Eigenlijk voor ons het derde kindje, omdat ons eerste kindje overleden is.... Maar ik heb wat vragen voor mocht er ooit nog een volgende kindje komen, nu nog niet hoor, we zijn er nog niet aan toe, maar als ons dochtertje ietsje ouder is. - kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? - kom je aan je rust toe? - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Dit soort dingen houden me dan bezig... Wanneer dachten jullie aan een tweede kindje en hoe ging het toen de tweede geboren was?
Wij zijn nu bezig voor een tweede kindje, en ik ben ook wel benieuwd naar de antwoorden op je vragen dus ik lees even mee
Onze oudste is 2 en bijna 2 maand. Mijn jongste is 5 weken, dus nog niet heel veel ervaring Kost het extra werk? Ja. Je hebt extra was, extra voedingen en extra zorgen. Maar bij de eerste vond ik het eerste half haar pittig en met 1 jaar werd het makkelijker. Dus op deze manier ben ik erin gegaan. Kom je aan je rust toe? Ligt aan je kindjes. Mijn oudste slaapt ongeveer 2 uur in de middag. Eerder sliep mijn jongste ook goed en kon ik dus die tijd gebruiken om even te liggen. Echter is de jongste nu eeg onrustig en huilt vrij veel, dus nu minder. Maar je word wat makkelijker! Ik zet de ouste soms voor de tv om toch mijn rust te pakken Kosten opvang. Ligt aan jullie inkomen. Doe een proefberekening op de site van de belastingdienst en je weet het. Hier loont het nog wel om te werken. Mijn oudste was 2 jaar en 2 weken toen ik beviel (uiterekend op 2 jaar en 1 maand). Ik vond dit een mooie leeftijdsverschil voor later. De oudste, J., is heel lief voor zijn broertje. Tijdens mijn zwangerschap een boekje gekocht 'wat zit er in jouw buik, mamma?' En zo uitgelegd dat er een baby zou komen. Na de bevalling uit het ziekenhuis lag J te slapen. Opa en oma mochten L knuffelen en zien etc. Toen J wakker werd moest allen aandacht (van mij) naar J, zoals normaal. J laten zien dat er een baby in de box lag en kreeg een kado namens de baby. Erna zijn eigen gang laten gaan en geen probleem. Nu is hij af en toe jaloers, vooral als pappa L de les geeft. Maar dit is goed te doen.
Hier net een tweede kindje! Dochter was 16 maanden (nu 18 maanden)toen broertje geboren werd. Zoon is nu 6 weken bijna en het valt mij allemaal heel erg mee! Het is misschien ook meer het idee dat ik nu een referentiekader heb van hoe mijn dochter was toen ze 1 jaar werd. Vanaf Dan wordt het zo ie zo makkelijker vind ik... Dus voor mij idee is het ook maar een jaartje echt plannen met slapen, flessen etc... Moet wel zeggen dat ik helaas noodgedwongen een dag minder moet gaan werken vanwege de dubbele opvangkosten.... (van 3 naar 2) Maar twee kindjes dicht op elkaar is hartstikke leuk en ik zie er het praktische ook zeker van in!
Ik vind het veel extra werk, ik kom bijna niet aan rust toe. Mijn meiden zijn nu 4 en 1, hopelijk is het over een paar jaar weer rustiger allemaal. Ik ben super gek op ze maar ik heb me er wel op verkeken.
Oh ja, voor mij loont het niet om te werken, dus ik snap het antwoord hier boven niet. Dat is voor iedereen verschillend.
Mijn vriend heeft 1 papa-dag en de andere dag gaan ( na mijn verlof) ze met zijn tweeën vanaf 11.00 tot 18.00 dus niet echt een hele dag... Dat scheelt ook nog iets.... Tweede kindje krijgt je ook meer voor terug van de belasting heh....
Wij hebben nu toevallig (alweer) een huilbaby en vind het retezwaar, maar als ze een makkelijke baby was geweest vond ik het peanuts om mijn tijd te verdelen en vrije tijd te hebben, maar Janice is van 07.00-23.00 wakker en krijst dan continu dus heb geen tijd voor mezelf of m'n handen vrij, en dat is zwaar
Dankjulliewel voor de antwoorden. Dat van dat werken is natuurlijk ook zo, dat het per persoon verschillend is en ligt aan je inkomen. Ik kan die proefberekening wel een keer maken. Ik denk dat ik het voor mezelf wel makkelijker vind als ons meisje in ieder geval goed kan lopen... Want als je twee kinderen hebt die je moet tillen dan lijkt me dat erg onhandig. Maar ik weet sowieso ook niet wanneer ik eraan toe ben, dat is ook moeilijk te bepalen vind ik. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe je leven er uit ziet als je twee kids in huis hebt. @ Daantje, dat lijkt me zwaar zeg! Sterkte!
Ik heb me er op verkeken hoe zwaar het zou zijn. Viel echt tegen. Je vergeet zo snel hoeveel aandacht een pasgeboren baby vraagt, dag én nacht, en met een kleine erbij kun je niet even overdag bijslapen. Nee de eerste maanden vond ik echt niet leuk. Nou hadden wij wel (weer) een hele onrustige baby de eerste maanden, veel huilen en veel wakker, als je een modelbaby hebt is het natuurlijk anders, maar ja, dat weet je niet van tevoren! Nu de jongste een jaar is geworden en kan lopen en begint te brabbelen wordt het allemaal zoveel leuker en makkelijker. Maar zeker het eerste half jaar heb ik weinig genoten, eerlijk gezegd. Niet om af te schrikken maar wel om aan te geven, begin er niet te vroeg mee, want mijn oudste was 2 toen de jongste geboren werd en dan kunnen ze al best veel zelf maar dan merk je pas hoeveel zorg ze dan nog nodig hebben.
