Voor mij voelde het alsof ik versneld in slaap viel. Niet angstig of vervelend gevoel. Rozig en erg slaperig en voor ik bij 6 was (moest terug tellen van 10 naar 1) was ik vertrokken. Wakker worden ook nooit moeite mee gehad. Vaak heerlijk miezerig. Kruip vaak nog ff heerlijk weg voor een tukkie. 1x erg koud gehad bij wakker worden. Kreeg toen een thermos deken over en warme lucht onder de deken. Nadien wel een paar weken nog moe geweest. Snel moe en weinig energie. Maar dat trekt ook wel weer weg. Ben meerdere keren geopereerd.
Ik heb niets toe te voegen aan alle ervaringen die er al gedeelt zijn. Wel wil ik je meegeven dat je tegenonver de artsen en verpleegkundigen gewoon eerlijk kan aangeven dat je het zo spannend vindt, dan kunnen ze er even extra aandacht aan geven om je goed te begeleiden. Artsen en verpleegkundigen maken zoveel bijzondere situaties mee, dat het helemaal niet gek is dat je het spannend vindt. Ik wens je alvast sterkte.
Ik moest tot 10 tellen, Hele aardige arts, bij 2 was ik weg Nee maar serieus, Ik was bloednerveus maar ik viel "rustig/zonder zorgen" weg En toen werd ik wakker na mijn operatie. Je kan je aardig zweverig/duizelig voelen dus vertrouw niet te snel dat je zelf kan lopen maar niks om je druk om te maken!
Ik ben 2 keer onder narcose geweest (wel vaker, maar toen was ik nog erg jong) de ene keer lang en de keer daarna een kort roesje. De eerste keer zag ik er niet zo tegenop, maar wat viel dat tegen zeg. Ben nog 9 dagen heel moe en misselijk geweest... kon de eerste week mijn bed niet uit en mijn ogen niet openhouden. De tweede keer zag ik enorn tegenop, heb ik ook aangegeven. Het viel reuze mee, ben niet misselijk geweest en werd direct helder wakker en was ook niet moe.
Helaas herkenbaar. Vreselijk ziek geweest ervan, enorm spugen en dat deed zo pijn door de wond op mijn borst. Ik werd ook maar niet echt wakker, bleef heel lang slaperig. Tweede keer, 6 maanden later, kreeg ik medicatie tegen de misselijkheid, toen ging het prima. Ik vond het onder narcose gaan ook heel spannend maar dat lag ook aan de reden van de operatie.
Ik heb het idd ook als een goede diepe slaap ervaren. De eerste keer was een spoedoperatie, de tweede een geplande. Beide keren werd ik wel emotioneel wakker omdat ik beide keren over mijn zoontje had gedroomd. Verder geen last gehad van nare dingen... Succes!
Voelt helemaal niet als flauwvallen, maar als gaan slapen. En ik word ook misselijk van de narcose, maar de laatste twee keer iets tegen gehad en toen nergens last van. Het valt heel erg mee!
Als ze het infuus gaan inbrengen is het zo gebeurd en ben ik weg. Na de narcose heb ik eigenlijk altijd migraine. Als ik wakker wordt moet ik gelijk mijn zonnebril op en ik ben heel erg misselijk. De laatste operatie (kleine ingreep) moest ik een nachtje blijven omdat ik zo misselijk was, terwijl ze extra medicatie hadden gegeven tegen de misselijkheid.
Ik vind het in slaap vallen geen punt, beetje gek gevoel maar het gaat heel snel. Wakker worden vind ik zelf minder. Ik word nooit gelijk helemaal wakker, maar in beetjes. Dus dan word ik wakker en val ik weer in slaap. Uiteindelijk moet je dan echt wakker worden van de verpleging en voel ik me erg groggy.
2x narcose gehad. De 2e x was ongeveer 8uur na mijn bevalling, en ik was gewoon blij dat ik narcose kreeg. Even geen pijn! Maar het voelde bij mij inderdaad ook als heeel lekker slapen. Ik ben beide keren niet misselijk geweest.
sterkte dinsdag! Dat zal een flinke operatie zijn, ik ben heel benieuwd hoe het gaat en hopelijl ben je straks heel blij met het resultaat!
Ik heb 7x een narcose gehad in 5 jaar tijd. Het voelt als in slaap vallen. Het wakker worden heb ik hier verschillende ervaringen mee. Van heel relaxt naar ijskoud zijn (temp was 35.4) tot wakker worden met een buis in mijn keel en me niet kunnen beweging en dan denken dat ik ga stikken door het speeksel die ik niet weg kreeg. Maar mooi misselijk geweest. Heel veel succes voor morgen.
Geef aan dat je een gespannen bent. En mocht je echt paniek krijgen geven ze vaak iets waarvan je rustig word Heb een paar operaties gehad dat ik vreselijk bang was of emotioneel. En dan gaven ze me wat zodat ik rustig werd en rustig de narcose in kon. Dan word je ook rustig wakker
Mooiste ervaring in mijn leven. Ik was ook bang maar ik heb mij werkelijk waar nog nooit zo gelukkig gevoeld toen ik wakker werd. Ik kreeg een ruggeprik en een algehele verdoving. Bij mij werd er een nier verwijderd. Ik heb helemaal geen pijn gevoeld.
Ik kan me enkel het in slaap vallen herinneren en het wakker worden, waarbij alles een beetje vervormt en dromerig voelt. Maar geen echte dromen zoals wanneer je slaapt.
Heerlijk zonder gekheid. Ik vond het zo lekker om zo simpel weg te zakken zonder te denken. En daarna alleen iets last gehad van hoofdpijn en duizeligheid maar ik lag toen ook 5 uur onder narcose.