Ik was heeeel snel weer ter been. En onze kleine vind ik eigenlijk erg makkelijk. En tuurlijk, het is misschien snel dat ik er over nadenk, maar zat er gewoon mee en wilde het even kwijt.
Wij en dan met name ik denken er ook over na. Het lijkt me enorm druk, maar ook enorm leuk als onze dochter een broertje of zusje zou krijgen. In februari wordt ze 2, dan gaat ze naar de psz. Na wat met m'n vriend er over gehad te hebben. Na diverse overwegingen hebben we besloten om in januari de mirena te laten verwijderen. Als het dan lukt dan wordt nr. 2 geboren in het najaar/winter volgend jaar.
Ik ben er ook wel mee bezig hoe dat straks allemaal zal gaan (aangezien ik nu zwanger ben van de 2e ook wel handig om over na te denken natuurlijk, hahaha). Ik denk dat het best heel pittig zal worden volgend jaar. Ayla is 14 maanden als de 2e geboren zal worden. Ayla is tot nu toe altijd heel makkelijk geweest, wat er ook voor heeft gezorgd dat we heel graag snel een 2e wilde. Ik heb tot nu toe alleen bedacht dat ik iig een duowagen ga aanschaffen en verder denk ik dat je de dingen niet echt kunt plannen. Als de 2e eenmaal geboren is moet je weer je ritme zien te vinden en dat zal ongetwijfeld wat moeilijker zijn dan met 1 kindje. Maar ik ben ervan overtuigd dat het allemaal wel goedkomt.
Hier gaat het eigenlijk allemaal redelijk vanzelf met 2 kindjes. Tuurlijk moet je wel plannen anders red je het niet. De ochtenden (door de week) ben ik alleen met 2 kids. Ik sta meestal rond 06:30 uur op dan kleed ik mezelf aan. Dan maak ik de oudste wakker en zorg ik dat hij wat te eten krijgt. Daarna ga ik naar de jongste en krijgt hij de fles. En dan mag ik zelf ook nog eten Op dag van kdv gaat Stijn ook gewoon mee. Hij is eventjes wakker, maar in de maxicosi slaapt hij vrijwel meteen. Ja en op een dag dat we samen thuis zijn loopt het ook allemaal wel. Bas vermaakt zichzelf prima als ik met Stijn bezig ben. En tuurlijk gaat Bas dan ook dingen doen die hij niet mag (op de bank rennen, staan, springen) Maar ja mama kan Stijn ook even neerleggen om Bas in de hoek te zetten. Daar had Bas even geen rekening mee gehouden haha
Ach meid, het went vanzelf. Met twee kindjes heb je die oase van rust niet meer, en je kunt niet de hele dag rondom één kind plannen. Tweede baby draait veel sneller mee in het ritme van het gezin. En het nieuwe is er ook vanaf natuurlijk, je hebt alles al een keer meegemaakt en kunt veel sneller juist reageren en de oplossingen vinden enz
ja, en zelfs met deze wetenschap heb ik af en toe ook gedacht: hoe doet iedereen dat toch! Ik vond het in het begin superzwaar, vooral met het 'timen'. De een s middags naar bed, de ander beneden laten. Baby huilt en wil niet slapen, dreumes beneden krijsen.... dat soort dingen. Als ze allebei tegelijk huilden, dat vond ik het moeilijkst... maar zoals bij je eerste: je leert het vanzelf, je krijgt vanzelf routine, je krijgt je handigheidjes en opeens is het geen opgave meer. ik vind het geen stomme vraag, ik vind het heel goed dat je daar nu al over nadenkt.
wij hebben sinds 2,5 week ook n 2e meid erbij. onze oudste wordt in jan. 3 jaar! en is een echte handenbindertje. ze is erg druk,en heeft een hele eigen wil!tot nu toe gaat t wel goed allemaal.de kleinste komt snacht 1 keer dus zijn de nachten goed te doen.mits de oudste niet ineens naast je bed staat snachts.... maar is ook gek op dr kleine zusje! tot nu toe gaat t allemaal erg goed hier.ze slaapt beter als de oudste op die leeftijd.ik heb een kiddyboard gekocht voor als ik straks zelf die kleine weer lopend naar peutersp.zaal ga brengen (mn vriend is nog vrij en brengt dr nu op de fiets).dat is 5 min. lopen vannaf hier dus goed te doen... gaan we naar de stad dan is t kleine in de wagen en oudste in de buggy. ons hoor je nog niet klagen (tot nu toe iig )
Klopt, en hoe meer je er hebt, hoe relaxter je wordt met een hoop dingen hoor (kan het weten, heb er 4 ) Bedenk maar dat je er ook een heleboel voor terugkrijgt, als ik alleen al kijk naar de interactie tussen het hele spul, zit ik te genieten
Draagdoek! Owww...wat heb ik daar een plezier van gehad, en nog! Vandaag met koken wilde Stijn per se bij mij zijn...Ruben speelde lief (ownee, keek tv :S haha) en papa was er nog niet... Net toen ik Stijn in de doek wilde doen kwam paps thuis, dus die kon lekker met de jongens donderjagen. Verder: Ja, een tweede kan wel minder ongegeneerd slapen dan de eerste. Stijn moest vandaag wakker gemaakt worden omdat Ruben naar gym moest (oke, het was 8.30 uur, dan mag het ook wel). Verder gaat het zo enorm vanzelf hier. Ik kijk wel uit naar de tijd dat ze beide goed lopen. Dan ben je volgens mij een stuk minder gebonden.
