Jullie zullen inmiddels wel denken, die heeft ook van alles, ja zo voelt het ook. Afgelopen week is een familielid van mij in kritieke toestand opgenomen. Nou moest daar 24u p/d gewaakt worden. We hebben een kleine familie, ik zou ontzien worden, maar helaas niet helemaal gelukt. Het komt erop neer dat ik vanaf maandag elke dag ongeveer 6 uur pd in het ziekenhuis heb gezeten, bij een stervende. hierdoor sliep ik slecht (stress) snachts. Heb ook slecht/ weinig gegeten. Vanmorgen is hij overleden, maarja, de begrafenis moet nog geregeld worden. Kleine fam, dus ongemerkt draag je ook veel bij aan hulp. Vanaf half 7 vanmorgen ben ik al op touw, niet ontbeten, niet goed gelunched. Baby enorm druk vandaag! Tegen 5 uur vanavond besefte ik me dat ik helemaal niet lekker in orde ben. Toch doorgegaan en tijdens het aankleden van deze persoon rond 7 uur dacht ik 'Dit gaat niet goed!' Mijn man heeft het bad laten vol lopen en ik voelde alle spanning van mij afglijden. Maar nu zit ik in bad, de ene na de andere harde buik volgt, veel pijnlijke steken in de onderbuik... en het wordt meer in plaats van minder. Nou vraag ik mij 2 dingen af: -zal dit puur en alleen vd drukte komen, of kan het begonnen zijn? (voelt anders dan voorweeen) - iedereen zegt, wanneer een dierbare overlijdt, wachten baby's vaak, omdat er teveel stress is. Koeien in nood kalveren niet.. Ik hoor graag jullie mening! Ben helemaal gesloopt nu!
Ten eerste gecondoleerd met jullie verlies. Ten tweede, bij stress kunnen de voorweeën inderdaad heftiger en meer worden zonder dat ze iets doen. Ik heb het zelf mogen ervaren tijdens oud en nieuw, eerst stress bij schoonouders en op nieuwjaarsdag die explosie in de straat. Toen dat gezakt was werden de harde buiken en pijnlijke voorweeën minder. Dus, probeer te ontspannen en als het je echt niet lekker zit vk bellen (ook al vind ze jou een zeur, dan moet ze maar een ander beroep zoeken). Je hebt al een wat moeizamer einde vanwege de snelle hartslag van je kleintje.
Jeetje Mappel, wat een stress. Allereerst gecondoleerd met dit verlies. Kijk, los van of het begonnen is of niet is het duidelijk dat je teveel van jezelf hebt gevraagd. Als je zelfs niet meer de rust hebt om goed te eten... Hou het in de gaten, als de harde buiken langer aanhouden en pijnlijker worden is het misschien begonnen. Dat kindjes niet komen als er iemand overlijdt weet ik niet, kan me ook voorstellen dat de stress er juist voor zorgt dat de condities buiten de baarmoeder beter lijken. In ieder geval goed dat je nu wél rust neemt, hoe het ook gaat lopen, focus op de kleine en op je lichaam. Veel sterkte meid, hoop dat het snel beter gaat.
ikvermoed eigenlijk ook dat het door de drukte komt, vertrouw ik.het niet, dan bel ik hoor! Heb mijn lesje geleerd. En op tijd naar bed, zulke werken zijn enorm slopend!
Allereerst gecondoleerd met het verlies. Goed dat je nu een ontspannend bad hebt genomen, hopelijk neem je hierdoor een goede nachtrust. Hou je ons op de hoogte?
Pff, vreselijke nacht gehad. Ik dacht, laat ik maar gaan slapen, mocht het doorzetten dan ben ik in elk geval iets meer uitgerust. De hele nacht heb ik harde buiken gehad, pijnlijke krampen, ik kon er echt niet van slapen! vanmorgen rond half 5 leek het beter te worden, dus ben ik toch in slaap gevallen. De krampen nemen nu heel iets af, maar het is er nog wel. Ik.heb mijn familie bericht gedaan wat er gebeurt is gister en dat ik nu mijn handen van alles af houd. Na al die stress schreeuwt mijn lichaam om rust. Mijn man was ook een beetje boos dat ik signalen heb genegeerd. Iedereen pakt het goed op, er is zelfs vastgesteld om niet bij de condoleance/ begrafenis aanwezig te zijn, maar dat bekijk ik op dat moment wel. Ik denk echt dat deze pijntjes van de stress komen.
Gecondoleerd met je verlies mappel. Natuurlijk ben je wel bij de begrafenis en natuurlijk kun je helpen bij de voorbereidingen. Maar wel: NADAT jij goed geslapen hebt, ontbeten hebt en verder genoeg tussendoor even gaat zitten met een kopje thee. Er is een middenweg hè, tussen jezelf voorbij rennen en tussen helemaal niets doen. Succes!