Even nieuwsgierig waar jullie voor zouden kiezen??? Ik heb dus een echte peuterdame, wat dus betekend dat het woord "nee" vooraan in dr woordenboek staat en dat ze vooral alles niet wil wat papa en mama wel willen en andersom. Ondanks dat is het met haar prima afspraken maken als je dat gedrag maar negeert. Maar nu, iets waar ik dus echt niet tegen kan is jengelen, grrr. Aan het einde van de dag steekt dat dus wel eens de kop op. Ze kan dan niet meer normaal praten en alle zinnen, vragen komen er zo zingend uit, ach jullie herkennen het vast. Nu kan ik het best even aanhoren, en zeg wel vanaf het begin af aan consequent: ik wil niet dat je jengelt, maar gewoon praat want zo kan ik je niet goed verstaan. Maar goed op een gegeven moment wordt ik er gewoon gek van. Dan komt papa meestal ook thuis. Papa, die zijn meisje de hele dag gemist heeft kan dat gejengel nog best hebben, want die heeft op dat moment engelengeduld. Waar zouden jullie nu voor kiezen, papa lekker naar het gejengel laten luisteren, of dat papa ook meteen consequent blijft en duidelijk zegt: nee, dit wil ik niet. Het laatste lijkt mij voor haar veel duidelijker. Misschien voor jullie een onbenullig iets, maar dit keert wel dagelijks terug en weet niet wat het slimste is.
Ik zou vooral aan het einde van de dag toch wat milder om gaan met dit gedrag. Dan zijn ze ook moe en is het allemaal sowieso wat moeilijker. Thijmen heeft het ook wel vaak op dat moment. Ik probeer wel om dan tegen hem te zeggen dat ik hem beter begrijp/versta als hij rustig en normaal praat.
kinderen weten feilloos dat het bij papa soms anders werkt dan bij mama.( op zich niks mis mee zolang je niet tegen elkaar uitgespeeld wordt maar daar zijn we nu nog niet aanbeland) je kunt proberen samen op 1 lijn te zitten maar je blijft 2 verschillende mensen en dat weten die kleine dondersteentjes dondersgoed. wat zegt je man ervan? die heeft er geen problemen mee, maar jij wil vanuit opvoedkundig oogpunt korte metten maken met dit gedrag natuurlijk. maar ik kan me voorstellen dat je dochter echt moe is van een lange dag kdv en gewoon dus aandacht wil. je kunt dus 2 dingen doen. je negeerd het gejengel en laat haar lekker tegen papa aanjengelen. of je gaat er beiden hard tegenin. maar of dat de sfeer in zijn geheel ten goed gaat komen dat betwijfel ik eigenlijk, ze blijft tenslotte moe en lamlendig. ik vind dit trouwens altijd typisch iets "meisjesachtig" het "papa rond de vinger winden" is begonnen. jongens kunnen ook dreinen maar toch anders. dat hoge piepstemmetje laten ze meestal achterwege.
Hé Tulip.. herkenbaar.. Kick heeft hier ook last van en dat komt inderdaad omdat hij toch een beetje vermoeid is aan het einde van de dag (zeker omdat hij steeds vaker niet gaat slapen in de middag). Toch hebben we hier de afspraak dat jengelen niet. Groot verschil alleen op dat tijdstip is dat we hem meer ruimte geven. Jengelen mag niet maar boos worden we niet als hij het wel doet. We blijven rustig en vertellen hem dat we hem niet kunnen verstaan en als hij heel onrustig blijft doen dan geven hem (ook weer heel rustig) een keuze: praten of even in het hoekje (is gewoon in de kamer en in het zicht) zitten. Dat werkt eigenlijk altijd heel goed. Jengelen mag dus nooit alleen overdag krijgt hij het echt te horen en aan het einde van de dag zijn we zachter in de toon. Papa en mama zitten wel op één lijn. (hebben we wel wat gesprekken aan moeten besteden hihi)
Ik zou ook wel 1 lijn kiezen, maar net als mijn voorgangers wel ruimte geven voor de moeheid. Ik ben er met Thirza ook mee begonnen, om steeds te benoemen dat ik jengelen niet wil hebben en dat ze gewoon kan vragen wat ze wil, (en dat doe ik dan voor, zodat ze weet wat ik bedoel ). Ik vind het nu namelijk nog wel te verteren, maar weet dat ik het bij kids van 3 of ouder enorm irritant vind, dus ben er maar op tijd mee begonnen
soms kun je gedrag beter negeren. Als je er teveel op reageert is het alleen maar interessant denk ik.. Dat jengelen reageer ik niet eens op.. Dan houdt het vanzelf op (en ja. het irriteert mij af en toe ook mateloos)
Oeff.. gejengel.. vreselijk Kan daar ook slecht tegen hoor. Sluit me bij de anderen aan, zou wel 1 lijn trekken met je partner. Voor je kindje wel zo duidelijk. Hier zeg ik als ze jengelt dat ze gewoon moet praten omdat ik anders niet naar haar luister. Blijft ze jengelen, negeer ik haar. Duurt het lang, herhaal ik wat ik heb gezegd en meestal gaat ze dan wel gewoon praten. Als ze me wat vraagt met een jengelstem, zeg ik dat ik geen antwoord geef als ze niet gewoon praat. Helpt eigenlijk heel goed, in het begin moest ik het vaak herhalen. Nu zeg ik alleen nog maar dat ze normaal moet praten en dan snapt ze het prima. Ze zegt het nu tegen haar broertje als hij ligt te miepen en piepen.. 'gewoon praten, anders ga ik niet luisteren!'
ha fijn dames, de herkenning. Na een dag kdv doe ik er helemaal niet moeilijk over hoor, maar dat is alleen donderdag en vrijdag. De dagen dat ik gewoon lekker thuis met haar ben, dan heeft ze het ook. Toch een soort van moeheid als ik jullie verhalen hoor. Best bijzonder eigenlijk als ze met haar leeftijd nog ruim 2 1/2 uur slaapt tussen de middag rozemarijke, idd daarom ben ik er nu ook vast mee begonnen. En verder beheerst ze de nederlandse taal prima dus het is ook niet dat ze zich niet duidelijk kan uiten ofzo. blub, ja misschien wel iets typisch meisjes, ik weet het eigenlijk niet. cygnet, vriendlief maakt het eigenlijk niet zo uit. Hij vind het prima om haar te corrigeren als ik het nodig vind en doet dat ook. Maar hij heeft er eigenlijk geen last van We zullen het idd blijven benoemen en dan aan het einde van de dag wat meer credit geven Ben wel blij dat het zo herkend wordt
Ik herken het ook...zeker! Wij noemen het thuis 'piepen' en ik heb met Maartje de afspraak dat mama niet luistert als ze aan het piepen is. De ene keer spreek ik haar toe en houdt het gelijk op, de andere keer werkt negeren beter of nadoen (dat vindt ze heel vreemd ) Op dagen dat we veel hebben gedaan of na een kdv dag ik wat milder. Ik ben dan zelf ook moe na een dag werken, dus dan houden we het even gezellig en gaat ze lekker op tijd naar bed. Bij papa piept ze niet vaak. Hij heeft daar weinig geduld voor, dus dan is het effect weg. Nee, het piepen bewaard ze speciaal voor mama, die is er iets gevoeliger voor...