Lastig he. Hier zit ik met een hernia en het ene moment kan ik alles aan, en het volgende moment moet ik gewoon plat. Heb gelukkig familie en vrienden in de buurt maar die werken ook.. man is momenteel op school, en ja nu zit ik hier met een meisje van 10 maanden..
Tja, als moeder kun je nooit ziek zijn. Toch gebeurt het wel, zeker in het eerste jaar na de bevalling heb ik gemerkt. Ik nestel mijzelf met een deken op de bank en zet talloze filmpjes op voor de kids. De oudste 2 redden zichzelf een heel eind en de jongste kijkt een dagje heel veel tv. Tja, is niet anders. Als ik heel erg ziek ben of migraine heb (dan kan ik echt geen licht verdragen), neemt mijn man wel eens vrij als dat kan. Verder hebben wij geen oppas.
hier hetzelfde. Veel paracetamollen, tv en tablet. Avondeten is dan potje voor de jongste en pizza voor zijn grote broer. Oudste gaat naar school, dus ik moet er dan 's morgens en 's middags nog wel even uit. Voordeel is wel dat hij dan vaak ook wel bij een vriendje kan spelen na school. Gelukkig voor mij werk ik zelf ook, dus als ik op werkdagen ziek ben is het makkelijker. Jammer dus voor het werk, maar die kan ik gewoon bellen en zeggen dat ik plat lig. Moet ik alleen wel vaak halen en brengen naar school en kdv. Maar daartussen kan ik dus wel gewoon in bed kruipen. Ben ik ziek op mijn mamadag, dan is het afzien. Want dat is precies de dag dat mijn man altijd laat thuis is.
Ik ga zo maar weer eens paracetamol erin gooien. Probleem is vaak dat als ik ziek ben, het meteen vrij heftig is (min. 40gr koorts ondanks pcm). Nou het zal dan wel hoor, man blijft dan maar een dagje thuis. Maar hebben hier geen familie wonen. Vandaag heb ik "geluk"; de oudste, die normaal naar buiten móet omdat hij anders zn energie niet kwijt kan, is ook ziek. Zit dus al een paar uur voor de tv.
Eh... manlief bellen en zeggen dat ie naar huis moet komen?! Ja zeg, je doet het toch samen? Als het gaat gaat het, maar zo niet, dan mag ML ook zijn verantwoordelijkheid nemen toch? Of zeg ik nu iets heel geks... edit: wat rozemarijke zei: daar is dus zorgverlof voor.
Als mijn ziontje ziek is of ik ja de heletijd blijft die gewoon bij mij. Hoe zwaar het soms ook is. Al ben ik ziek . Kind gaat toch voor
Lastig is dat! Ik was afgelopen winter ook een keer ziek met koorts nadat dochterlief ziek was geweest. Heel vervelend maar dan is het maar gewoon bankhangen en het hoogst noodzakelijke doen. Kind(eren) voor de tv zetten en zeggen dat mama ziek is en niet zo veel kan spelen. En als de kleine gaan slapen, kruip ik er ook in. Meestal gaat het na een paar dagen beter en kan je de draad weer oppakken. En vragen op manlief wil helpen met bepaalde klusjes.
Ik heb 2x buikgriep gehad sinds ons zoontje er is. 2x 1 dag ook maar, dus goed vanaf gekomen (even afkloppen). Dan gaat hij extra naar de gastouder of ik regel iemand anders om op te passen.
Ik was in het begin van mijn zwangerschap dood- en doodmoe. Ik kon niet meer. Mijn ogen draaiden gewoon weg, ik kon het niet tegenhouden. Ik heb veel op de bank gelegen (ik kon echt niets) en mini dutjes gedaan. Dochter heeft (te) veel tv gekeken en heeft zich gelukkig ook nog aardig goed bezig kunnen houden met dr speelgoed. Alsof ze het aanvoelde bleef ze heel rustig, kon ze zich goed bezighouden en kwam ze af en toe even bij mij kijken hoe het met mij ging. Het is even niet anders op zo een moment als je geen back-up hebt. You will survive! Sterkte!