Ach alsjeblieft zeg. Ik zit al zo lang op dit forum,.. En wat schrijf je nou precies, “ alleen om rellen te veroorzaken”? Zou best leuk zijn maar ik heb werkelijk nog nooit een rel veroorzaakt hier... Daar hebben we hier andere dames voor Jij schrijft (en mijn reactie komt pas veel later) dat je “het niet normaal vind”. Niemand dwingt je dat te schrijven. Het is jouw mening. Ik reageer op jouw mening. Als je niet wil dat mensen reageren op wat je schrijft, kun je beter niet op een forum meeschrijven. En hoe snoer ik jouw mond precies? Jij bepaalt zelf wanneer je uitgepraat bent..
Ik kan me dat laatste heel goed voorstellen! In mijn geval gaat het om een jong kind, die al langer “anders” is dan een gemiddeld kind. Het zal dus niet als een hele grote verassing komen voor mijn kinderen (als ik het tzt ga vertellen, wanneer, dat is niet aan mij). Maar bij een volwassene waarbij je nooit qua uiterlijk iets hebt gemerkt is het een wat ander verhaal wellicht. Toch denk ik dat kinderen dingen sneller gewoon aannemen. Ik geloof ook wel dat de simpele uitleg volstaat. Succes!
Ik kan zelf uitstekend lezen en in wat je schrijft is duidelijk op te maken wat je bedoelt. En dat is in en in triest, hoe je het ook draait of keert... Dat ligt niet aan anderen, maar simpelweg aan jouw geschreven tekst.
OK nou nog 1 X.. Ik zou het mijn kinderen niet uitleggen als ze er niet om vragen.. Ik snap het zelf niet eens dus kan hun het ook niet laten begrijpen.. Als ze er om vragen zal ik netjes uitleggen dat meneer een mevr wil zijn of andersom.. Verder ga ik er niet over door omdat IK vind dat het een soort van hype geworden is... Nogmaals dat vind IK. En ik snap dat het erg is voor de personen in kwestie, en zal ze er ook nooit op beoordelen. Ik zal ten alle tijden ze als een normaal persoon behandelen want ze zijn normale mensen met gevoelens... Mijn reactie over homo's en lesbiennes doen er niet toe. Want dat was een reactie op zoe123 d'r nogal aanvallende reactie op mij... Zij begon over homo's die niet normaal zijn omdat ik het (schijnbaar) heb gezegd. Nee dat heb ik niet gezegd ik heb gezegd dat IK persoonlijk het allemaal maar teveel vind worden.. En de meerderheid snapt volgens mij heel goed wat ik allemaal uitleg.. Maar om mijn kinderen er bij te betrekken door te zeggen wat voor voorbeeld ik ben ging mij te ver... Mijn Kids merken helemaal niks van mijn gedachten puur omdat ik ze er niet bij betrek.. Wij hebben deze gesprekken niet thuis omdat dit geen gesprek is voor ons gezin... En zoals ik al zei in onze kenniskring is er nu ook een transformatie gaande. En dochter vroeg alleen wanneer ik haar haren ook zou vlechten met nephaar. Ze heeft totaal niet gereageerd op de jongen die zich in 1 X gedroeg en kleedje als een meid... En daarom zei ik pas wanneer ze zelf erover beginnen zou ik het uitleggen. En DAT was DE vraag. Niet meer niet minder... Niet of homo's Normaal zijn... Vraag je mij zoiets of leg je die woorden in mijn mond dan geef ik je er antwoord op..
Ik had je eerder al prima begrepen hoor, dus wat mij betreft stop je met jezelf te herhalen Extra triest dat je de schuld van de inhoud van je posts bij een ander legt. Jij bent zelfverantwoordelijk voor wat je schrijft.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar ik zou gewoon eerlijk zijn. Zeker als jullie veel met deze persoon omgaan. Het gaat steeds meer voorkomen. Stel je hebt hele jonge kinderen, die het niet begrijpen, zal ik op zijn beloop laten. Dan worden ze ermee opgegroeid.
