Ik heb een goede band met mijn moeder en schoonouders maar we lopen niet de deur plat. Ik zou er ook niet aan moeten denken om ze iedere dag te moeten zien en spreken
Met mijn ouders zijn we heel close. Ze hebben ons zoontje ook 2 dagen per week ivm werk, zoontje blijft dan ook slapen. Wij vertrouwen hun volledig, zijn de beste ouders en oma en opa die je je kan voorstellen. Mijn schoonvader heb ik nooit leren kennen. Dit was een hele lieve vader en zou een geweldige opa zijn. Zoontje heeft als 2e naam zijn voornaam gekregen, en als 3e naam de voornaam van mijn vader. Schoonmoeder zo goed als geen band mee. Ik zie haar denk ik 4 keer per jaar een uurtje. Vriend en zij hebben nooit een goede band gehad en dit is ook terrecht. Gelukkig was zijn vader echt super maar jammer genoeg is hij er niet meer.
Band met mijn ouders is goed, laatste jaren met mijn moeder wat minder wel geworden, ze is vaak oppervlakkig in gesprekken en denk veel aan zichzelf dan aan een ander en dat is niet altijd leuk!
Heb goed contact met mijn ouders. Als er wat is kan ik wel op ze rekenen. Mijn moeder zie ik gemiddeld een keer per week. Ze is gek op haar kleinkinderen. Spelletjes oma. En toch ook al is het contact goed ik kan niet mijn ( geestelijk leiden bij hun kwijt) want dan komen we in het verleden te recht als kind heb ik mij niet echt fijn gevoeld door dat mijn ouders veel ruzie hadden. Onbewust moest ik te snel volwassen worden en heb geen echt kind kunnen zijn. Te veel volwassen problemen die ik al jong probeerde op te lossen en ik moet waken om niet in mijn emoties terecht te komen. Want dan ga ik ze heel veel verwijten en dan doe ik ze pijn en ik wil ze geen pijn doen. Soms kan ik binnen uit in eens heel kwaad op mijn vader of op mijn moeder worden en voel ik echt een diepe diepe pijn van emoties die te maken hebben met hun handelen. Het zijn goede ouders maar ik mis iets bij beiden.
Mijn band met mijn ouders is wel goed. Ik bespreek echt niet alles met ze, daar voel ik me niet prettig bij. En mijn moeder bij de bevalling? Nee bedankt. Mijn vader is een geval apart, doet zn best maar we verwachten er gewoon niet veel (meer) van, vooral als opa. Mijn moeder vind t wel leuk hoor, af en toe eens oppassen op mijn dochter. Maar lekker samen gaan zwemmen straks, of samen iets leuks doen.. nee, dat zie ik niet gebeuren. Blijven slapen wilt ze pas als mijn dochter kan praten. Ik heb helaas geen schoonvader meer, alleen een schoonloeder. Dat zegt al genoeg
Mijn vader is me alles. Mijn moeder heb ik slechte band mee. Zo erg dat ze eigenlijk niet op mijn bruiloft wilde komen. Omdat de ex van mijn vader er was. Mijn schoonmoeder is meer een moeder. Mijn schoonpa is ook lieverd.
Wij, zowel ikzelf als mijn man, hebben een hele goede band met mijn ouders (en zusjes) Spreek m.n. mijn moeder zeker 3x per week en ook mijn vader regelmatig. (maar dat is niet zo'n kletskous) Mijn moeder komt wekelijks hier helpen nu ik zwanger ben. (wonen zo'n 70 km van ons vandaan) Mijn dochter onderneemt dus ook regelmatig iets leuks met oma (of tantes) Mijn oma is ondertussen alweer 3 jaar geleden overleden. Maar ik was het oudste kleinkind en had een hele hechte band met haar. (en mijn moeder is weer enigste dochter) Met schoonouders is amper contact. Wonen ook verder weg, geen eigen vervoer en tonen weinig interesse. Is in het verleden ook te veel gebeurd om hun ooit nog te kunnen vertrouwen.
Het contact met mijn ouders is heel goed, ze komen hier elke week oppassen en ook als wij wat samen willen doen kan ik altijd op hun rekenen. Daarnaast kan ik echt alles met ze bespreken. Mijn schoonvader is overleden aan alzheimer 2,5 jaar geleden en ook mijn schoonmoeder heeft nu alzheimer. Ze hebben laat kinderen gekregen en mijn schoonmoeder is 79 jaar en woont in een verpleeghuis omdat ze niet meer voor zichzelf kan zorgen. Vroeger waren het hele lieve mensen die altijd voor je klaar stonden. Heel erg jammer dat dit nu anders is, mijn schoonmoeder herkent haar eigen kleinkinderen niet meer en ook voor mijn schoonvader was het een lijdensweg.
