Hij heeft mij op kerstavond gevraagd om mee uit eten te gaan in ons favoriete restaurant (lees, boooooordevol mensen daar). Liet daar de lampen uitgaan en ons nummer op de radio draaien... Toen kwam er een giga plateau met ijs en chocolade erop, met de tekst: "wil je met me trouwen?" En toen ging hij ook nog op zijn knieeen met een mooi doosje En ik moest huilen hihi.
We gingen in augustus weer een weekendje naar Disneyland (verslaafd mét abonnement) samen met vrienden. Ik was toen net 8 weken zwanger. Vriend van ons zou wel ff een foto maken van ons bij het kasteel, want die hadden we nog niet, dus een mooi plekje opgezocht en in plaats van een lekkere knuffel voor de foto ging hij op zijn knieën! Ik was echt helemaal overdonderd, want mijn vriend heeft altijd gezegd dat hij het nooit in het openbaar zou doen (vanwege zijn pdd-nos). En nu gewoon in het buitenland in een keidruk weekend! Er kwamen meteen Engelse mensen naar ons toe om ons te feliciteren. Echt super leuk. Wanneer we gaan trouwen weten we nog niet, we waren van plan oktober dit jaar, maar omdat ik net mijn baan ben kwijtgeraakt moeten we eerst ff kijken hoe of wat.
ik wacht ook nog steeds. moet wel zeggen dat hij het niet belangerijk vind ,maar Tyrell was pas een week oud toen hij tegen mijn schoonmoeder zei: ik moet nu gaan sparen want jullie willen een feestje........... dus wie weet. jennefer
In Oostenrijk, 's avonds rond zonsondergang op een terras aan de Wolfgangsee. Precies op de dag dat het 3 jaar geleden was dat we elkaar hadden ontmoet...
Jetteke, dat is een mooie plek, we zijn er ook zo'n 3 jaar geleden op vakantie geweest. Zelfs ben ik ten huwelijk gevraagd hier tijdens een avondwandeling langs het water op een zomerse dag. Hij zei: blijf eens even staan, dan ga ik je ten huwelijk vragen. Toen is hij op zijn knieën gegaan en heeft mij gevraagd, waarop ik dus ja heb gezegd. We zijn nu 2,5 jaar getrouwd.
aaaaaaaaah wat een super lieve verhalen! Ik riep al meteen vanaf het begin van ons relatie dat ik ten huwelijk gevraagd wilde werden en dat ik het weigerde om hem te vragen.. Op de dag dat we precies 1 jaar samenwoonde kwam ik thuis en alles was donker. Terwijl hij altijd eerder thuis is als ik. Toen ik binnen kwam lag er een heel spoor van snoephartjes naar onze slaapkamer. Daar zat hij op zijn knie met allemaal kaarsjes om hem heen en ons nummer speelde. Ik moest meteen huilen en toen moest hij ook huilen en toen vroeg hij door zijn tranen heen of ik met hem wilde trouwen. Uiteraard heb ik ja gezegd. We zijn afgelopen september getrouwd
ik had me altijd een hele romantische happening voorgesteld...maar helaas...hahaha nee door de zwangerschap zijn we er iets anders over gaan denken...en wilden we graag voordat de baby er is nog trouwen... Geen groot feest enzo...gewoon simpele lunch met de dierbaarste mensen...geen vage kennissen en collega's e.d. geen knus met de mensen van we veel houden... toen we dat dus besproken hadden zei ik tegen mn vriend dat ie me wel officieel moest vragen natuurlijk... en toen zei hij:"schat...wil je met me trouwen?" en ik zei natuurlijk ja! Haha! niet echt romatisch heh?!
Ik heb hem gevraagd op het strand in Scheveningen. Waarom wachten dames altijd maar af? Mijn man vond het hardstikke leuk, vooral omdat hij het niet van me verwacht had, gezien ik echt een meisje-meisje ben en hij een beetje een macho
Via een e-cardje. Mijn man is niet zo'n romanticus, en Valentijnsdag vindt ie al helemaal onzin. Maar.. 14 feb. 2006 's ochtends voor ik ging werken was ik erg nieuwsgierig of ik toch mailtjes van een geheime aanbidder had. Maar er was niks, maar wél een e-cardje van mijn man waar hij in vroeg of ik met hem wilde trouwen. 's Avonds kwam ik thuis, en vroeg hem of ie het meende. "Ja natuurlijk." Kwam er heel droog uit. Dus toen zei ik maar dat ik dat wel wilde. Niet zo romantisch dus, maar dat hoeft ook niet.