@babyhope Proef ik bij jou de angst dat jouw kinderen besluiten om van een ander geslacht te willen zijn of dat ze besluiten om op hetzelfde geslacht te vallen? Dat gevoel krijg ik heel erg bij jou, zo van: als we er niks over zeggen dan vinden ze dat tenminste niet normaal en gaan ze geen "gekke dingen" doen. Wat je heel goed moet beseffen is dat je als transgender of homo (of wat dan ook) geboren wordt. Het is geen keuze die je maakt. Ik ben ook niet op een dag wakker geworden en dat ik dacht: vanaf vandaag ben ik hetero. Stel dat jouw dochter over 10 jaar thuis komt en vertelt dat ze lesbisch is. Dan is ze dat nu al. Ze weet het alleen nog niet. Net zoals ze nu nog niet weet dat ze hetero is. Dat er tegenwoordig "zoveel" transgenders zijn lijkt maar zo. Het is echt maar een kleine groep. Alleen wordt het breed uitgemeten ja. Op zich heel fijn want het stukje (sociale) acceptatie is soms ver te zoeken. Ik vertel dat soort dingen juist wel aan mijn dochter. Zodat ze ziet dat we allemaal mensen zijn en dat je, wie of wat je ook bent, samen kan leven en respect voor elkaar hebt. On topic: mijn dochter heeft een klasgenootje die 2 mama's heeft. Een "gewone" mama en een mama die eigenlijk papa is en nog in het transformatieproces zit (nog voor operatie in elk geval). Zo vraagt zelf hoe dat allemaal kan en gaat. Ik vertel heel kort dat het een jongen is die heel, heel erg graag een meisje wil zijn. En dat dokters hem helpen om een meisje te worden. De vragen van hoe dan en wat dan komen vanzelf.
Ik herhaal me net zolang tot dat mensen zoals jij me helemaal Nee hoor ben ik helemaal niet bang voor...
@babyhope ok, maar als jouw kinderen er nu wel een keer naar gaan vragen.. ga je dan, net als hier, ook zeggen: "het IS wel normaal, maar IK VIND het niet normaal"? Wat voor boodschap denk je dat je daarmee meegeeft dan?
Nee ik zeg gewoon dat hij/zij een jongen of meisje wil zijn.. Net zoals jij het uit zou leggen.. Ik ben gewoon net als. Ieder ander hier hoor. Een hele goede zorgzame betrokken moeder die rekening houdt met andere.. Dat mijn ideeën en meningen er zijn is nu eenmaal. Zo. Maar ik val er niemand mee lastig.. En ik durf te wedden dat ik niet de enige hier ben hoor die zo denkt. Alleen ik zeg het...
Dat klopt, je bent helaas niet de enige met deze denkbeelden. Maar mijn vraag was eigenlijk: als jouw kinderen ooit naar jou toekomen met vragen over homoseksualiteit of transgenders o.i.d, ga je dan tegen hen ook zeggen dat jij het raar vindt/ niet begrijpt/ een hype vindt?
Helemaal wat? Bedoel je begrijpen misschien? Dan kan je doorgaan tot je een ons weet al leg je nog zoveel uit. Jouw gedachtengang verandert toch niet van al dat uitleggen Het is de gedachtengang die het probleem is, en niet mijn vermogen om te begrijpen.
Als je niet aangesproken wil worden op je denkbeelden is het wellicht geen goed idee ze op een openbaar forum te ventileren. Dan kun je er toch vanuit gaan dat je er vragen over krijgt?
Vragen zijn anders dan hoe het hier weer tekeer gaat... Ik sta open voor alle vragen. Maar ik hoef niks te vertellen. Ik weet hoe ik me kids op voedt. En gelukkig hoef ik me niet druk te maken om geen van jullie. Zoals ik al zei ik zal nooit aan iemand laten merken hoe ik er persoonlijk over denk omdat ik niemand onnodig wil kwetsen.. Maar dat ik mezelf afvraag hoe of wat is nu eenmaal zo..