De eerste maanden waren erg zwaar met een onrustige baby. Vanaf 4 maanden ging het gelukkig beter. Nu heb ik m'n draai aardig gevonden met af en toe een pittig moment. Het kost idd meer werk en tijd maar 't is niet 2x zoveel/zwaar. Ik vroeg me in het begin alleen erg af, en nog wel eens, waarom ik het met één zo druk had en het zwaar vond Ik kom wel aan m'n rust toe maar dat is wel een stuk minder geworden. Hier meestal gebroken nachten door 2 meiden dus dat is wel eens pittig. De oudste slaapt s middags niet meer dus overdag weinig tijd voor mezelf. Werken loont hier zeker. Jongste kost 30-40 euro meer aan kinderopvang hier maar goed daar is ons inkomen ook naar. Na 1,5 jaar serieus aan't nadenken gegaan over een 2e. Vanaf 1 jaar kwamen de kriebels langzaam. Met 1,5 zaten we ook echt in rustig vaarwater en kon een 2e er ook wel bij. Iets later er voor gegaan (zouden er voor gaan als de oudste 2 was) en gelijk zwanger. De oudste vindt vanaf dag 1 haar zusje geweldig. Ze is alleen vanaf 2,5 aardig gaan peuterpuberen en dat maakt het soms wel pittig. De jongste is eentje met een gebruiksaanwijzing maar verder een heerlijk meisje en als ik haar alleen heb, heb ik 't gewoon rustig en gemakkelijk. Neemt niet weg dat ze momenteel s nachts wel aardig spookt
Ik vind het nu pas makkelijk haha. en wij hebben echt 2 hele makkelijke kids. Alleen nu ben ik vaak weer politie agentje aan het spelen omdat ze elkaar uit proberen. Ik werk zelf niet dus daarin kan niets zeggen. Ja rust vanaf een maand of 3 weer in de avond overdag van 12/14
bij ons schelen ze net geen jaar trouwens. Maar al het begin is weer moeilijk maar het word steeds makkelijker. Bij ons begon het gewoon echt te kriebelen en toen zijn we er weer voor gegaan
Ik denk dat als ik het hier weer moest doen, het weer zo zou doen. Er zit hier 2 jaar en 5 maanden tussen. Oudste sliep nog s middags maar was wel aardig zelfstandig (lopen/traplopen/aankleden) en begreep het goed. Dat was hier ook maar goed want ze heeft zich erg moeten aanpassen aan haar zusje. Ik moest die bijv. in slaap wandelen/dragen en met haar naar bed brengen kan ik de oudste niet meenemen, dan gaat de jongste niet slapen. Dus de oudste kijkt hier dan een filmpje. M'n oudste ging ook alles nadoen (pop/knuffel dragen, borst geven, schone luier, etc) en nu spelen ze lekker samen.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Ja bijna 2x zoveel. Kijk wasgoed was je toch vaak samen met de rest dus dat valt mee. Wel veel tijd kwijt aan voedingen, luiers etc. etc. En knuffelen natuurlijk - kom je aan je rust toe? Ja, na 19:30 - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Ik ben thuismama maar wij laten doorrekenen of het inderdaad nog de moeite is om te werken in de toekomst want de kosten zijn behoorlijk hoog. Als je weinig uren werkt zou je eens moeten bekijken of dit de moeite nog is. De ene baan is de andere niet want als je een hoge functie hebt ergens dan zal je een stuk meer verdienen dan bv. in de schoonmaak.. Dit soort dingen houden me dan bezig... Wanneer dachten jullie aan een tweede kindje en hoe ging het toen de tweede geboren was? Wij hebben nooit aan een 2e gedacht, ik was 3 maanden zwanger toen ik erachter kwam . Maar eigenlijk gaat het heel gesmeerd, het is even aanpoten in het begin maar na een tijdje als je het ritme gevonden hebt valt het allemaal wel mee. Achteraf kan ik niet zo goed begrijpen waarom ik zoveel beren op de weg heb gezien bij de gedachte aan een tweede...
Van 1 naar 2 vond ik wel meevallen ten opzichte van 2 naar 3, MAAR ligt ook erg aan de situatie. Hier was de oudste 3,5 dat de nu middelste kwam en vond ik heerlijk: oud genoeg om dingen echt goed te begrijpen, zelfstandig in heel veel dingen en geen peuterpuber meer Nu de 3e vind ik pittiger omdat ik met de borstvoeding op verzoek zit, de oudste van en naar school gebracht moet worden in de ochtend, tussen de middag en rond 15.30, ze sport, heeft zwemles etc. De middelste is vreselijk aan het peuterpuberen en mijn man is van 10.00-22.00 vier dagen in de week weg, dus dat is avondeten klaarmaken, bedritueel ed ook alleen waarbij ik dan echt kapot ben s avonds. Jongste is dan weer aan het clusteren dus alleen s nachts 'rust'/tijd voor mezelf haha. Met als gevolg dat ik rond 1uur soms nog op ben om even van de stilte te genieten Maar zoals ik al aangaf lig echt aan de persoonlijke situatie, je kinderen etc etc. En natuurlijk ook hoe je er zelf instaat en alles ervaart, want wat de een pittig vindt, vindt de ander weinig voorstellen