Ja misschien is dat wel een goed idee! En graag gedaan meis! Wat ik al zei, je kan altijd je hart luchten hier (in Suzannes topic, maar dat vind ze vast geen probleem). Heel veel sterkte en succes en dank je voor je lieve woorden!
Minimuis, ik lees hier mee en wil je laten weten dat ik ontzettend met je meeleef. Wat een moeilijke situatie en wat een moeilijke beslissing. Er voortaan van uitgaan en proberen te accepteren dat je geen kinderen zult gaan krijgen, lijkt me ontzettend moeilijk. Ik vind je erg moedig in je besluit. Respect daarvoor. En heel veel sterkte. Ik hoop van ganse harte dat jullie relatie weer goed wordt. Dat de natuur jullie toch nog gaat verrassen. En anders dat jullie je op termijn op een goede manier kunnen neerleggen bij en kunnen omgaan met dit verdriet. Het allerbeste voor jou en je partner.
Minimuis, wat een verdriet. Ik leef met je mee en ik hoop dat het goed komt. Ik kan me goed voorstellen dat je helemaal op bent, ook samen, na al die jaren van teleurstellingen en verdriet. Je kán op een gegeven moment ook niet meer, dat snap ik wel. Blijf samen praten, desnoods met iemand erbij. Heel veel liefs. Suus
Jeetje Minimuis...wat een heftig besluit.En ook ik vind het knap van je man dat hij zijn grenzen aangeeft.Maar wat moeilijk moet dit voor jou zijn om een besluit te nemen waar je met je hart niet achter staat.Verder weet ik niet zo goed wat te zeggen.Als ik zie hoeveel begrip je voor het besluit van je man hebt ondanks je eigen gevoelens daarbij ,denk ik dat het met je relatie helemaal goed zal komen.Dat lijkt mij een relatie met veel wederzijds respect. Ik zou het ook heel fijn vinden als je af en toe nog komt vertellen hoe het met je gaat.Want dit lijkt me geen proces wat je in je eentje zou moeten doorstaan.En ik zou het ook fijn vinden als we je daar in zouden kunnen steunen.Maar ik kan ook heel goed begrijpen als je afstand wilt nemen van dit forum. Ik wens je heel veel sterkte met dit rouwproces.
Ipv een dokter heb ik maar eens een therapeut opgezocht en ben nu dus officieel depressief.Goh,wat een verassing...
Hoop dat het een fijne peut is. Heb ook een tijd bij een psych gelopen en ben daar wel wat van opgeknapt. Suus
Konden ze dat na 1 sessie al bepalen. Soms denk ik dat ik er ook tegenaan zit. Heb alleen tot nu toe geen goede ervaringen met psychologen... Ik hoop dat ze je kunnen helpen. Minimuis hoe gaat t met jou? En met je man?
Depressies zijn niet zo gek met wat we te verwerken krijgen. Denk soms dat k ook kantje randje zit. Maar juist m'n kinderwens houdt mij op de been, wanneer m'n man denkt dat ik t niet meer aankan zal hij willen stoppen dus ik trek de kar. Hij steunt me wel hoor en ik kan wel m'n verdriet bij m kwijt. Hij weet me ook weer te troosten en op weg te helpen. Maar ik ben te strijdbaar om depressief te worden.
@Suus...dat hoop ik ook.Heb in het verleden al wat prutsers versleten @Lobi....blijkbaar straalde het er vanaf ze hebben gewoon zo'n lijstje met symptomen.Plus met alles wat ik heb meegemaakt ondertussen. @Mirri....wel of niet depressief worden heeft helemaal niets met je karakter of strijdbaarheid te maken.Soms maakt een mens gewoon zoveel mee,dat de rek er op een gegeven moment uit is. Wijzig dit bericht nu al voor de 3e keer Wat ik ermee wil zeggen is dat je een depressie helaas niet kunt voorkomen door strijdbaar te zijn.Hoe graag je dat ook zou willen.Hier ging het ook allemaal nog prima.Terwijl ik voor de mken veel ergere dingen heb meegemaakt dan het krijgen van miskramen.En 3 miskramen erbovenop ging ook allemaal nog goed.Maar de 4e was echt de druppel.Maar ben in het verleden ook wel eens depressief geweest door veel minder.Depressie is gewoon een ziekte,die je niet tegen kunt houden.Hooguit kunt voorkomen door op tijd aan de bel te trekken.
