Ik vind het belachelijk. Als jij er als ouder voor kiest om je kind zo te corrigeren is dat aan jou (wil hier geen discussie uitlokken over of dat een goede of slechte manier van corrigeren is, ieder voor zich), maar ik vind dat alleen een ouder dat zou kunnen doen. Als jij of je man er niet bij zijn vind ik best dat ze kan zeggen dat dat niet mag en pijn doet, maar ik vind als een van de ouders erbij is zij gewoon haar mond moet houden..
Pfffffff ik zit gewoon te koken! Dat was gelijk voorlopig de laatste keer dat ze binnen was geweest en haar kleinkinderen had gezien. Had er niet eens over gepraat met 'r. (misschien weer wat onredelijk gelijk )
ik vind slaan afschuwelijk en er is een verschil tussen tikken. maar denk als mijn (S)-moeder het zou doen die een behoorlijke tik terug zou krijgen want van mijn kindje blijven ze af al is het de paus.
Ik ozu het absoluut ook niet accepteren...mijn moeder was oko altijd een persoon die zich ermee ging bemoeien als wij onze kinderen terrechtwijzen...zeeeeer irritant! Maar hoe reageerde je schoonmoeder?
Haar reactie was: ow. alleen dat. Ja klopt heeft ze bij hun ook gedaan. Ze is een bazig persoon. En ik moet zeggen wij hebben de kleine ook echt wel eens een tik gegeven als hij aan iets wilt zitten wat absoluut niet mag bijv de oven of hete kopjes maar dat is voor de rest aan ons 2. Ik vind het erg jammer dat ik moeite moet doen om hem voor mij te laten opkomen. Maar precies zoals je zegt hij weet niet beter.
Ik denk dat ik histerisch zou worden, ook als me eigen moeder een tik zou verkopen aan mijn kind. Ik vrees dat er dan rake klappen gaan vallen, niemand slaat mijn kind.
Ik zou, misschien in een opwelling, mijn schoonmoeder een tik terug geven op haar hand, als ze mijn kind een tik geeft. Als haar erop aanspreken niet werkt.
Als je er niet van gedient bent gewoon zeggen!! Jullie moeten bepalen hoe je je kind opvoedt. Mag ik vragen wat je s-moeder/vriend voor afkomst heeft?
Ik zou het ook niet pikken. Jullie zijn zijn ouders en ik neem aan dat jullie heel bewust gekozen hebben voor een bepaalde manier van corrigeren. Je (S)moeder moet dat accepteren en dezelfde manier van corrigeren gebruiken vind ik. Het is JULLIE kind en JULLIE bepalen de manier van corrigeren. Je partner moet op dezelfde lijn zitten als jij, vind ik.
Hindoestaanse/ surinaams en ik ben hindoestaans/ antilliaans. Dus ja allebei met tikken opgevoed helaas.
Goed dat je er uiteindelijk wat van gezegd hebt hoor. Wie is zij om JOUW kind een tik te geven?!! Not done!!!!!
Oke had al een vermoeden dat het inderdaad om een andere cultuur ging het word daar idd meer getollereert. Absoluut geen excuus natuurlijk!! Mijn vriend is ook Antilliaan gelukkig wel de goeie kant op gekomen! Mijn zus gaat ook met een hindoestaan en valt me inderdaad op hoe bemoeierig ze zijn en hoe de zonen aan hun moeder "hangen"( no offence verder hoor!) Mijn zus zegt altijd neem het met een korreltje zout dat is ook het beste maar dit gaat wel erg ver. Als er afspraken over gemaakt zijn is het natuurlijk anders. Beste is denk ik gewoon om de tafel gaan en duidelijke afspraken maken wat jij wilt en wat jij van haar/hun verwacht. Lijkt me anders ook net echt een goed voorbeeld voor je zoontje dat jij niet gerespecteert word door ze.
