Hoi meiden! ik heb vandaag echt een baaldag! ik zal het even uitleggen wat er voorgevallen is: ik ben receptioniste op kantoor en boodschappen halen voor kantoor valt onder mijn takenpakket. nu ik zwanger ben heb ik aangeven op de afdeling dat ik niet meer naar de makro wil gaan omdat het echt te zwaar is voor me! nou ze waren echt niet begripvol en vonden het maar onzin. thuis haal je ook gewoon de boodschappen etc. eentje gaf zelfs aan dat ze absoluut niet om booschappen voor me ging , want zij vond dat ik dat wel zelf kon doen! daar stond ik dan 1 tegen 3! :x ik mijn beklag gedaan bij de leidinggevende van de afdeling en is gelukkig een man! ( de andere 3 zijn vrouwen) ( deze zit momenteel helaas ziek thuis) hij had een niet zo'n vriendelijke mail naar de dames gestuurd. want hij staat volledig aan mijn kant. voor de rest is er niet meer over gesproken en is er iemand toch met tegenstribbelen naar de makro gegaan. nu vandaag was alles al op en weer met tegenstribbelen is er iemand gegaan maar wat doen die K***t wijven nou oops: sorry voor het taalgebruik) zodra die ene terug komt met boodschappen gaan ze allemaal helpen! hallo! dat hebben ze nooit bij mij gedaan! zij wisten als eerste dat ik zwanger was en ben dus nog in het begin regelmatig om boodschappen geweest en meehelpen...dat vonden ze toen de grootste onzin want het zou zo opvallen als ze nu ineens meehielpen en nu helpen ze wel mee met iemand die de hulp niet nodig heeft! ik ben echt zwaar over de zeik nu! wie heeft ook van die rot collega's op hun afdeling die je totaal niet begrijpen! eentje heeft zelf ook kinderen die snap ik helemaal niet! sorry voor het lange verhaal maar ik moest het kwijt ! xxx
pfff ik heb het gehad toen ik stage moest lopen (k zit nog op school) waren echt kutwijfen en alleen maar roddelen en voor je neus hartstikke lief doen en in het rookhok werden er dingen verteld waarbij ik dacht die dingen zijn PRIVE !
meid door een collega van mij (waar ik gelukkig niets mee te maken heb) werd vrijdag gezegd "als een zwangere vrouw ziek is, is dit haar eigen schuld, ze kiest er toch zelf voor om zwanger te worden" en daarna kwam de opmerking "ik vind het vreselijk als ik harder moet werken voor iemand die zwanger ziek thuis zit, had ze er maar niet aan moeten beginnen" ik heb me omgedraaid en ben maar weggelopen.... wat een eikel
Ik kreeg een briefje op mijn bureau van mijn baas: 'zwangere vrouwen hebben meer ruimte op hun carriere op hun buik te schrijven' Tja, ik weet dus helaas wel wat je bedoelt.
hoi meiden het is gelukkig niet alleen bij mij! maar wat mij irriteerd is dat het dames zijn die het zeggen! de mannen hebben er juist wel begrip voor. daarom vind het juist raar.
Op dit soort opmerkingen gaf ik altijd als antwoord: "wie denk je dat straks jou pensioen betaalt?" Neemt niet weg dat het er flink in kan hakken... Ik kan er ook zo boos over worden...
Klootzakken lopen achter hun lul aan. Die mananagersfunctie van heeft zo weinig inhoud dat het hem gemaakt is.
