Hoii Dames, Ik loop stage in een huisartsenpraktijk. Het gaat altijd om de gezondheid van patiënten en de urgentie dat ze naar de huisarts moeten komen. Ik moet dus echt volgens protocol werken en uitvragen naar klachten. Soms lukt dat niet(drukte, vergeten) en ben ik snel bang, dat de patiënt eerder had moeten komen enz. Ik heb nog nooit een (fatale, ernstige) fout gemaakt maar het blijft een risico en een groot verantwoordelijkheid. Herkennen jullie dit en hoe gaan jullie ermee om? Ik schrijf nu alles op zodat ik niets vergeet. En als ik ergens mee zit overleg ik altijd met de huisartsen, dat is in principe wel fijn, ze kunnen me dan altijd corrigeren. Maar soms ben ik wel bang om fouten op me stage te maken. Dus ik werk altijd met check check, dubbelcheck
Herkenbaar! Ik heb ook stagegelopen in bij een HA en had hetzelfde. Het is alleen zo moeilijk want bijna elke patient denk dat hij spoed is! Vertrouw op jezelf en op dat wat je hebt geleerd!
Leer je alleen door ervaring denk ik,en opschrijven is ook een goede tip,al heb je daar misschien niet altijd tijd voor(hoor ik van klasgenoten die ook stage lopen bij HA)
Ik werk in de verslavingszorg en in het begin (werk er inmiddels bijna 6 jaar) vond ik het ook moeilijk. Ik heb de verantwoordelijkheid over x aantal clienten en ik vond het soms zo moeilijk in te schatten of iemand opgenomen moest worden of niet. En dan met name de spoed opnames. Ik heb nog geen grote fouten gemaakt en onzeker ben ik er niet meer over. Ik vertrouw op mijn gevoel, die zit er zelden naast! Succes!
Ik ben ook DA. En ik heb dat ook gehad,(zou ik nog steeds hebben als ik nu nog werkte). Veel schrijven inderdaad en veel overleggen met de ervaren DA of HA. Gebruik dat wat je in theorie hebt geleerd, en combineer het met gezond boeren verstand en je komt best een heel eind. En het is je STAGE plaats....dus je bent er om te leren. EN blijf vooral veel vragen over alles wat je niet weet of wat even niet logisch lijkt. Want zoals je al zei je hebt een grote verantwoording t.o.v. de patient.
ik ben inmiddels dierenarts assistente, maar toen ik nog in opleiding was had ik dit ook. gewoon veel overleggen met je collega's en op een gegeven moment merk je dat je dingen gewoon weet, en je steeds minder hoeft te overleggen. en idd het is je stage plek, dus je bent er om te leren.
Ik ben geen doktersass maar kan het me enorm voorstellen. Mijn storing bij deze ass zijn niet dat ze het vragen maar soms zelf oordelen. zegt ze ik ga even overleggen of wat dan ook zou ik er minder problemen mee hebben. ik denk dat deze onzekerheid je juist scherp houd! zodra je gaat zeggen ik weet het allemaal wel.... dan ga je fouten maken. (al zal je best een hoop weten op een bepaald moment en goede inschattingen kunnen maken en daarop mogen vertrouwen. maar zou wel "nederig" blijven.) lijkt me op zich wel leuk werk. al heb je natuurlijk altijd patienten die niet zo leuk zijn... of.. niet zo fris... vooral niet te onzeker doen. klinkt alsof je goed bezig bent.
volgens mij mag een assistente best zelf een oordeel geven. Gebeurt hier ook. Daar hebben ze toch ook voor geleerd. Vindt ik persoonlijk niet vreemd
nou volgens mij mag een ass spoed toewijzen. en kleine adviezen geven. maar niet in de stoel van de ha gaan zitten.. ze mogen geen diagnoses geven. (heb helaas ervaring met slechte! en goede assistentes.. goede denken mee.. slechte denken voor je en de ha)
Ik ben apothekersassistente en ken het gevoel ook wel. Vooral als mensen aan de balie komen met een klacht en eigenlijk nog niet naar de huisarts willen. Wij hebben dan ook een vast protocol aan vragen die we moeten stellen en als ik zeg er altijd bij dat als het met een aantal dagen tot een week niet minder is geworden dat ze dan alsnog contact moeten opnemen met de huisarts. Ook overleg ik veel met collega's en apotheker, tja het is wel de gezondheid van andere mensen waar je over praat. Ook denk ik nu wel eens, wat zou ik zelf doen.... Succes en vergeet niet, je bent op stage!!! (wel goed trouwens dat je die verantwoordelijkheid nu al voelt en er ook wat mee doet!!!)
Waarom zou je niet overleggen? Ik vind het fijn als de assistent zegt om te overleggen met of collega's of een ha. En zelfs ik overleg nog op het werk en werk in een bibliotheek dus ja . In jouw positie kun je denk ik liever 1 keer teveel overleggen dan 1 keer teveel een grote fout maakt omdat je niet durft te overleggen. Je bent nog aan het leren en dat moet je niet vergeten! Je kunt echt niet alles weten, en zelfs al werk je een paar jaar en heb je al redelijk wat ervaring, zelfs dan zul je ook nog moeten overleggen . Komt allemaal goed, gewoon rustig blijven . (zeg ik vanachter een beeldscherm).
En niet om het een of ander... Ik werk al 10 jaar in de zorg en zelfs ik kom nog dingen tegen waarvan ik denk... Ik overleg ook graag en veel, juist omdat je het samen moet doen. Ik heb persoonlijk nog nooit een stagiaire verweten dat ze teveel vroeg... Stel je vragen maar, graag zelfs... Niks zo irritant als een stagiaire die nisk vraagt, of het allemaal denkt te weten... Ok, je moet niet naar de bekende weg gaan vragen... Ik heb ooit eens een stagiare gehad die vroeg "waar staat de zeep, ik moet mijn handen wassen" Uhm.... Je werkt hier al 3 weken??? Dat zijn dan dingen waar ik niet zo goed tegen kan... Maar vakinhoudelijk mag je me alles vragen, als je teveel wil weten (dus boven je niveau) dan hoor je het wel... Daarmee bedoel ik dat een helpende bijvoorbeeld niet hoeft te weten hoe je een catheter plaats, wel hoe je een catheter zakje leegmaakt...
Heel erg bedankt voor jullie reacties. Ik weet ook dat ik nu nog kan ''leren''. Het duurt niet lang meer en ik moet het alleen doen Vandaar dat ik soms denk, hoe pak ik dit aan? Hoe zou ik het doen als ik zelfstandig werk? Dan komt het uiteindelijk ook wel goed maar soms twijfel ik