Nee hoor, zal wel meevallen. Ligt denk ik ook aan de omgeving, bij ons wordt slapen bij oma ook niet als logeren bestempeld, het is gewoon het tweede huis van het kind. Mijn kinderen zouden het mij ook niet in dank nemen als ik ze thuis zou houden onder de mum van 'ik heb voor je gekozen, dus ik zorg wel voor je'.
Hier gaat zoontje elke vrijdag op zaterdag bij mijn ouders slapen. Moet wel want de andere opties zijn : hem om 4u snachts brengen, vriend brengt zoon om 7.30 met de motorscooter, ritje van een halfuur of mn pa kan hier een dik halfuur of langer in de file staan + de gewone rit. Het is zijn 2e huis. Hij heeft er alles en zoontje en ouders zijn zo blij als het vrijdag is. Dat is hun feestdag. in het begin had ik het er moeilijk mee maar nu, er bestaat niks leukers. Heerlijk dat zoontje een 2e thuis heeft. is wel ivm werk dus, niet om op stap te gaan. Ik vind het dan wel moeilijk om eens iets onder ons 2 te doen want dan zou zoontje nog een nacht bij mn ouders moeten blijven. Ik vind +- 40/45 nachten per jaar genoeg ivm werk. Eerste keer dat hij bleef slapen was hij 9 maanden. Ik ben wel van mening dat een klein babytje rust nodig heeft. Niet op feestjes enz,... een verjaardagsfeestje oke maar niet wekelijks. Veel te druk voor een baby.
Hoe kun je met oudere kinderen nu zeggen: tja ik kies er voor om een hoop niet te doen? Kind moet toch naar school, zwemles, sport..weet ik het wat.
Ik heb een zoontje van 6 en een zoontje van 3 en verwacht in mei ons derde kindje. ik denk niet dat ik er iemand een plezier mee doe om alle voetbal trainingen en zwemlessen en andere naschoolse activiteiten de 1e paar weken na de geboorte te annuleren omdat de baby rust nodig heeft. ik denk juist dat het belangrijker is voor de oudere kinderen dat er voor hen niets veranderd. het krijgen van een broertje of zusje is al zo'n grote verandering! Een tweede of derde kindje golft ook wat makkelijker mee met de rest van het gezin, terwijl je bij een eerste kindje vaak ziet dat de hele familie om de baby draait
Moet ze niet even langs de huisarts met het kindje. Een kind dat 3 weken verkouden is en slecht drinkt lijkt mij niet zo'n goede combinatie. Daarnaast lijkt mij vijf weken na een keizersnee al zo veel op stap niet echt bevoordelijk voor het herstel, maar daar heb ik geen ervaring mee. Ikzelf vond na vijf weken alleen boodschappen doen al een hele ervaring, tijdens de boodschappen volgens mij drie keer gebeld (de super is op vijf minuten loopafstand ).
QUOTE=WinterBird;19168770]Ik zie dit ook in mijn omgeving gebeuren: verwende ouders die geen verantwoordelijkheidsgevoel lijken te hebben. De kleinste baby's gaan al uit logeren om de meest slappe redenen (festival, moe, vakantie..). En de baby heeft daar absoluut niks aan! [/QUOTE] Dit is ook het eerste wat ik dacht. Weer typisch zo' n stelletje dat een kind heeft gekregen terwijl ze er blijkbaar nog niet aan toe zijn om de verantwoordelijkheid voor zo'n kleintje te nemen en hem op de eerste plaats te zetten. Ze willen gewoon hun eigen pleziertjes blijven behouden en het kleine wurm is daar de dupe van. Als het mijn vriendin zou zijn zou ik dit dus ook zo zeggen....grow up en neem je verantwoordelijkheid voor je kind! Wij waren dus ook van de drie R's en keken vooral goed naar wat ons kleintje nodig had en wel en niet prettig vond. Een baby van 5 weken ergens achterlaten zou ik sowieso niet doen, ook niet bij oma of opa. Heel zielig dit.
Hier zo'n verwende/ontaarde moeder die d'r kind overal mee naar toe zeulde. En ze meenam op vliegvakantie. Én ze bij de oppas 'dumpte' én zelfs ook nog wel eens uit logeren deed. My god, het verbaasd me dat jeugdzorg hier nog niet aan de deur heeft gestaan. Jeetje zeg, houd eens op met zo oordelen. Fijn toch, dat je vriendin lekker op stap kan met haar kindje? Ik vind de dingen die je opnoemt niet echt schokkend. Hier gingen/gaan ze ook vaak mee naar verjaardagen of op visite. Ze slapen prima in de wagen en dan gaan ze ook laat in de avond mee naar huis. Krijgen ze niets van hoor. Juist als ze klein zijn kun je nog alles doen.
Natuurlijk is dat anders, maar daar gaat het nu niet om. Juist omdat het je eerste kindje is zou je er optimaal van moeten genieten en niet te veel moeten willen. Want de tijd vliegt, voor je het weet zijn ze groot en kun je die periode nooit meer overnieuw doen. En van je baby genieten is ook te doen met meerdere kinderen hoor...
Maar waarom zou dat moeten? Misschien is de vriendin van ts juist enorm blij dat ze lekker weer dingen kan doen zonder buik en met baby.