Echt niet te geloven dat mensen zo reageren! Bij mij op het werk gaat het helaas precies hetzelfde. Kan gewoon niet begrijpen dat mensen niet enthousiast kunnen zijn voor een ander?! Oke, voor het werk is het niet heel handig ofzo, maar je kan toch, naast aan het werk te denken, ook op persoonlijk vlak blij voor iemand zijn?! Ben er zelf echt helemaal gefrustreerd over en ik moet zeggen dat de lol van het werk er met de dag minder om wordt. Werk zelf in een mannenwereld met een vrouwelijke collega, maar ook van haar eigenlijk geen enkele interesse te verwachten. Ben nu 26 weken en heb me 1 x ziekgemeld, maar toen werd er door haar gereageerd met 'ach ja, van het zwakke geslacht he'. Heel af en toe durf ik te vragen of ik iets eerder naar huis mag (omdat ik gewoon zo moe ben dat ik het niet meer trek), maar dan nog wordt ik raar aangekeken en ga ik uiteindelijk met een schuldgevoel een kwartiertje eerder naar huis. En dat terwijl je wettelijk gewoon recht hebt op een uur extra pauze per dag! Toen ik mijn werkgever vertelde dat ik zwanger was, was zijn eerste reactie dat hij hardop zuchtte en zijn hoofd wegdraaide en 'oh' zei. Hij zei nog niet 'oh nee he?!'. Toen had ik het eigenlijk al helemaal gehad. Vervolgens gaf hij ook nog eens te kennen dat hij het helemaal niet zag zitten als ik minder zou gaan werken (werk nu 4 dagen en wil na de bevalling 3 dagen gaan werken) en daar nog eens hard over na moest denken. Dat is nu 3,5 maand geleden en hij komt er gewoon niet op terug. Zal wel hopen dat ik het erbij laat zitten. Maar dat is dus niet zo. Ik heb ondertussen met P&O alles al geregeld, volgens hen mag hij namelijk niet weigeren. Op zich is het dus rond, maar ja, op deze manier is toch gewoon niet leuk meer?! Loop soms echt met mijn ziel onder mijn armen op het werk. Voel me totaal onbegrepen en ongelukkig hier. Maar ja, solliciteren tijdens je zwangerschap is ook geen optie..... Ben blij dat ook ik m'n gal even kan spuien hier.
Jeetje mirrem da's ook een verhaal alleen bij jouw is je baas er ook niet blij mee. mijn baas reageerde heel positief juist maar mijn vrouwelijke collega's tja, zodra ze iets voor een ander moeten doen gaan zo lopen zeiken maar zelf verwachten ze wel van mij dat ik voor hun in de bres spring! ik hoop voor je dat het goedgekeurd word dat minder werken, zelf zit ik ook nog op een antwoord te wachten ik duim voor ons.
Zou er soms gewoon iets van jalouzie of afgunst meespelen bij de dames op je afdeling? Wel fijn dat je baas achter je staat, scheelt al de helft!
hoi mirrem ik weet niet of dat het geval is. ik denk meer dat het zo is dat ik strax minder ga werken en hun misschien een deel van mijn taken moet oppakken, dat vinden ze te min heb ik het gevoel. ik ben gevraagt om te notuleren 1x in de 6 weken bij een verkoopvergadering. ( duurt 1 uurtje) toen ik dat vertelde aan de dames was hun enige antwoord verzin maar iets voor de telefoon want ik ga die niet opnemen, ik ben niet aangenomen voor telefoniste ! ja daar zit je dan! gelukkig was het een vraag van mijn baas zelf en hebben zij mij niets te zeggen, ze regelen het maar met hem als ze het niet eens zijn! maar ja het blijft dan 3 tegen 1 jammer vind ik het hoor dat we er vaak zo niet uitkomen en dat er altijd een leidinggevende te pas moet komen, en die geeft mij vaak gelijk wel fijn natuurlijk maar zo krijg ik altijd negatieve blikken of opmerkingen. jammer vind ik dat.
