Het voelt als niets. Ik ben altijd gewoon gezellig aan het kletsen en ineens word ik wakker en is alles achter de rug. Vraag wel altijd om anti misselijkheid in m’n infuus. Maar dat is preventief want ben bang voor misselijk worden.
Ik ben redelijk vaak onder narcose geweest (stuk of 10 keer). Ik zak altijd heel snel weg. En bij wakker worden is het altijd vrij relaxed. Wakker worden duurt bij mij wel heel erg lang en de laatste paar keer ben ik redelijk lang suf en moe geweest, maar toen had ik ook in relatief korte tijd veel narcoses gehad.
Moest onder narcose bij een spoedkeizersnee. Was niet nuchter en had mijn ringen en oorbellen nog om en in. Ik heb een overgeeffobie en ik heb een paar keer tegen de narcotiseur gezegd dat ik niet wilde overgeven . Hij zei dat hij me wel iets zou geven en dat ik echt niet misselijk zou worden. Heb ook het kapje een paar keer weggeduwd. ineens was ik vertrokken. Toen ik wakker werd hoorde ik iemand zeggen: kijk ze heeft haar sieraden nog om. Blijkbaar heb ik tijdens het wakker worden steeds geroepen dat ik nog niet dood wilde want ik had mijn kind nog niet gezien. Maar....ben niet misselijk geweest. Toen ik op de afdeling was vroeg ik aan een verpleegkundige hoe het toch kwam dat ik pijn in mijn keel had. Die heeft me verbaasd aangekeken....ja wist ik veel dat je een beademingsslangetje in je keel krijgt. Succes maandag
Ik durf bijna niet te reageren, onder narcose gaan vind ik gewoon echt heel erg eng. Ik heb juist minder fijne herinneringen aan de narcoses. Telkens als ik onder narcose word gebracht moet ik tot 10 tellen en bij 10 ben ik nog wakker. Het voelt alsof ik heel duizelig word en daar probeer ik dan tegen te vechten, natuurlijk val ik wel op een gegeven moment weg. En als ik wakker word ( wat ze langzamer moeten doen ivm epilepsie) word ik echt schreeuwend wakker, ze brengen mij dan altijd maar zo snel mogelijk naar mijn kamer zodat andere er geen last van hebben. Maar zoals ik hier lees is mijn ervaring wat betreft narcose een uitzondering. En gelukkig maar!
Ik ging wel even laten zien dat ik die bikkel was die heus wel tot 10 nog kon tellen.... kwam niet verder dan 3, je hebt echt niet het idee flauw te vallen. Je wordt juist heel relaxed en valt zo lekker in slap
1e keer was een kort roesje voor een kleine ingreep. Bij t 1e spuitje zei ik ‘dat voelt niet echt lekker’, gewoon heel gek onaangenaam gevoel door je lijf. Toen dacht ik ‘o ja ik moest aan leuke dingen denken’ en weg was ik Toen schrok ik wel echt wakker en voor mn gevoel soort van naar adem happend. Toen was ik pas net op de verkoever 2e keer voor kijkoperatie iets langer onder zeil. 1e spuitje was weer minder aangenaam,’maar dat wist ik nog van die 1e keer dus ik wist dat t ff kwestie was van erdoorheen gaan. Toen aan mn dochter gedacht en t over me heen laten komen en weg was ik. Ik werd wel rustiger wakker, maar had absoluut geen helder hoofd (nog niet genoeg uitgeslapen denk ik ervan en had veel pijn van vooral het gas dat ze inblazen). Om extra pijnstilling gevraagd, maar daarna van elke kleine beweging ging alles zo vaag draaien en werd ik dus misselijk van. Toen aangegeven dat ik er toch iets tegen wilde hebben en dat werkte als een trein
Ik ben twee keer onder narcose geweest, beide keren voelde het alsof ik gewoon heerlijk in slaap viel, Het er uit komen heb ik beide keren wel als naar ervaren, beide keren ben ik nog 3 dagen aan het spugen geweest heel misselijk en duizelig en kreeg de eerste dagen niet veel mee van wat er om mij heen gebeurde. Volgende keer ( hopelijk nooit ) krijg ik van te voren misselijkheid medicatie omdat an dien niet helpt voor mij in de hoop dat ik dan beter tegen de narcose kan. Maar als ik de zusters moet geloven gebeurt het maar zelden dat iemand er zo slecht van is na die tijd, de mensen bij mij op de kamer voelden zich na de narcose wel prima.
Ik ben na mijn narcose erg misselijk geweest inclusief veel overgeven. Ik wilde in eerste instantie niks tegen de misselijkheid, dacht dat t wel weg zou zakken maar daar heb ik spijt van gehad haha. Ze vertelde me achteraf dat mensen die gevoelig zijn voor wagenziekte vaak ook meer last hebben van narcose. Succes met de operatie!
Ik ben na mijn eerste bevalling met spoed naar de ok en onder narcose gemoeten. Daar weet ik ook niks meer van. Maar wel van het wakker worden. Dat vond ik best naar. Ik had het zo ontzettend koud en had veel pijn. Naast mij waren twee artsen ofzo aan het 'ruziën' over een casus. Ik dacht eerst dat het over mij ging. Maar dat was gelukkig niet zo. Na een uurtje werd ik eindelijk naar mijn man en dochter gebracht. Pas toen ik pijnstilling kreeg ging het weer wat beter. Ik had ook altijd schrik van de narcose. Dat vond ik uiteindelijk op zich wel meevallen. Ik heb wel nog maanden last gehad van duizeligheid en vage klachten. Maar dat kan ook door de bloedtransfusie komen. Oh ja.. En ik was niet nuchter voor de narcose, maar ben geen moment misselijk geweest.
