de mogelijkheid om hem tussendoor uit te laten als hij langer alleen moet zitten (kan ook de buurvrouw doen bijv.) - Hoe vaak kan je met de hond wandelen per dag? En hoe lang? - Heb je tijd/zin om met de hond te spelen/trainen? Zo ja, hoe lang? Hoe vaak per week? - Ben je van plan om een cursus/sport met de hond te gaan doen? Zo ja, welke? Als je een antwoord hebt op die vragen vallen er al een heleboel rasgroepen/rassen af. Je kan dan bekijken welke er over blijven en je aanspreken. Als er dan bijvoorbeeld 3 rassen overblijven kan je eens langs gaan bij een aantal fokkers om de honden te leren kennen.
Via een erkende fokker na een zeer strenge 'keuring' en een jaar op een wachtlijst te hebben gestaan. We hadden Leonbergers. ❤️❤️