In het ziekenhuis i.v.m. meconium-houdend vruchtwater. Daar een niet zo super bevalling, uiteindelijk vacuumpomp.
Bij de oudste in het ziekenhuis mbv een inleiding en de vacuumpomp. Het werd wel kritiek, maar ze wisten op dat moment mijn zoontje er snel uit te krijgen. Anders was het een spoedkeizersnede geworden. De jongste is thuis geboren. Wel bleek zijn navelstreng te zijn gescheurd tijdens de uitdrijving, maar gelukkig trok hij snel bij na een kort moment van zuurstoftekort.
Ik heb een keizersnede gehad. Hij was niet gepland, maar het was ook geen spoed. Ik kreeg Robyn er op de normale manier niet uit, zij lag niet echt goed om er makkelijk uit te kunnen en ik kon niet meer. Dus toen maar besloten om haar er op de ok via een ks uit te halen.
Niet echt "spoed". Heb het eerst gewoon geprobeerd maar mn bekken bleek te smal dus toch nog besloten voor KS, en toen ging het wel snel. Voor mn gevoel is het meer een ingreep dan een spoedgeval geweest
Ik ben twee keer ingeleid, de eerste keer vanwege hoge bloeddruk en de tweede keer vanwege langdurig gebroken vliezen.
Spoedkeizersnee. 's nachts rond 0.20 braken de vliezen van onze zoon, nog geen weeen, dus aan de weeenremmers en CTG gelegd. Na een half uur af en toe een wee, twee uur later zat ik op elke 3/4 minuten een wee en nog weer een uur later elke 2 minuten, en persweeen. Toen pas kwam de vk weer om de hoek kijken - het was die nacht een gekkenhuis in het LUMC hoorden we achteraf - en bleek ik al volledige ontsluiting te hebben. Met spoed naar de verloskamers, daar weeen liggen wegpuffen tot de gyn er was en de kinderartsen rond 5.30 (moest een behoorlijk team opgetrommeld worden ivm drieling) en werd ik alsnog en weer met spoed naar de OK gereden voor een keizersnee. Ze waren er alledrie om 5.55. Heftig nachtje dus .
1e ntuurlijke weg, ingeleid met 40 weken wegens uitputtings gevaar en bevallen met 40+1 2e natuurlijke weg, ingeleid en bevallen met 38+6 weken wegens extreem veel vruchtwater en extreem grote buik met daarbij een behoorlijke hoeveeldheid lichamelijke klachten
Ik was 35.6 weken toen ik sochtends opstond en erachter kwam dat de vliezen gebroken waren. In het ziekenhuis aangekomen had ik al 9 cm ontsluiting zonder enige wee of wat dan ook gehad te hebben. Een uur later is hij er met de vacuuumpomp en een knip uitgehaald. Zelfs met weeenopwekkers kreeg ik alleen maar hele lichte weeën.
Hoi Beide keren via de natuurlijk weg in het ziekenhuis. Eerste keer ingeleid met infuus (heeft maar 3,5 uur geduurd), tweede keer hebben ze alleen m'n vliezen gebroken en 1,5 uur later was ze op de wereld Groetjes
In het ziekenhuis na 4 uur weeënstorm (waarvan 2 uren het resultaat hadden 7 cm ontsluiting). Na 1 uur 40 minuten persen was meneer er nog niet. Ik kreeg het hoofdje er de hele tijd net niet uit. Toen op handen en knieën gaan zitten binnen 1 perswee stond het hoofdje en 1 minuut later was hij er. Anders was het of vacium of knip geworden. Ben zo blij dat dit niet hoefte achteraf (terwijl ik in de weeënstorm zei; ik wil een keizersnede haha!)
Beide keren op via natuurlijke weg... Bij de eerste thuis, na 13 uur ontsluitingsweeën en bijna 2 uur persen... Bij de tweede in het ziekenhuis... Was sowieso al de bedoeling maar ik had ook nog eens langdurig gebroken vliezen en ben de volgende dag in het zkh gestript en heb een tabletje gekregen... Binnen 4,5 uur was de kleine er... Na die tijd een hoop ellende (ben maar al te blij dat ik het nog mag navertellen), de bevalling "an sich" was super!
2 x natuurlijk en thuis. 1e keer na ruim 3 uur weeën, incl. drie kwartier persen. 2e keer na 2,5 uur weeën en 1 perswee De enige 'ingreep' die is gedaan is dat beide keren de vliezen zijn gebroken door de verloskundige omdat dat niet vanzelf ging.
Via de natuurlijke weg, maar wel met vacuüm, tang en een zuster die op mijn buik zat te drukken om de kleine naar buiten te sturen.