Tot nu toe vind ik het goed gaan. Ik geef zelfs nog volledige BV. Isabella heeft twee ochtenden school en een middag Gym. Julian moet inderdaad steeds mee. Gelukkig is de school op loopafstand ( 5 minuten) dus gaan we met de wagen en gym is met de auto dus slaapt Julian vaak in de auto. Ik heb ook nog een bewerkelijke hond dus ik was al een soort van tweede kindje gewend, ha ha. Maar ik moet wel zeggen dat Isabella dus al 3,5 is en zelf naar de wc gaat, zelf aankleed en erg goed meewerkt ( op sommige koppige buien na)
Ik heb een vreselijk lief maar o zo druk en hooggevoelig kind met ook nog wat lichamelijke dingetjes en die nog steeds niet doorslaapt. Ik bedenk me weleens hoe het zou zijn als ik er nu een tweede bij zou hebben, ik ben nu al kapot 's avonds (maar ik heb ook een vervelend lijf).
Lukt je wel! Gek genoeg weet ik dat zeker. Hier wel twee erg makkelijke kinderen maar ook een mama met een moeilijk lijf en een heel drukke baan. Als het mij lukt... lukt het jou ook!
Ik vind het eigenlijk wel meevallen, helemaal nu Lisa wat ouder is. Wat ik wel een beetje jammer vind is dat ik nu een beetje aan huis gebonden ben nu we echt intensief met de bijvoeding bezig zijn en Lisa nog veel slaap nodig heeft overdag. In het weekend gaan we vaak met z'n allen op pad en moet Lisa zich maar een beetje schikken aan ons, maar doordeweeks wil ik haar wel de nodige rust geven zodat ze goed uitgerust is om te eten en drinken. Maar we hebben 2 makkelijke kindjes, dus ik heb misschien wel makkelijk praten. Tegelijkertijd huilen is denk ik 3 keer geweest ofzo? Dan moet er dus eentje wachten, meestal Eva, aan haar kan ik het uitleggen en ze snapt het ook als ze daarna een compliment krijgt. Ze krijgt ook genoeg apart aandacht zodat het dus niet alleen maar om Lisa draait. Wat betreft de situaties die je schetst: Lisa heeft de eerste maanden ook heel veel bij me gelegen omdat ze zich vaak niet lekker voelde door de reflux. Eigenlijk ging dat prima met Eva, die kon en kan heel goed zelf spelen. Als Eva straks naar de basisschool gaat, is Lisa bijna 2. Ik wil haar dan naar bed doen als Eva 's middags naar school is en weer uit bed halen als we Eva moeten halen. En op het cb, niet alle kinderen rennen weg hoor , maar mocht je oudste dan wegrennen, zijn er meestal genoeg deuren zodat ze niet meteen buiten staan en genoeg andere ouders die je kunnen helpen. Of je legt je baby dan even snel in de kinderwagen of als die ouder is, op de grond. Het is meestal echt niet zo moeilijk Ik kijk wel uit naar de tijd dat Lisa goed kan eten en drinken, dat maakt het een stuk makkelijker. En als ze dan ook kan lopen. Maar ik geniet ook van dat kleine baby'tje, want ze zijn zo groot. En ik heb ook weleens, wat was het toch relaxed met 1 kindje! Ze zijn allebei niet moeilijk, maar je bent toch vaak wel constant bezig met 1 (of allebei). Als ik alleen Lisa thuis heb of even met alleen Eva op pad ben, merk ik echt dat het toch wel wat drukker is met 2 kindjes.
