Wij waren gewoon lekker thuis. En tijdens een dikke knuffel vroeg hij heel lief: "wil je met me trouwen?". Zonder ring of bloemen of iets dergelijks. Het was een hele spontane actie. Hij had er van te voren wel eens over na gedacht dat hij graag met mij wilde trouwen, maar we hadden het er niet echt over gehad. Hij vond dat moment gewoon een mooi moment en daarom voor ons heeel bijzonder. Voor een ander die het hoort (of leest) niet zo, maar voor mij dus WEL! Wij zijn nu 1,5 jaar getrouwd! Onze trouwdag wilden we ook klein houden want we hadden in december bedacht dat we in juni wilden gaan trouwen. Maar tijdens het regelen werd het langzaam steeds uitgebreider. Mijn mannetje wilde graag dat ik in een trouwjurk zou gaan, maar dan wilde ik heus niet alleen met wat familie en vrienden even naar het gemeentehuis. Uiteindelij is het een grootse bruiloft geworden met alles erop en eraan. Mooie jurk, bloemen, gemeenthuis, lekker eten met familie en vrienden en daarna een knalfeest met ook weer alles erop en eraan. Echt zoals we het wilden uiteindelijk.
Ik heb hem gevraagd wanneer hij wilde trouwen. Zijn antwoord: maakt mij niet uit, ik moet er toch een dag voor vrij nemen! En inmiddels bijna 10 jaar getrouwd met deze onromantische maar o zo lieve man
Nee,wij ook niet op romantische manier.Eigenlijk alleen getrouwd omdat je bepaalde dingen makkelijker/sneller kan regelen.
me man had een restaurant voor 6 uur lang afgehuurd en alle tafels waren weg gehaald en in het midden zaten wij met een live bandje wat muziek maakte en daar ben ik ten huwelijk gevraagd
Een aanzoek? Dat woord komt niet in het woordenboek van mijn man voor. Wij hebben gewoon maar samen 'besloten' om te trouwen. Zo van; Zullen we een keer trouwen ofzo? Euhhh.. best.... Echt heel romantisch...
Mijn grote droom was een luchtballon vaart te maken, zijn grootste angst is hoogte, Maar ik ben in een luchtballon hoog in de lucht ten huwelijk gevraagd, ohhh wat was het mega mooi!
In mijn onderschrift staat een link naar m'n trouwsite. Hier kan je het verhaal van mijn aanzoek lezen. Ik ben 1 februari gevraagd, ben nog helemaal in de wolken!
Ik heb geen romantisch aanzoek gehad. Is aan de keuken tafel bij zijn ouders besloten dat we wat moesten regelen voor de aankoop van ons huis en ik vond een samenlevingscontract te zakelijk. Dus dan maar trouwen. Vind het nog steeds jammer dat ik geen romantisch aanzoek heb gehad. Droomde altijd al over mijn trouwdag. Maar ik hou niet minder van hem hoor
uhm.... ik heb het aanzoek gedaan> Met behulp van onze jongste dochter. Ik had een briefje geschreven waarin stond: Lieve pappa, Mag mamma vanaf 03-06-09 ook dezelfde achternaam als ons gaan dragen? Kwijlkussies Maricha & Rilène En dat had ik aan onze jongste dochter gegeven en me vriend gezegd dat zij iets voor hem had. Tja enige antwoord wat er kwam: Ach ja natuurlijk mag dat poepie!
Wij waren met een weekendje weg in Parijs, een Valentijscadeau. Voor ik vertrok heb ik een vriendin gesproken en zei ik: "Als het moment ok is, dan ga ik hem vragen." "Nou" zei ze, "laat je het me wel weten als het gedaan is?" Ik had gezegd dat ik haar meteen als eerste zou bellen. Mijn plannetje was als volgt: op de top van de Eiffeltoren, zal ik de situatie gewoon creëren! Op de dag van vertrek (we moesten om 6 uur in Zwolle zijn) hadden we ons verslapen, dus in 3 kwartier zijn we van Heerenveen naar Zolle geraced en heb ik de auto voor de bijna vertrekkende bus gezet. De chauffer nog even lief aankijken en vragen of we nog mee konden. En dat kon, als ik maar wel de auto zou verplaatsen. In de bus kwamen we er achter dat mijn (toen nog) vriend zijn paspoort niet mee had, en met enig navraag, werd gezegd dat we de gok wel konden nemen. Ondertussen dacht ik nog: daar gaat ons kans. Op 10 maart 2001 beklommen we de Eiffeltoren (nou ja, met de lift ) en tot mijn verbazing was de top afgesloten. Misschien mag het gewoon niet zijn Maar net toen we weer naar beneden wilden gaan, ging de hoogste verdieping open. Ik wilde perse naar boven en vriendlief ging mee. Even hebben we van het uitzicht genoten, en tijdens een dikke knuffel fluistert mijn vriend me in het oor: "ik wil met je trouwen, zullen we dat dit jaar doen of volgend jaar...." Een halve tel was ik sprakeloos, maar al snel kwam mijn antwoord: "Dit jaar nog natuurlijk!" Eenmaal beneden heb ik meteen mijn vriendin gebeld en heb ik haar het goede nieuws verteld. Toen ik haar vroeg om mijn getuige te zijn, zei ze dan ook direct ja. 31 augustus 2001 zijn we getrouwd. Er is alleen ook nog een andere versie van het aanzoek in omloop... Ik hield mijn vriend aan zijn enkels vast over de rand van de toren en heb hem pas binnengehaald toen de vraag was geweest Groetjes van Kiki
Mijn man heeft me in Disneyland ten huwelijk gevraagd. Tijdens een etentje met de disneyfiguren, werd Iejoor ineens mijn kant op geloodst (wat ik pas op het allerlaatste moment door had) en die gaf me een apart doosje, ik herkende het niet eens gelijk, en toen ik dat opendeed en naar een ring zat te kijken, zat mijn man ineens op z'n knieen ! Een puntje wat achteraf jammer was: De ring paste niet en was alleen in hele maten te verkrijgen, dus we hebben hem geruild voor een andere, die achteraf kwalitatief een stuk minder was. Ik draag hem nog steeds hoor, maar vind het nog wel jammer. Gelukkig hebben we een prachtige trouwring aan de andere hand
Romantisch was het niet, verre van zelfs! Maar, het was wel typisch iets voor hem.. Ik zat op msn met een vriendin van me en we hadden desperately een ander gespreksonderwerp nodig.. Voor de gein vroeg ik of hij nog wat wist.. Zijn antwoord: "Ja, vertel maar dat je nu ten huwelijk gevraagd wordt"..! (Hij ging daarna trouwens nog wel heel schattig op zijn knieën.. *ZUCHTZWIJMELZWIJMEL*) Je snapt dat er van dat msn niet veel meer kwam......... Drie maanden later zijn we getrouwd! :-D Liefs Esther
Ik kwam 'savonds laat uit mn werk en toen kwam hij naar de deur gerend dat ik mijn ogen dicht moest doen. Toen nam die me mee nar de bank en "ons" liedje stond op en toen ik mn ogen open mocht doen stonden er heel veel rozen en kaarsjes en zat hij op zn knieen en vroeg me ten huwelijk. Ik was echt heel verbaasd want mn man is helemaal niet zo romantisch (maar wel heel lief ).