Met mijn moeder heb ik een hele hechte band zie der sowieso 2x per week en we bespreken alles. Mijn vader zie ik amper, alleen wanneer het uitkomt. Schoonouders zien we ook bijna nooit, over veel dingen zijn we het niet eens en ze hebben het altijd te druk. Mijn ene opa zien we 2x per jaar. Mijn oma zie ik regelmatig. Mijn dochter gaat elke zondag met mijn moeder mee naar mijn oma. Opa en oma van vriend hebben we ook niet zoveel mee.
Ik heb een goeie band met mijn ouders, helaas wonen ze ver weg en zie ik ze niet wekelijks. Bepaalde privé zaken bespreek ik sneller met mijn vader en stiefmoeder dan met mijn eigen moeder. Verder heb ik ook een goede band met mijn schoonvader. Met schoonmoeder en partner veel minder, eigenlijk niets.
Met mijn ouders heel close!! Met schoonouders totaal niet. Leek een tijdje beter te gaan, maar ineens was dat weer over. Vind het nu wel prima zo.
Schoonouders minimaal. Die nemen zelf ook weinig initiatief voor contact. Ik onderhield het min of meer maar ben daar mee gestopt omdat het energie vreet. En we constant verwijten krijgen van stiefschoonmoeder. Eigen ouders niet in de buurt maar zien we een paar keer per maand. Zij zouden meer wíllen ondernemen met de meiden maar omdat we dus niet naast de deur wonen moet dat gepland worden.
Ik ben best close met mijn ouders, alleen woont mijn moeder op 3,5 uur rijden en mijn vader zit in een verpleeghuis, ook op 3 uur rijden bij mij vandaan. Ik zie ze dus niet heel vaak, wel bellen we regelmatig. Met mijn schoonvader heb ik een heel goede band, ik zie hem ook dagelijks, mijn schoonmoeder was 1 van mijn beste vriendinnen, maar zij is een half jaar geleden overleden en ik mis haar iedere dag.
Mijn moeder zie ik gemiddeld 2x per week en de kinderen zijn daar heel vaak. Mijn biologische vader zie ik nooit. Stiefvader 1/2x per maand. Schoonouders ongeveer 1x per week maar die wonen 8 maanden per jaar in het buitenland.
Ik ben heel hecht met m'n ouders maar m'n man heeft geen liefdevolle band met z'n ouders. Aldoor commentaar en ze weten het altijd negatief te draaien voor hem. Hij wilt nog niet helemaal breken met ze maar wel minimaal contact met z'n ouders. Van het weekend was ik met de kinderen bij hun opa en oma even spontaan op de koffie en dan weten ze zich geen houding te geven en praten bijna niets (buiten om "nog een koffie?")
Mijn moeder spreek ik eigenlijk nooit meer, is te veel gebeurd om daar nog interesse in te hebben en laat het contact van haar kant af komen: niks dus. Prima. Heb jaren gehad om dat te accepteren, dus doet me niet zo veel meer. We hebben elkaar op Facebook, (niet eens op volgen) en dat is genoeg voor mij. Mijn vader heb ik wel een goede band mee, door afstand en drukte zien we elkaar niet zo vaak (vooral feestdagen/bijzondere dagen, maar we bellen zeker eens in de 2 weken om uitgebreid bij te kletsen. Schoonouders zijn op dit moment niet aan de orde, heb ze nog niet officieel ontmoet; )
Ik heb een hele hechte band met mijn ouders. Zie ze minimaal 1x per week en met mijn moeder heb ik elke dag contact. Ook doe ik veel leuke dingen met mijn moeder en mijn zoontje.
Met mijn ouders hebben we een goede band. Ze doen leuke dingen met de kleinkinderen en vragen ons dan ook vaak mee. Zie ze sowieso elke week omdat ze op de jongste passen maar gaan ook vaak tussendoor nog langs voor een bakkie en blijven dan spontaan eten. Met mijn schoonvader heb ik niet echt een band. Het is een lieve vriendelijke man, maar ik voel mij daar (na 14 jaar) nog steeds te gast. Ook als hij bij ons is voelt het echt als visite. Hij zal echt niet zelf ergens om vragen of iets zelf pakken.
Met mijn vader gaat het goed. met mijn moeder meestal goed tegenwoordig. met mijn schoonmoeder kan ik het best goed rooien mijn schoonpa en ik zijn water en vuur. mijn schoonzus en ik hebben ook geen geweldige klik. Klinkt als 80% van de gezinnen in nl denk ik... haha