ik laat s'avonds de hond ook uit. Ik ga ook wel eens naar school terwijl ze op bed ligt. ook wel eens gauw naar de winkel. Ik zal dan wel een slechte moeder zijn, en onverantwoordt, maar ik weet zeker, dat de moeders die nu 1 kind hebben, heel anders praten als ze een tweede hebben, want om je kleintje iedere keer uit zijn bedje te halen wanneer je de hond uit moet laten of je andere kind moet halen of brengen naar school, of als je iets van de winkel vergeten bent, dat is voor zo,n kleintje ook geen pretje, en zeker niet met deze koude dagen.
Ik heb er ook 2 en geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om haar alleen te laten om even naar de winkel te gaan of mijn zoon uit school te halen Ik zorg gewoon dat mijn dagindeling strookt met haar tukjes. 's Middags gaat ze bijvoorbeeld om half 1 naar bed, zodat ik haar er om half 3 weer uit kan halen om mijn zoon uit school te halen..Als ik wat vergeten ben uit de winkel, vergaat de wereld vast niet als ik dan even wacht tot ze wakker wordt, om dan het vergetene te gaan halen. Ik zeg zeker niet dat dat allemaal gemakkelijk is/was, het heeft zeker veel aanpassingsvermogen gevergd, maar dat is mìjn probleem en niet die van mijn kids.. Het woord slechte moeder zal ik niet in mijn mond nemen, iedereen doet wat haar goeddunkt, maar echt verstandig vind ik het persoonlijk niet..Weet je wat het is? Het kan 20x goedgaan, waardoor je steeds makkelijker ervoor kiest om even weg te gaan. Maar het hoeft maar 1x goed fout te gaan en dan? Hoe ga je dan verder met je leven? Je zult jezelf never nooit kunnen vergeven, je zin om verder te leven zal er wss niet meer zijn. En dat voor dat "even" je andere kind van school halen? Je maakt je hele gezin kapot als er iets gebeurt..... Ik denk ook dat mijn man furieus zou zijn wanneer ik ervoor zou kiezen om Milan van school te halen en Misha op dat moment in haar bed zou laten...
geen idee hoe het in de praktijk uit zal pakken, maar ik heb nu bedacht dat ik best even snel de hond uit kan laten als de baby slaapt. het is een rondje van 5 minuten om ons blok met huizen heen, heel dichtbij en ik kan bijna steeds het huis zien. heb net toevallig getest met de babyfoon, maar die doet het alleen als ons huis direct in beeld is (ong. 1/3 van het rondje). ik heb dus max. 1 minuut geen beeld/geluid. lijkt mij geen bezwaar! tuurlijk neem ik de kleine liever mee (draagdoek? wandelwagen voor grotere rondjes, of lekker naar het bos ofzo; is hier vlakbij). naar de winkel zal ik denk ik niet snel doen, want dan ben ik zeker een kwartier weg. vind ik te lang. maar wie weet denk ik er, mochten we een 2e krijgen, wel héél anders over dan? we zien wel. het gaat me wat ver om iemand een slechte moeder/vader te noemen wanneer je even 5 minuutjes je hond laat plassen, vlak in de buurt van je huis, terwijl de baby alleen ligt te slapen. komop: wat kan er dan misgaan? als jij slaapt heb je toch ook geen toezicht?
Ik had Isabella in het begin bijna altijd beneden slapen. En als ik wist dat ik nog met de hond ging/moest wandelen dan legde ik haar vast ik de wagen te slapen en kon ik dus weg wanneer ik wilde. Later ging ik gewoon de hond uitlaten als ze wakker was. In de avond werkt dat dus niet zo,
Toen ik nog 1 kind had , was er ook geen haar op mijn hoofd die er aan dacht. Nooit gedaan ook! En toen de tweede net geboren was ook niet, maar de jongste heeft absoluut geen vast ritme, en huilde erg veel. Dus was het makkelijker om dr op bed te laten. want wat was blij als ze sliep. En het ene kind past zich wel aan aan JOUW dagindeling, en het andere kind niet. En mijn man is gelukkig niet furieus, maar snapt me wel! De school en de winkel zijn hier 5 minuutjes vandaan, en ik laat het altijd even weten aan de buurvrouw.