Ik wilde graag dat mijn man mij vroeg, hij zei: Echt niet, jij bent toch zo'n geëmancipeerde vrouw, dan ga jij maar op je knieën. Nou no way dat ik op mijn knieën ging! Toen had ik zoiets van, zullen we dan maar gewoon gaan trouwen? Hij: Okay. Lekker romantisch hé? Nu zijn we inmiddels al 1.5 jaar getrouwd.
2x De eerste keer lagen we in bed, was hij stoned en dronken, toen zei ik hem het nog maar eens te vragen wanneer hij nuchter was. Een tijdje later heb ik hem gevraagd, hij zei ja En weer een tijdje later heeft hij me weer gevraagd, nu wel nuchter, en op 1 knie! Misschien niet erg romantisch, maar zo zijn we ook niet echt.
Hij heeft mij vorig jaar op het strand van zandvoort ten huwelijk gevraagd. We waren daar een midweekje op vakantie. Het was die week dat het zo ontzettend stormde en hij wou op dinsdagochtend naar het strand om uit te waaien, dus ik zeg: Nou echt niet he! dus hij chagrijnig en ik maar denken wat een botte reactie, ik heb een whiplash dus heb er k*tdagen bij en normaal is hij ook wel begripvol.... raar dus. Nou uiteindelijk 's avonds toch maar voorgesteld om naar het strand te lopen, lopen we nog geen 10 meter op het strand, gaat ie voor me lopen en zegt stop nu ff.... (jaja ik zeg ook nog: je lijkt wel gek, het is megakoud en dan moet ik gaan stoppen..... ) Begint ie een heel verhaal van dat ie me zo lief vindt en sterk en vraagt dan ineens of ik met hem wil trouwen en gaat op de knieen met een ring in zijn hand. Dus ik pak de ring en doe hem om mijn vinger en zit hem uitgebreid te bekijken En hij zit nog steeds op de grond en zegt: Krijg ik nog een antwoord? Dus ik roep JAAAAAAAAAAA (en huilen natuurlijk...) En ik maar denken, die ring ken ik...... Blijkt dat het de oude verlovingsring van mijn moeder is, die had ik van haar gekregen, maar het steentje was erg beschadigd. Ik wou er dus ooit een nieuw steentje in laten zetten, maar nog niet gedaan. Dus hij heeft stiekem de ring gepakt en er een nieuw steentje in laten zetten.... Lief...... En afgelopen oktober zijn we getrouwd!
Wij zijn afgelopen 8 januari getrouwd. Ik heb steeds gezegd je moet me nog wel vragen, anders zeg ik nee. We zijn getrouwd met alleen getuigen en onze kinderen erbij. Toen de ambtenaar met de ceremonie wilde beginnen, zei manlief, even wachten, eerst moet er nog wat anders gebeuren! Toen kwam er ineens een bruidsboeket te voorschijn en hij ging op zijn knieën. Ik was helemaal beduusd, de rest van de ceremonie is ook een beetje langs me heen gegaan daarna... Dus 1 minuut voordat we in de echt werden verbonden, heeft hij me nog gevraagd!
Bij ons was het heel romantisch.... NOT! Ik had de ringen gekocht en tegen Roy gezegd dat hij de rest mocht doen. Toen ging hij op z'n knieen.
Die vind ik gewoon geweldig. Ook net zo romantisch als bij ons trouwens. Mijn vriend kwam weer van de bruiloft van zijn zus. Ik luisterde met half oor, (ik en mijn schoonzus zijn niet echt vriendinnen, dus niet echt interessant. Daarom was ik ook niet mee.) Kreeg ineens te horen, nou als wij volgend jaar gaan trouwen dan wordt dat heel anders hoor. Donderslag op een heldere hemel, als je nagaat dat wij altijd zeiden, of eigenlijk ik, nooit te willen gaan trouwen. Dus ik keek hem een beetje vreemd aan en zei: wat zeg je nou? En dan het meest romantische antwoord ooit van hem: Ik zei dat we gaan trouwen volgend jaar, en het dan een stuk anders wordt dan het belachelijke feestje waar ik net geweest ben. Ik: Oh okay. Is goed hoor lieverd, als jij dat graag wil. ( ik geloofde hem nml niet). En 10 minuten later heb ik nog maar eens gevraagt of hij het nou ook meende. Zijn commentaar: Eh ja, anders zeg ik dat toch niet? Nou heel romantisch dus.