Bijzonder zeg, zoveel donoren in de familie! Wij hebben ook heel dichtbij met orgaandonatie te maken gehad. Bijzonder dat het kan he! In jullie geval is het kindje wel 100% verwant aan jullie kindje, maar niet 100% van jullie samen. Maakt dit het makkelijker voor jou of denk je van niet of heb je geen idee. Ik heb veel respect voor mensen die het kunnen. Ik zou het wel willen..maar kan het gewoon niet. We hebben hier heel lang over gepraat. Wel zouden we ze dan afstaan aan de wetenschap, zo van, dan gebeurt er in elk geval iets nuttigs mee. Dankzij de wetenschap hebben wij onze jochies.
Hey Yj, Toppertje! Bewaar je deze cryo's dan niet voor nog een eventueel broertje/zusje? Of laten jullie het er bij eentje, wat natuurlijk ook kan .
@Elmo:Ik weet niet of dit het makkelijker maakt...het zijn wel bio broertjes/zusjes van onze dochter dus denk dat dit voor mij hetzelfde zou zijn dan als ze wel van ons beide zouden zijn genetisch gezien. @Majo:We hebben ook al een dochter en 2 vinden we eigenlijk wel genoeg
@Miepje: Ik kan me jouw gedachte dat je kind met een 100% broer of zus thuiskomt best voorstellen! De kans is natuurlijk verschrikkelijk klein, maar toch. Je hoort soms wel gekkere verhalen. Ik heb het gevoel dat broers en zussen (ook al weten ze het niet) toch wel naar elkaar toe trekken. Stel dat ze elkaar ontmoeten en toch iets vertrouwds of bekends in elkaar aanvoelen. Dat kan best op wat anders uitlopen.
Interessant om te lezen dit. Wij zijn nog niet toe aan ivf, maar wie weet duurt dat niet lang meer... Ben er wel erg mee bezig, maar eerlijk gezegd nog nooit over nagedacht wat je met overgebleven cryo's zou doen... Wat ik echter nu ook wel interessant vind is: hoeveel paren zouden gebruik willen maken van embryodonatie? Ik heb eigenlijk geen idee hoe groot die behoefte is. En als je dat dan vergelijkt met adoptie of pleegkinderen? Wordt daar dan niet veel vaker voor gekozen? Ik heb er verder geen oordeel over, dat is ieder z'n eigen keus, maar vraag het me nu zo ineens af....
Er zal vast een behoefte zijn, anders lijkt het me ook niet dat ze je vragen om je cryos te doneren. Maar ik heb nog nooit van iemand gehoord of gelezen die zwanger werd van een 100% niet biologisch kindje (ja op draagmoeders na dan he)... Iemand anders misschien wel?
Volgens mij gebeurd het nog maar vrij kort,volgens mij sinds begin 2011 het kan in ieder geval bij stichting Geertgen,geen idee of er nog andere ziekenhuizen zijn die dit doen. In bijv Rusland gebeurd dit al veel langer.Mensen krijgen er daar namelijk voor betaald als ze hun embryo's doneren.Ik denk dan ook dat er best Nederlanders voor zoiets naar het buitenlanders gegaan zijn,denk alleen niet dat het op grote schaal gebeurd al.
Ik meende ook dat het pas heel kort mag in Nederland. Ben er verder niet ingedoken, omdat wij sowieso niet gaan doneren.
Ik ken wel iemand met een 100% niet biologisch kindje. Een alleenstaande moeder die gebruik maakte van donorzaad, maar waarvan de eicellen niet goed bleken. Zij heeft toen eiceldonatie gehad en die is bevrucht met donorzaad. Maar ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat het echt helemaal niks uit maakt of het kindje nu 100% eigen is of niet! Een kindje wordt geboren uit liefde, niet uit een zaadje of eicel...
Voor de ontvanger is het ook vooral positief denk ik. Net als bij adoptie. Nu hebben ze wel de bijzondere extra ervaring van zwanger zijn bevallen.
Ik heb geen ervaring met de mmm. Alleen de gedachte van je eigen kind weggeven vind ik heel ver gaan aan de andere kant je kind afstaan voor adoptie is eigenlijk hetzelfde en daar ligt veel minder een taboe op. En ook het idee dat je er twee mensen zielsgelukkig mee maakt. Wat ik me afvraag krijg je te horen of het gelukt is, want anders denk je dat er een kind van je rondloopt en dat je er ook iets goeds meegedaan hebt maar dit is dan helemaal niet zo.
ik denk niet dat je hier informatie over krijgt nee.Wel kan het kind als het 16 is achter jou gegevens komen er kan er contact volgen...
Wij hebben er voor gekozen om onze overgebleven embryo's effectief te doneren als wij ze niet meer zullen gebruiken (wat reeds voor 99% zeker is dat we ze niet meer gebruiken). Waarom? Als wij uiteindelijk met donorsperma hadden moeten werken, zouden we ook héél blij geweest zijn met al de spermadonoren. Bovendien lijkt het me heel fout om ze te laten vernietigen, voor onszelf dan hé. Ik spreek geen oordeel uit over anderen hun keuzes. En blijkbaar kozen er al veel stellen voor om ze te donoren voor wetenschappelijk onderzoek. Dus daar was niet echt behoefte aan vanuit het ziekenhuis. Ik vind het wel fijn dat we nooit zullen weten of die embryo's uitgegroeid zijn tot kindjes of niet. En dat we nooit ineens iemand op de stoep zullen hebben staan die zijn herkomst wil achterhalen. Dat zou ik niet aankunnen denk ik. Maar op deze manier gaan onze embryo's niet verloren én is er hopelijk een stel geholpen. Het kind kan hierin begeleid en geholpen worden om alles een plekje te geven.
Al moet ik wel bekennen dat ik probeer om er niet teveel bij stil te staan. Het is toch een beetje een raar gevoel. Het maakt me ook een beetje triest dat als er een kindje uitgroeit, het dan niet bij ons zal opgroeien. Maar dit weegt niet op tegen het verdriet van de wensouders. En vernietigen voelt dus helemaal niet goed voor ons.
Ik zou het wel degelijk overwegen... maar alleen wanneer mijn eigen kinderwens vervult is Uiteindelijk doe je dit hele traject toch voor jezelf...
@bereke:Aan welk ziekenhuis hebben jullie ze gedoneerd?Niet in Nederland denk ik?Want dat mag hier niet anoniem....
ah,op zo'n manier!!Heb al contact gehad met Dusseldorf,waar onze overgebleven embryo's ingevroren zijn,maar daar doen ze niet aan embryodonatie helaas....