Hoe doen jullie dat: niet slapen overdag

Oh, als ik het lees, lees ik precies die wanhoop die wij hier de eerste drie weken hadden, pfff.

Na drie weken bijna niet slapen overdag, veel jengelen en ook mama veel huilen (jeetje, wat zat ik er doorheen! Genieten van die kleine, ik dacht echt van, he, dit heeft niemand mij ooit verteld!). Ik ben naar de winkel gegaan, heb ria blom gekocht en in 1 ruk uitgelezen en consequent toegepast. Maar ook gelijk bakerdoeken via marktplaats gekocht en daar gelijk mee begonnen.

En wat was dat een wonder zeg. De eerste dag ingebakerd, lag ze wel even te woelen, maar ze viel wel in slaap en sliep ook door! De eerste dag 18 uur geslapen! (met voedingen tussendoor) 2e en 3e dag gingen ook heel goed met inbakeren. Daarna hadden we even een dipje, want mevrouw was eindelijk uitgerust, en ging zich toen wat meer verzetten tegen het inbakeren. Maar we zijn toen echt die eenduidigheid blijven aanbieden en dat is heel belangrijk geweest. Soms was het super zwaar, maar het heeft, voor de korte en lange termijn, echt zoveel goeds gebracht.

Als ik nu naar foto's van haar eerste 3 weken kijk, dan vind ik dat zo sneu, want dan zie ik eigenlijk zo'n oververmoeid meisje! Terwijl iedereen ook zei, ach, wat een leuk en alert kind! Maar ze was gewoon doodmoe, waardoor ze zelf niet goed meer in slaap viel!

Ik wil je heel veel succes wensen, en probeer ergens voor te kiezen en hier dan echt consequent in te zijn en houd dat tenminste 2 weken vol. Dan pas kun je echt zeggen of iets werkt of niet.

Groet Snoozie

 

Je zou bijv. na elke voeding hem in de draagdoek kunnen doen. Dus dat hij op een gegeven moment doorkrijgt, na voeding komt draagdoek. Het huilen blijft moeilijk. Het is belangrijk dat je weet dat er 'niets' aan de hand is. Schone luier, geen honger meer etc. Als je die dingen uitgesloten hebt, dan zou je je kindje wel even kunnen laten huilen. Ik vond dat ook het allermoeilijkste. In het boek van Ria staat heel extreem dat je er een klokje bij moet pakken. Wij hebben dit ook echt gedaan. Het ging enerzijds heel erg tegen mijn gevoel in mijn kind een half uur te laten huilen. Anderzijds wist ik echt niets anders meer te bedenken...Het was echt even doorbijten, maar het huilen was echt na de eerste week voorbij.

Succes!

 

nou meid, je bent zeker niet de enige en we weten heeel goed hoe je je voelt! Erg he, heb je je zo verheugd op je kindje en dan is het bijna dagelijks 'overleven'. Ik zei gisteren nog tegen mijn vriend: hoe kan het toch dat ik die eerste weken soms niet eens aan douchen toekwam?
Ik werd helemaal GEK van de verhalen van anderen: mijn baby hoor je helemaal niet, die slaapt lekker de hele dag... Een baby hoort zoveel uur per dag te slapen... etc etc.
Ik zag ook babytjes bij anderen en dacht: hoe is het mogelijk, die baby blijft maar slapen!
Ons meisje heeft ontzettend veel gehuild en heeeel veel wakker gelegen. Ze raakte ook in de 'stille honger' en ik heb doorgeworsteld met borstvoeding tot 7 weken. Dat was eigenlijk ronduit vreselijk, want ik zag mijn kindje alleen maar huilen en oververmoeid zijn. Ik heb wat afgejankt...
Toen heb ik het roer radicaal omgegooid, ik was het ZO zat dat het CB steeds zei: even volhouden, nog even dit en dat proberen, niet te snel inbakeren.. bla bla. Ik ben bv gaan afbouwen en fv gaan geven en tegelijk ben ik gaan inbakeren met , inderdaad, de paccodoeken. Ik zweer je, mijn kind werd een totaal ander kind! Mijn vriend kwam 's avonds thuis en trof twee 'totaal andere vrouwen' in huis. Wat een verademing! De eerste keer dat ik haar inbakerde viel ze TIJDENS het inbakeren in slaap en sliep ze 24 uur! (heb haar natuurlijk wel steeds wakker gemaakt voor de voedingen). Ook de dag daarna hield ze een slaapmarathon. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik zo lang had doorgemodderd met een duidelijk oververmoeid kind. Ik moest het schuldgevoel echt van me afschudden! Ook drinken ging beter, ze slokte de flesjes op alsof ze nog nooit gedronken had. Wat had ik toen te doen met haar zeg... (overigens was ze wel aangekomen, dus het was niet zo dat ze 7 weken geen eten heeft gekregen. maar mijn bv was blijkbaar toch niet afdoende..)

pfoeh, volgens mij is jouw topic ook aanleiding voor anderen om even het verhaal kwijt te kunnen. Ik herinner het me toch als een zeer verdrietige tijd en daar stelt geen enkele moeder zich op in in het begin. Ik kan je zeggen, er is veel hoop! Het komt allemaal goed, echt waar. En Het Grote Genieten gaat ook echt komen. Volg je gevoel en laat je niet te snel 'ompraten', jij bent de mama, jij kent je kindje het best!

Amber

 

Klinkt goed! Als ze eenmaal weer wat meer gaan slapen, zal het steeds beter gaan. Dat was hier althans wel zo.

Overigens lees ik bij de meeste moeders slaapproblemen rond die leeftijd hoor. En meestal zijn het hele simpele oplossingen en volgens mij is het bijna altijd overprikkeling (waarom zouden anders bijna alle baby's hier last van hebben?). Het is voor zo'n kleintje denk ik gewoon heel moeilijk om dat ritme te vinden en dat kost even wat tijd...

Ik leg Tobe trouwens ook vaak in bed als hij nog helemaal niet moe lijkt. En hij valt altijd na een paar minuten vanzelf in slaap Dus laat je niet voor de gek houden hoor

Oh en kans is groot dat het straks een paar dagen weer wat minder lijkt te gaan. Maar hou vol, want dat is vaak maar voor korte duur! Ik heb hier ook een paar keer wanhopig gedacht 'waarpm slaapt ie nou weer zo slecht?!'. En dan ging het opeens van de 1 op de andere dag weer zoals vanouds.

 

hier hetzelfde probleem in het begin, heb met haar wat afgezeult hoor in de draagzak! lekker tegen je aan en heerlijk slapen, tot ik haar in bed legde, dan was het mis!

dus rondgelopen tot ze echt heel diep sliep en dan stiekem toch heeeeel voorzichtig in bed leggen en dan sliep ze 1 tot 1,5 uur. dat was de enige oplossing.

en troost je, nu kan ik haar gewoon wakker en wel in bed leggen en gaat ze slapen dus het gaat wel over hoor