Herkenbaar. Ik heb ook vergrote kans op miskramen, vroege en late. Dan de 20 weken echo waar het dus de eerste keer mis ging. vervolgens de kans op complicaties door de afwijking van mijn baarmoeder... Waar begin ik eigenlijk aan??!?!?!
Ja dat bedoel ik dus.Ik kan me echt niet voorstellen hoe jij je gevoeld moet hebben die 2e goede zwangerschap...dat lijkt me gewoon bijna niet te doen allemaal.
Dat vind ik lief van je, dank je wel!! Maar t slimste voor mij zou misschien wel zijn om ermee te stoppen en te accepteren dat ik 1 dochter bij me mag hebben. Misschien ben ik wel gewoon heel dom!
Haha...welnee.Waarom zou jij niet nog een kindje mogen willen? Ik vind juist door wat je allemaal mee hebt gemaakt dat je nog een kindje verdient.En ik weet van mijn grote meiden hoe groot de wens voor een 2e (in jouw geval 3e) kindje kan zijn.En ik heb destijds ook heel lang nog een 3e kindje gewild,maar omdat ik een postnatale depressie heb gekregen na de 2e het niet meer aangedurft. Maar ik wilde het wel nog heel graag en heb er best een poos last van gehad,dat het niet meer kon.Alleen al het zwanger zijn miste ik heel erg.Ik vind zwanger zijn nml helemaal geweldig.Als het goed gaat tenminste Daar heb ik ook echt afscheid van moeten nemen.Dat ik nooit meer zwanger zou zijn,dat vond ik heel erg. Nu vind ik zwanger zijn niets mee aan overigens Maar kan niet wachten tot ik weer een keer goed zwanger ben (zie ik hoop nog wel). Om een lang verhaal kort te maken.Ik vind je echt niet dom
Haha dank je! We zullen zien wat de toekomst ons mag brengen. Ik heb altijd een groot gezin gewild, minstens 3 kindjes. dat is voor ons wrs niet haalbaar. Dus vandaar ook mijn wens om nog 1 kindje van onszelf te mogen krijgen. En ik kan je zeggen, die wens is inderdaad niet minder dan voor een eerste! Heel hard hopen maar dat het ons snel gegund is!!!
Voelt wel heel raar trouwens dat ik nu gewoon zonder sex te hebben gehad zwanger kan worden.Heel apart.
Oja....ze wilden niet geloven daar dat ik al bijna 43 was Dus mijn dag is sowieso goed. En wat een lieve mensen daar in dat ziekenhuis.Heel meelevend met alles wat we meegemaakt hebben.Echt heel fijn!
Wauw Suzanne, eerste IUI achter de rug. Nu die wachtweken nog even doorkomen. Wanneer mag je testen? Wel een groot compliment dat ze je nog geen bijna 43 willen geven, steek die maar lekker in je broekzak. Nu ga ik héél hard voor je duimen.
@Lyanna....met de Ovitrelle test je nog 10 dagen positief.Zat zelf te denken braaf op 14 DPO (5 augustus)te gaan testen,maar dat ga ik vast niet volhouden Hoe is het met jou nu? @Lobi.....gezellig samen op het bankje
Suzanne, 5 augustus zal wel lastig zijn voor je. Tenminste als ik aan mezelf denk, met een lf 10/11 dagen test ik vaak ook al op 11/12 DPO. Maar ik duim héél erg hard voor je dat je een positieve test hebt! Het gaat hier wat op en neer, de vraag in mijn hoofd zegt alleen maar: Waarom ik, waarom kan ik niet meer zwanger blijven? Waarom bij J wel binnen 3 maand gelukt en blijvend zwanger? Ik word er soms echt wat moedeloos van. En dan is het voor mij al vaak zo moeilijk om mij elke maand weer op te laden voor het klussen. Dat ik het soms gewoon gewoon niet meer zie zitten, gewoon eigenlijk wil stoppen met het zwanger worden. Wat ik nu wel voor mijn gevoel fijn vind is dat ik nu de streep heb getrokken nog 1 cyclus en dan ga ik gyn. bellen. Want volgens mij mag ik op de verwijsbrief van februari nog gewoon ernaar toe. HA deed nml een beetje moeilijk, ik kwam er in januari achter met tempen dat ik een korte lf heb. 10/11 dagen, maar soms zelfs wel 9. Dus had contact met ass van gyn. gehad en die vond het verstandig dat ik bij de gyn. zou komen. Dus ik HA gebeld voor verwijsbrief en weet je wat er in stond? Mevrouw blijkt contact te hebben gehad met 1 van uw ass. en vraagt om een verwijsbrief. Mevrouw heeft cycli van 22-23-24 dagen. Gaat u hier mee akkoord? Haha zegt ie, je hebt toch contact gehad of niet. En niet van: zou het wel waar zijn? Vandaar dat ik dus probeer als het kan afspraak weer buiten de HA om te regelen en afspraak dan al te hebben staan. Mocht er nog een brief nodig zijn kan hij er eigenlijk al niet meer omheen.
Lyanna even kort een berichtje vanaf mn telefoon. Maar jouw woorden zijn zo herkenbaar voor mij. Ook ik trek t soms niet meer, weet niet of ik verder kan en wil en vraag me af of we nog wel door moeten gaan. T doet me zoveel pijn te realiseren dat als ik later terugkijken naar de eerste jaren van mijn dochtertje, dat die helemaal geweldig zijn, maar zo onlosmakelijk verbonden met ook zoveel verdriet.... Ik wil genieten, genieten van t leven, van mn dochter, van mn man, van alles. Toevallig hebben wij er vanochtend een gesprek over gehad thuis of we nog wel door moeten gaan. Aan de ene kant hoop je t dan af te kunnen sluiten en verder te kunnen. Aan de andere kant betekent dat afstand nemen van je grote droom, je diepste wens. Ik weet het niet. We gaan er allebei over nadenken.
Suzanne, ik ben al een poosje niet in je topic geweest en lees nu dat je in de (uiterst vervelende) wachtweken zit na iui. Ik duim heel hard voor je! Dat die 2 weken maar om mogen vliegen
ff geen fut om veel op ZP te zijn, wel wil ik je succes wensen in de wachtweken Suus ..... en jou ook Lobi!! * duim duim duim * X Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!