Maar daarom is het traject bij het VU ook enorm intensief, en neemt dit vaak jaren in beslag. Niet alleen om te erachter te komen of iemand de transitie psychisch wel aankan, maar ook om te kijken of hij/zij er ook daadwerkelijk achter staat en hij/zij eventueel een vangnet heeft die hem/haar in dit proces kan ondersteunen. Mensen die zich hiervoor aanmelden krijgen niet bij voorbaat al “groen licht” Daar gaan maanden aan onderzoek aan vooraf.
Ik denk dat ik ergens wel begrijp wat babyhope wil zeggen: Feit dat we het aan onze kinderen willen uitleggen bewijst toch dat het 'niet normaal' is, 'dat het anders is dan wat we gewoon zijn' Ik heb bv. mijn kinderen nog nooit uitgelegd waarom kindje x een mama en papa heeft. Maar we doen dit wel soms als kindje y 2 mama's heeft. Het moment dat wij als volwassenen niet meer de neiging hebben om dit uit te leggen, dat moment denk ik dat het als normaal beschouwt zal worden. Het moment dat er vragen komen vind ik het anders: dan kan een uitleg gerust gegeven worden. Mijn ervaring is ook dat als transgenders de vraag krijgen van een kind dat ze daar gerust eerlijk op willen antwoorden, net zoals een mama uitlegde aan mijn dochter waarom x geen papa had maar wel 2 mama's. Mijn dochter vroeg dit aan die mama zelf. Daarna was het ook oké voor mijn dochter. Ik ben het voor de rest overigens niet eens met wat babyhope schrijft ... Ik vind het geen hype, ben vooral blij dat het eindelijk bespreekbaar is en dat mensen 'geholpen kunnen worden'.
Ik denk idd dat dit onderste stukje het duidelijkst is om uit te leggen. Naar gelang de leeftijd van de kinderen volgen er vanzelf vragen. Ik denk ook dat veel transgenders het zelf niet erg vinden om (genante) vragen te krijgen van kinderen, dat snappen ze wel.
Ik begrijp het best dat je zegt dit als volwassene niet goed te kunnen bevatten, want het is ook complex. En vanuit je eigen kader en ervaringen kan het ook heel goed zo zijn dat je je gewoon moeilijk kan verplaatsen in een situatie die zo anders is dan de jouwe. Dat geldt voor zoveel dingen, niet alleen genderidentiteit of bv geaardheid, ook zelfs op het niveau van je lievelingseten Maar zeggen dat je iets niet normaal vindt... dat voelt voor mij als waardeoordeel en dat vind ik niet oké.
Daar ben ik het niet mee eens. Er zijn wel meer dingen die gewoon zijn en die we toch aan onze kinderen uitleggen. Ik in ieder geval wel, aangezien er genoeg dingen te leren zijn voor kinderen. Neem nou seksuele voorlichting. Ik mag toch hopen dat iedere ouder daar met zijn kind over praat en dingen uitlegt en er niet vanuit gaat dat omdat het normaal is, je het lekker op zijn beloop kan laten. En zo heeft mijn jongste dochter meer ouders dan gemiddels: 2 moeders en 3 vaders, zoals ze zelf heel mooi weet uit te leggen inmiddels. En dus hebben wij haar bij tijd en wijle wel uitgelegd waarom en hoe het bij haar anders is. Dat het misschien anders is dan bij Pietje om de hoek, maakt niet dat het ‘niet normaal’ is. Vooral omdat het redelijk maatschappelijk aanvaard is dat er kinderen in pleeggezinnen zitten, geadopteerd zijn of gescheiden ouders met nieuwe partners hebben, etc. Het lijkt mij daarom meer van belang dat transgenders ook maatschappelijk aanvaard worden, dan het af te doen als het komt minder voor dus is het ‘niet normaal’.