Ik heb nu geloof ik in totaal 60 barcnarc op mijn naam staan. Meestal word ik de OK al grappend binnengebracht en standaard zeg ik tegen die anesthesioloog dat hij mij wel wakker moet maken anders ga ik bij hem spoken! Meestal zitten we wat te kletsen en dan zegt ie daar gaat hij! En ik zeg tot zo meteen! En dan ben ik weg. Wakker worden vind ik altijd heel naar maar juist omdat ik door wil blijven slapen! Ik zeg meestal ook laat mij nu een uurtje langer liggen want slaap heb ik nodig maar dat doen ze niet!
Het idee om de controle volledig los te moeten laten is wat eng... nog steeds. Ik moet dinsdag voor een operatie - 6 tot 8 uur onder narcose - vind het toch weer heel spannend. Mijn ervaring is - je slaapt met 3 tellen.. en de 5e tel ben je weer wakker... Het wakker worden verschilde hier tot nu. Soms in 1 x klaar wakker... De laatste keer zag ik de klok langzaamaan steeds scherper worden.. dus kwam ik langzaam bij. Op zich valt het álles mee... maar het idee vind ik toch weer eng. Ik ben 2x eerder bij narcoses misselijk geweest - maar daarvoor en daarna ook na operaties niet misselijk... Ik ga ervanuit dat ze zorgen dat ik niet hoeft te spugen deze keer - aangezien ik een flinke buikwond zal hebben . Dus dat ze éxtra hun best doen om dat te voorkomen om druk op de wond te voorkomen.
Volgens mij zeven keer onder narcose geweest en nog een keer perongeluk. Ik ademende narcosegas in toen mijn dochtertje werd geholpen aan haar keel en neusamandelen en werd op de vloer wakker met allemaal witte jassen om mij heen . Alle keren en zelfs toen het niet de bedoeling was, voelde het alsof ik een heerlijke diepe slaap wegzakte.
Aan mijn reactie heb je niet veel Ik vond het vreselijk Ik was al heel bang en moest onverwachts onder narcose Het was heel hecties allemaal witte jassen boven mijn hoofd en weg was ik Met wakker worden allemaal hysterische mensen die net wakker werden uit de narcose Er bestaat een kans dat ik na mijn bevalling weer onder narcose moet maar ik zie er nu al tegenop en wil kosten wat kost geen narcose
Ik ben nu drie keer onder narcose geweest en dat ging prima. Ze stelden me heel erg gerust, ik had de eerste keer aangegeven dat ik het best heel spannend vond. Het echte onder narcose gaan ging zonder problemen, ze vroegen waar ik van zou willen dromen, ik zei een leuke vlieg vakantie met mijn man en dochter naar een warm land, nou, veel plezier zeiden ze en ik was vertrokken. Toen ik wakker werd had ik echt zo heerlijk geslapen dat ik nog wel graag verder wilde slapen. Een van de keren had ik het koud toen ik wakker werd en toen kreeg ik een heerlijke warme deken. Echt geen nare ervaringen gelukkig.
De verpleegkundigen zijn heel rustig en aardig en maken een praatje met je terwijl je het mondkapje krijgt. Bij mij vroegen ze waar ik over ging dromen. Ik zei toen over een tropisch eiland. Ze vroeg toen lachend wat voor cocktail ik daar zou gaan drinken. Ik weet nog dat ik daar zo lang over na moest denken en meer weet ik niet meer. Ik ben dus heel rustig in slaap gevallen en weet het moment zelf niet meer. Ik ben ook heel rustig wakker geworden. Ze noemden mijn naam en zeiden dat ik in het ziekenhuis was en dat het goed was gegaan. Heel relaxt allemaal. Sterkte maandag, komt goed!
Ik ben een paar keer onder narcose geweest. Op de OK nog even kletsen, en dan voelde ik achter in m’n keel een soort gek smaakje en zakte ik heerlijk in slaap. Totaaaal geen besef van tijd ook, toen ik weer wakker werd voelde het alsof ik eigenlijk nog maar nét sliep of juist wéken had geslapen. Dat gevoel vond ik heel fijn, zo soezig na een héle diepe slaap. Ik ben nog nooit misselijk geweest erna, kreeg er wel juist énorme honger van en als kind dachten ze dat ik dan juist misselijk was en mocht ik niet/amper eten; erg frustrerend! Maar als volwassene mocht ik gewoon eten zoveel ik wou en dat viel gewoon heel goed.
De eerste keer dat ik onder narcose ging was ik 17 en had ik een hele leuke Amerikaanse anesthesist, die mij dansend de ok in bracht. Die legde uit dat hoe rustiger je gaat slapen, hoe rustiger je wakker wordt. Maakte nog een paar grapjes en toen ben ik lachend in slaap gevallen. Toen werd ik heel relaxt wakker en kotste ik 20 min later de uitslaapkamer onder De laatste keer moest ik met mega spoed onder narcose en dat was echt niet leuk. Er stonden 14 mensen in de ok, ik vroeg waarom het zo druk was en toen voelde het alsof ik stikte. Hadden ze die tube iets te snel naar binnen geduwd denk ik. Toen werd ik ook in blinde paniek weer wakker. Maar deze keer niet misselijk geweest Succes! Komt vast goed
Vroeger als kind veel narcoses meegemaakt, ik was toen altijd misselijk. Nu ook als volwassen al 2x meegemaakt, en nergens last van gehad alleen een beetje last van mijn keel. Verder voelt het als een hele diepe heerlijke slaap.