Ik vind het ook best pittig met 2 kleintjes. Ik vraag me soms af hoe ik het voor elkaar moet krijgen als ik weer aan het werk moet. Misschien is er tegen die tijd een goed ritme
Ik heb een diep respect voor mama's met twee kleine kindjes. Ik zie vooralsnog alleen maar beren op de weg. Ik ben bang dat ik weer die verrotte symfysiolyse krijg, waardoor ik op de helft van de zwangerschap al niks meer zou kunnen; ik kon amper opstaan, ik kon naar de wc lopen en absoluut niet bukken en tillen. Als dat bij een eventuele zwangerschap weer zo is, hoe moet dat dan met de peuter-man? Dat is geen rustig kindje en een zware beer. Die moet je dan wel op de fiets hijsen, op de commode zetten, in z'n bed leggen. Die gaat dan 2 ochtenden naar de psz, dat is dus 4x halen en brengen, hoe ga ik dat doen dan? Opa's en oma's wonen aan de andere kant van het land, vriendinnen werken allemaal en directe buren heb ik niet. En dan de bevalling. Stel het wordt weer een ks, wat dan? Ja, dan is er nog thuiszorg ofzo, maar zorgen die ook voor je kind? En dan nog de bv. Ik had een huilbaby door medische mankementen, wat hebben we het eerste jaar getobt met hem en wat kwam hij vaak voor een voeding. Om de 2 uur 3 kwartier drinken, ook 's nachts. Dat kan dan echt niet met een tweede. Ik denk dat knul het hele huis afbreekt ondertussen, het mannetje heeft nu soms al behoorlijke driftbuien. Toen hij klein was, ging ik steeds samen met hem slapen, dat kan niet met een peuter, want die zal niet veel meer slapen dan, hooguit 's middags nog 1,5 uur? Brrr, ik hou niet van beren, dus denken we nog maar eens vrolijk verder en de klok tikt door...
@ zogelukkig: herkenbaar je angsten! En ze zijn reeel, ik heb ze namelijk (deels en wel minder heftig) meegemaakt (of maak ze mee). Ik had de eerste zwangerschap hyperemesis en dat was een reden om tegen een tweede zwangerschap op te zien. Ik heb hierover goede afspraken met mijn man kunnen maken. Hij heeft een erg flexibele baan en bovendien nog erg veel vakantieuren staan. Hij heeft de tweede zwangerschap de eerste maanden het leeuwendeel van de verzorging van onze oudste op zich genomen. En nu de jongste is geboren, heeft hij 3 weken vrij genomen. En hij neemt de komende weken op mijn normaal gesproken vrije dag vrij, net zolang totdat ik het zie zitten met 2 kinderen alleen thuis te zitten. Want inderdaad, zo vaak voeden en dan ook zo lang... Dat is hier dus ook het geval (al denk ik niet dat het zo lang als bij jou gaat duren, er zit al enige verbetering in namelijk). En dat met nog een kind... ja dat is zwaar! Je hebt helemaal gelijk. Nu verkeer ik in de (voor mijn gevoel!) luxepositie dat de oudste 3 dagen naar de opvang gaat. Er zijn dus veel minder dagen op te vangen dan bij jou het geval zou zijn. Ik prijs me echt gelukkig met een man die zoveel vrije dagen kan en wil opnemen. Ik heb echt tijd nodig om aan deze nieuwe situatie te wennen en vertrouwen te krijgen dat ik het alleen kan.
Bedankt voor je reactie Yukl! Super dat je man zo'n flexibele baan heeft. Dat heeft mijn man ook tot op zekere hoogte, wat werktijden betreft bijv. Begint hij laat, dan is hij ook laat thuis of werkt 's avonds nog wat. Hij managed het eea en heeft dus veel verantwoordelijkheid. Soms zit hij een week in het buitenland. Rond de bevalling (ik werd bij 36 weken met spoed opgenomen) heeft hij 3 weken vrij genomen; alles laten vallen, telefoon uitgezet. Dat was wel super. Tegen die tijd moet onze knul misschien ook maar 1 hele dag naar het kdv, we hebben een tijdje terug een paar kdv's bekeken, maar het is erg duur als je niet werkt en dus niet in aanmerking komt voor kinderopvangtoeslag.
Ik vind 2 kinderen pittig! Maar ook zo leuk Zou het absoluut niet kunnen zonder de papa, hij is fantastisch De oudste gaat 2 dagen naar het kdv en papa is 1 dag thuis. Ik heb de kinderen dus 2 dagen in de week. En dat vind ik al veel Helemaal met de bv. De jongste wordt 's nachts vaak nog wakker en ik slaap overdag bij als de oudste er niet is of papa is er. Maar op de dagen dat ik de oudste ook heb lukt dat niet en die dagen duren lang.. Ze is een schatje hoor, maar kan zich erg moeilijk alleen vermaken (eigenlijk gewoon niet) en heeft veel afleiding nodig. Mijn vriend heeft nu gezegd dat hij op 1 van die dagen de komende tijd wat eerder thuiskomt (hoera!) en de andere dag komen mijn ouders nog wel eens helpen. Dus ik heb wat dat betreft niks te klagen en toch vind ik het zwaar. Maar als ik ze dan samen zie, hoe ze nu al op elkaar reageren en hoe dol ze op elkaar zijn.. genieten! En het wordt alleen maar makkelijker, ze noemen deze jaren niet voor niets tropenjaren. Straks de oudste naar school en de jongste loopt.. Komt allemaal goed! Maarr..... ik zou het ook niet redden zonder papa die veel doet hoor. Ik denk dat als ik er alleen voor stond ik na een week in een dwangbuis kon worden afgevoerd..