Ja, ik begrijp je sarcasme, maar als ik om mij heen kijk en zie hoe druk en hysterisch ouders het leven voor zichzelf en de kinderen maken, kan ik niet anders concluderen dan dat... Ik denk dat iedereen diep van binnen begrijpt dat een baby er niets aan heeft om steeds weggebracht te worden. Ik begrijp dat ouders in sommige gevallen beide veel moeten werken, maar blijf de rest van de week dan lekker bij de baby en neem die verantwoording en als je jezelf niet wil aanpassen, begin dan niet aan kinderen! Het is tenslotte geen verplichting, maar ook geen hamster die je in een kooitje kan stoppen... Ik denk ook dat wanneer je je kind vaak te oppassen doet, je hier steeds sneller voor kiest. Het zal steeds makkelijker gaan om je kind voor de meest kleine redenen bij bv oma en opa te laten logeren. Ik vind gewoon dat ouders van nu een beetje doorslaan. Ik zeg helemaal niet dat iedereen zoals mij moet zijn (zelf werk ik overigens ook puur en alleen zodat ik mijn eigen auto kan houden, omdat ik zo verwend ben), maar ik vind de meeste ouders behoorlijk egoistisch en hard voor de kinderen en baby's en vraag mij wel af welk gevolg dit zal hebben op die kinderen.
Ik weet niet meer precies hoe oud onze dochter was, maar winkelen, boodschappen en even op visite gaan deden wij ook wel gewoon. Onze dochter was daar ook heel makkelijk in en sliep overal zonder problemen. Alleen haar echt achterlaten zodat wij weg konden deden en doen we nog niet. Dan zou oma bij ons komen om op te passen of 1 van ons zou dan thuis blijven. Maar 5 weken na de geboorte hadden wij daar volgens mij echt nog geen behoefte aan. Ze is inmiddels 3 en heeft nog nooit ergens gelogeerd moet er niet aan denken haha.
Het ligt maar net aan het kindje of je juist alles kan doen als ze klein zijn. Het kindje van de vriendin van ts is vaak onrustig en verkouden, door stress wordt je weerstand minder dus rustig aan doen lijkt me even beter. Die kou maakt niet uit als je je kind erop kleedt, maar als een baby er stress door heeft lijkt het me verstandig een beetje rustiger aan te doen. En het kindje is pas 5 weken hè? Waarom niet even rustig de tijd nemen om je kindje te leren kennen? Vijf weken is nog zo klein!
Maar nogmaals ts heeft het ook over winkelen, boodschappen doen of eten bij familie.. lieten jullie dat allemaal dan?
Nou met 5 weken hoeft er op zich nog niet zoveel. Wij hebben toen de oudste 3 weken was gewinkeld, daarna een tijdje niet meer. Eten bij familie doen we al nooit en vind ik ook niet zo nodig maar als je het al gewend was zou ik het wel doen, misschien wel minder als het kindje daardoor onrustig zou worden. Boodschappen deed 1 van ons meestal zonder baby. Haalde wel eens een klein boodschapje als ik toch aan het wandelen was maar dan sliepen ze meestal.
Ik liet mijn zoontje pas na 10 maanden heel af en toe bij familie achter. Maar overal mee naar toe nemen deden wij ook, maar mijn zoontje had daar duidelijk geen last van. Nu mijn zoontje wat groter is en duidelijk onrustig word van drukke dagen vermijd ik dat veel eerder, en dat had ik ook.gedaan als ik het idee had dat hij onrustig was toen hij zo klein was.
Maar waarom moet mijn hele leven stoppen met het krijgen van een kindje? Ze gaat verdorie boodschappen doen. Ze neemt hem niet mee de kroeg in? Mijn kinderen zijn er echt niet slecht van geworden dat we zo overal mee naar toe nemen. Juist erg makkelijk. Nu nog steeds kan ik ze overal laten slapen en later gewoon overleggen in bed. Ik zie echt het probleem niet. Voor zo'n kleine baby zit er toch geen verschil tussen thuis slapen of ergens anders slapen. Zolang het maar melk krijgt en liefde. En ja, ik ben makkelijk met de oppas bellen voor een avondje uit eten. Maar ik wil ook graag een leuke echtgenote blijven. Dus willen we ook lekker een avondje samen uit eten. Wij doen verder genoeg leuke dingen met de kinderen. Dus aandacht en liefde komen ze absoluut niet te kort. Iedereen doet het anders. Ik oordeel toch ook niet zo hard over het feit dat jullie 2 maanden of langer thuis blijven met een baby? Ik kan mij daar niets bij voorstellen en zou doodongelukkig zijn, maar ieder z'n ding.
Ik vind het vooral erg knap dat zowel ts en iedereen hier prima een diagnose kan stellen over de oorzaken van verkoudheid en onrust bij een vreemde baby. En al dat gepraat over 'tegenwoordig'. Vroeger zaten ouders natuurlijk voortdurend op bed met hun baby, en iedereen had maar 1 kind per gezin enz..
dat is op zich niet raar nee....als je dat lekker rustig doet, gezellig op stap met je kindje. Maar ik dacht begrepen te hebben dat de vriendin van ts de baby onderbrengt bij oppas om vervolgens zelf te gaan winkelen...... dat vind ik wel vreemd als je 5 weken geleden bent bevallen. ..
Zo deed ik het ook hoor ik sleepte en sleep mijn dochter ook overal mee heen. Je leven houd niet op met een kind maar gaat gewoon verder. Ik ga ook rustig naar een verjaardag en leg haar daar in een campingbedje om haar er vervolgens uit te halen als wij het zat zijn en haar weer over te leggen in haar eigen bedje. Zie niet in wat daar fout aan is