Hallo meiden, wat een rot bazen allemaal. Volgens mij ben ik dan een van de gelukkigen. Toen ik mijn baas vertelde dat ik zwanger was, reageerde hij hartstikke enthousiast. Een week later kon ik hem vertellen dat het er 2 werden (tweeling) En hij was nog blijer. Ik wou minder gaan werken (werkte eerst fulltime) en daar ging hij mee akkoord en samen hebben we de tijden besproken. Werk nu elke dag van 0900 tot 1500 uur en dat valt prima te combineren met het moederschap. Mijn ouders en schoonouders passen op. En 1 van de kleintjes hoeft maar te niezen of naar het cb te moeten of ziekenhuis whatever. Ik krijg vrij op zijn kosten. Ik hoop dat de situatie voor jullie allemaal nog veranderd. Maar mannen hebben makkelijk praten. Ze proppen hem erin en zijn klaar. Wij moeten met een buik van hier tot ginder lopen en ook nog eens bevallen. Een kerel moet is zwanger zijn dan werkt er geen 1 meer. Zijn ze allemaal ziek, zwak en misselijk. Koppie op dames xxx jessey
Wat erg zeg wat ik hier allemaal lees! Moet eerlijk zeggen dat ik een beetje bang ben om het straks op de zaak te vertellen. Ik werk op een klein kantoor met 7 mensen. We kunnen het allemaal goed met elkaar vinden dat is absoluut het probleem niet, maar mijn directe collega is al 4 jaar bezig om zwanger te worden. En nu moet ik haar dus straks doodleuk gaan vertellen dat ik zwanger ben, daar zie ik er tegenop! En wat ook minder prettig is...mijn baas is echt niet een kindervriend en hij heeft er waarschijnlijk ook helemaal geen begrip voor! Ik werk momenteel 4 dagen en ik wil er na de zwangerschap 3 gaan werken, ik denk dat hij stuiterend door de zaak gaat als ik hem dat ga vertellen. Niet leuk als je er al zo tegenop moet zien, terwijl het eigenlijk een hele leuke mededeling is! Hebben jullie nog tips en weten jullie of hij het mag weigeren om van 4 naar 3 dagen te gaan? Dank je wel alvast!
Klinkt super herkenbaar. Zoals gezegd heeft mijn baas ook geen kinderen en is kijkt hij vaak niet verder dan alleen in zijn eigen straatje. Ik werk nu ook 4 dagen en ga na mijn verlof naar 3. Toen ik het vertelde reageerde hij net als jij verwacht van jouw baas. Ik had het van de mijne ook niet anders verwacht, maar toch is het vervelend om het nog een keer bevestigd te krijgen. Het enige advies wat ik je kan geven als je eigen leidinggevende moeilijk doet.... contact opnemen met P&O en het daar aankaarten. Het is weliswaar niet ideaal, maar je moet toch iets. Zij hebben mij uiteindelijk uitgelegd dat de urenvermindering in mijn geval niet geweigerd kan worden en dat mijn leidinggevende geen keuze/beslissingsbevoegdheid heeft in deze. Dit hebben zij daarnaa ook meerdere malen aan mijn leidinggevende zelf verteld, maar zijn reactie daarop was 'ja, dat weet ik ook wel, maar ik wil er voorlopig nog echt niet over nadenken'. Struisvogelpolitiek dus. Ik heb vanochtend zitten rekenen en hoef nog maar 6 weken te werken (heb in de tussentijd nog 2 x verlof) tot aan mijn verlof. Mijn leidinggevende is nog steeds niet teruggekomen op het minder werken, terwijl alles (ook kinderdagverblijf) al buiten hem om geregeld is. Moet nu dus binnenkort naar hem toe om hem dit 'nieuws' te vertellen. Ben benieuwd hoe hij dan gaat reageren. Even als antwoord op je vraag 'mag er geweigerd worden'..... Je werkgever mag je een urenvermindering alleen weigeren als er sprake is van aantoonbare zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen. In praktijk is dit heel moeilijk aan te tonen en zal een werkgever dus bijna niet kunnen weigeren. Ouderschapsverlof mag trouwens überhaupt al niet geweigerd worden. Google anders nog even op 'zwangerschap minder werken' of kijk de site van het ministerie van SZW er even op na! Heel veel succes, hoop dat het bij jou wat soepeler verloopt dan bij mij!
@jessica: volgens mij zijn die collega's gewoon jaloers! Ben benieuwd hoe een van hen gaat doen als ze zwanger is. Laat je niet op je kop zitten!
als ze zwanger worden, ze willen beide geen kinderen, en zijn ook al wat ouder dan mij, maar ach, ik ben van plan me er niet meer van aan te trekken.
Wat een verschrikkelijke collega`s/ bazen hebben jullie als ik dit zo lees. Misschien een rare brutale vraag, maar willen jullie geen ander werk? Ik zelf zou niet langer met zulke collega`s/ bazen willen werken. Ik heb juist hele goede ervaringen. Toen ik mijn baas wilde vertellen dat ik zwanger was begon hij daar zelf al over, zonder dat iemand het wist. Daarnaast vroeg hij tijdens mijn zwangerschap of ik het nog wel redde met mijn weekend diensten enzo. Daarnaast reageren ook alle collega`s positief. Hopelijk krijgen jullie ooit ook nog zo`n baas!