Dan is het zeker lastig. En dan durft je vriend waarschijnlijk er niks van te zeggen moeders wil is wet. Weet er ook alles van. Alleen mijn vriend ook surinaams/hindoestaans zou de laatste zijn die zijn kinderen een tik geeft. Eerder ik geef een tikje Maar wel met je schoonmoeder bespreken van ma hoe deed jij dat en hoe doen we het tegen woordig. Als is het wel heel lastig. Want neem aan dat je geleerd heb niet voor je zelf op te komen dat valt mij op van de surinaams/hindoestaanse cultuur. Mama is heilig tot dat ze groot genoeg zijn en doen ze nog alles wat van mama eigenlijk niet mocht Maar mijn schoonmoeder had ook geen tik hoeven geven( ze leeft niet meer) En mijn moeder zou never nooit een van haar kleinkinderen een tik geven heb het haar nog nooit zien doen in de 18 jaar dat zij oma is.Opa mijn vader zou zo iets wel eens doen een tikje op de vingers. Maar mijn advies maak het bespreekbaar met je schoonmoeder. En leg haar uit van hoe jij het ziet en hoe jij er over denkt. Meestal zijn het wel strenge moeders maar wel hele goede zorgzamen moeders/oma.s verder.
Nou dat gaat hier echt niet gebeuren. Gelukkig weten opa en oma hier heel goed de grenzen. Ik vind het echt niet erg als ze M. erg op aanspreken. Maar ze de hand aanhalen en ik zet ze eruit!! Zonder pardon!.
Nou dat moet hier echt niet gebeuren dan krijgen ze echt heel hard de wind van voren. Maar gelukkig zijn ze niet zo ze vinden eerder het zielig als wij haar straf geven
Helaas... Toch geven jullie ook tikken hoe leer je je kind niet aan een plant te komen. Door een tik net als bij een hete oven of tig keer geduldig weghalen? Als het 1 zonder een tik werkt waarvoor het andere niet? Betreft Schoonmoeder, zij heeft lange tijd alles gekunt omdat je het toeliet. Het gaat hier om je kind halloooo, heb je voor je kind geen ballen?! Jij wilt het niet meer hebben maaaaar dan niet met 2 maten meten he. Zij niet slaan dan jij en je man ook niet
ik kom uit een gezin waar ze dachten dat je kinderen met slaan groot moest brengen. op mijn 17e ben ik de confrontatie met mijn vader daarover aangegaan. ik zal je de details besparen maar uiteraard was ik niet goed snik. affijn, een jaar of wat later kreeg ik kinderen en ze vonden dat ik er veel te soft mee was. ik sla dus pertinent niet. ( kweet zelf hoe dat is en voelt en dat je geen respect alleen walging voelt voor je ouders op laatst) op een goede dag was mijn vader bij ons en toen zat mijn zoon van toen ook anderhalf aan de gewichten van mijn klok. ik had dat even niet gezien en zie hem zo mijn zoon van de stoel af slaan.(volgens hem alleen een tik dus) alleen wel middenin zijn gezicht waardoor hij dus zo schrok en van de stoel viel. ik weet niet eens meer wat ik allemaal heb gezegd maar het was niet misselijk. en hem vriendelijk doch dringend verzocht op te rotten en als ie ooit nog 1 keer een vinger uit zou steken dan hoefde hij nooit meer binnen te komen.ik dacht dat ik moest overgeven zo kwaad was ik. en de walging moet op mijn gezicht te lezen hebben gestaan, want als zijn blikken konden doden was ik op dat moment neergevallen en de minachting voor mij droop eraf. toch is er nooit meer wat gebeurd. hij snapte de boodschap dus wel. al moest hij wel steeds laten merken hoe een softie ik was met mijn kinderen, jammer dan. ik hoop dat jij ook snel dat punt bereikt waarop je voor je kind opkomt en het niet meer laat slaan. het jou kind en jullie keuze.
Huh had je topic helemaal niet gezien hihi. Nouja hadden het er gister al over gehad maar je weet hoe ik erover denk hahahah Vindt het wel goed dat je toch de vorige keer wat gezegd heb,aangezien je dat moeilijk vindt (snap ik ook wel hoor). Volgende keer gewoon weer proberen en elke keer misschien ietsje meer? Zodat je steeds feller wordt en ze uiteindelijk de boodschap wel door krijgt. En vraag aan je schoonzusje of ze je hierin bij staat.