Depressie is als je accu leeg is en hij niet meer vol raakt. Ik ben ook altijd strijdbaar geweest, maar werd vorig jaar ook depressief. Het was op, over en uit. Maar ik denk niet dat Mirri het bedoelde als waardeoordeel . Suus
Nee dat denk ik ook niet.Maar voelde me wel een klein beetje aangevallen ,omdat ik juist een heel positief en strijdbaar mens ben.Maar soms is het gewoon op.Of zoals jij zegt: soms is de accu gewoon leeg.Zoals ik tegen de peut al zei:ik ben een heel blij mens,wat heel veel nare dingen meemaakt.Maar ik snap wel dat Mirre het zo niet heeft bedoeld.
En juist omdat het allemaal een beetje op is voel ik me heel snel aangevallen.Daar heb ik in het mormale leven op het moment ook veel last van.En dan word ik al helemaal boos.En dan ga ik nadenken en dan denk ik...hm..misschien hebben ze het toch niet zo naar bedoeld als ik het heb opgevat.Vooral daaraan merk ik dat het niet zo goed me me gaat. Maar wilde Mirre verder ook niet aanvallen ofzo.Sorry daarvoor.
Mirri Goed,gaat lekker met mij vandaag. Las trouwens dat je weer midden in een mk zit.Heel veel sterkte!
Dankjewel Suzanne, jij ook veel sterkte ik snap dat je het moeilijk hebt en ik heb ook gerust wel eens een depressie gehad. Volgens mij heeft iedereen dat op z'n tijd nodig om ook die strijd weer te winnen, daar leer je van. Ik had t over mijn eigen gevoel wat ik nu heb en dat veranderd ook per uur. Was niet rot bedoelt hoor
Pffft, ik kan af en toe zooo fout overkomen Ik bedoel dat een arts ook niet meer kan doen dan n diagnose maken. Uiteindelijk moeten we zelf door deze periode heen. Gelukkig kunnen we hier t eea delen.
Suzanne ik lees het net en ik kan het niet laten om te reageren maar heel veel sterkte en ik hoop dat het snel weer wat beter met je gaat. Ik weet uit ervaring hoe rot je je kan voelen.
Haha....ik dacht precies hetzelfde over mezelf. Dankjewel voor je uitleg.Ik begrijp nu beter wat je bedoelt. @Minimuis...dankjewel
@Mini....hoe is het nu met jou? @Mirri....is je mk al aan het doorzetten?Dat wachten is altijd zo vreselijk. @Lobi....wanneer mag je weer naar het Geertgen? Vergeet ik Suus helemaal (schaam schaam) Hoe is het met jou en je zwangerschap?Hoever ben je nu?
Wachten is idd vreselijk maar na 3 curr ben ik nu blij dat m'n lijf werkt en ik vloei. Gisteravond ineens veel helder bloed, dat wordt nu weer minder maar nog steeds helder. Heb geen heftige krampen zoals bij misoprosol. Gewoon ms klachten dus te doen. Morgen om 1u de echo hoop dat k helemaal schoon ben. Afgelopen week ook een dag gehad dat er niets uit m'n handen kwam. Heb nu voor de 2 e x hard gelopen, goed voor de doorbloeding en een uitlaatklep. En jij Suzan, wat houdt jou een beetje op de been ?
Met mij gaat het wel hoor. Heb nog wel wat bloedverlies maar het lijkt ietsje af te nemen. Nu 22 weken...