Nogmaals ieder doet wat haar goeddunkt. De 1 ziet sneller gevaar dan de ander..Als jij je bij jou handelen goed voelt, wie ben ik dan om dat te veroordelen? Iedereen geeft zijn mening, waar je eventueel over na kunt denken, maar bovenalles heb je je eigen mening. Dus je kan hier uren over door discussieren, maar dat heeft helemaal geen zin, omdat je een mening nooit op kan dringen...Waarom ik met dit soort dingen toch wat feller reageer? Juist om de ervaring van mijn zus en het moeten aanzien wat dit met haar heeft gedaan. Echt geen prettige ervaring, maar wel 1 die ìedereen kan overkomen en waar het dan mss niet zo goed afloopt....
maar hier is het ook alleen maar aan de overkant een stukje op het gras hoor. het is dat hij niks doet in de tuin, anders ging hij daar maar heen 's avonds. ik sta al te wippen als de hond naar mijn idee te lang snuffelt. het is echt een noodzakelijk kwaad. dus een volledig rondje, nee dat zit er niet in. en al helemaal niet met z'n 2en een rondje doen. het gebrek aan rookmelders had te maken met het klussen in huis. super vervelend en dat gebeurt je ook maar één keer. en de brand was iets heel simpels, een pannetje op het vuur. mijn man was vergeten het gas uit te doen. heeft tot gevolg dat we allebei super neurotisch zijn geworden met het gas haha
Mensen met een nare ervaring, zelf of in hun omgeving, zullen het minder snel doen als anderen. Naar de winkel gaan doe ik niet. Maar ik laat rustig de hond 10 minuten uit. De jongste ligt dan in bed en de meiden of op school of zitten beneden.
Paniekerig omdat ik mijn kind(eren) niet alleen wil laten? Tja, ook hier vervelende ervaringen met Bryan toen die klein was. Hij is 4 x gestopt met ademen toen hij een weekje oud was en heeft vervolgens 2 weken in het ziekenhuis gelegen met allerlei onderzoeken. Thuis heeft hij nog bijna een jaar aan de bewaking gelegen, dus nee, hem alleen laten was er niet bij. Maar ook bij de 2e zal dit absoluut niet gebeuren. Je vergeeft het jezelf nooit als er wat gebeurd, tuurlijk kans is normaal gesproken klein Maar kans is wel aanwezig, hoe klein die ook is. Wij hebben hier in de directe omgeving geen uitlaatmogelijkheden voor de honden, hiervoor moet ik minstens al 5 minuten van huis af lopen om ze vervolgens daar te laten lopen. Dit is al ver buiten het bereik van de babyfoon en mijn huis zien is al helemaal niet meer mogelijk. Daarbij ben je altijd te laat als je wat hoort door de babyfoon. Voor mij is dat het risico gewoon niet waard.
Ik heb er 3 en praat absoluut niet anders, hoe onhandig het sonms ook uitkomt. Simpel;weg omdat ik het mezelf nooit zou vergeven. kijk naar verhalen als maddy, etc etc, er kan van alles gebeuren. En dus gaan de kids mee, of ik regel oppas, zo ook als er 1 ziek is en de anderen naar school moeten etc.
ik zou die kleine de 1e 3 uitlaatrondes meenemen met de kinderwagen en de laatste 'savonds zou ik even snel met de hond uitgaan en de kleine op bed laten liggen (ik zou dan niet meer dan 5 minuten wegblijven en niet te ver van huis) voor de hond zou ik het 1e en 3e rondje lekker uitgebreid doen. ik zal er tijdens de zwangerschap al mee beginnen zodat de hond niet EN een baby EN een afgezaagd laatste rondje voor zijn kiezen krijgt
het is gewoon net als met alles in de opvoeding. de een is wat makkelijker als de andere met bepaalde dingen. zoveel mensen zoveel meningen.en iedereen denkt dat hij of zij het juiste doet of het beste voor heeft en op elk zijn of haar manier is dat ook zo. het enige probleem is dat het kind vaak geen mening heeft in deze. we praten nu over baby's maar als ze 3 of 5 jaar zijn en in paniek wakker worden en beneden staan en er niemand is?
Het zou eigenlijk ook zo moeten zijn dat je gealarmeerd wordt als je de ervaringen hier leest en niet alleen uitgaat van de ervaringen uit je omgeving...In dit topic kun je van verschillende mensen lezen dàt het goed fout kan gaan, en ja, dat kan iedereen overkomen, ook jou..