Hoe doen jullie het met je andere kind(eren) tijdens en na de bevalling?

Je hebt er niets aan, maar ik ga even meelezen

Hier hoop ik heel erg op een thuisbevalling, zodat dreumes niet weg hoeft. (wij twijfelen ook enorm of we oppas moeten gaan zoeken, want dreumes is nog nooit zonder ons geweest)

 

Wij hadden een goede vriend stand-by staan. Hij kon in principe wel elk moment van de dag. Hij is om 7 uur 's ochtends gekomen. Toen werd de oudste ongeveer wakker.
Om 10 uur ben ik gepland richting ziekenhuis gegaan. Dus kon thuis nog even rustig een knuffel geven bij afscheid.

Rond 2 uur was broertje er en hebben we even gebeld, de oudste was al 4,5 dus hij snapte het wel, en gezegd dat we over een paar uurtjes met zijn broertje thuis zouden zijn. Om 5 uur waren we thuis en is de oppas zachtjes verdwenen. De jongste hebben we lekker in de kinderwagen gelegd om te slapen. De oudste ging af en toe even kijken.

Ik moet zeggen dat de eerste dagen de oudste zich er weinig van aantrok. Had ook geen behoefte om te helpen of een knuffel te geven. De kennismaking en de dagen erna hebben we compleet zijn gevoel gevolgd. Niks gedwongen, gewoon gekeken wat hij wilde.

 

Mijn vader staat stand-by voor als de bevalling begint zodat hij voor de kleine man kan zorgen, moeders zal namelijk bij de bevalling aanwezig zijn.

Zodra de baby geboren is mag onze zoon naar het ziekenhuis komen, mits dit op een normaal tijdstip is dus niet snachts of savonds.

Ik zal den aantal dagen in het ziekenhuis moeten blijven, mijn man is dan uiteraard bij onze zoon en komt langs wanneer hij langs kan komen met onze zoon, dus om zijn slaapjes etc heen om zoveel mogelijk zijn normale rite te bewaren.

 

Mijn schoonzus stond stand by, ik werd ingeleid en toen bleef schoonzus twee nachten bij ons thuis. De eerste nacht kreeg ik een ballonkatheter geplaatst en bleef mijn man er bij, de nacht daarna lag onze dochter op neonatologie en was ik zelf nog niet in staat uit bed te komen, dus bleef mijn man om mij te helpen met naar de andere afdeling rijden en voeden etc. Daarna ging hij weer naar huis voor de oudste en bleef ik nog in het zkh met de jongste.

Eenmaal thuis heeft de kraamverzorgster de oudste heel goed opgevangen; over het algrmeen deed ik de zorg voor de kindjes zelf, maar de kraamzorg ondersteunde ontzettend goed. Ze maakte bv lunch en fruit, kookte zelfs. En als ik ging rusten, deed ze een spelletje met de oudste.

Qua voorbereiding hebben we boekjes gelexen over het krijgen van een broertje/zusje. En na de bevalling heeft zij ook veel geholpen met verschonen, badje etc.

 

Onze gastouder staat dag en nacht paraat. Daarnaast een vriendin en grootouders. Het zal van het moment afhangen wie we gaan inschakelen. Zodra onze kindjes geboren zullen zijn gaat of manlief onze dochter ophalen of laten we onze dochter naar het ZH brengen. Als iemand onze dochter naar het ZH brengt zal manlief dochterlief in de hal van het ZH gaan opvangen. Ik wil pertinent niet dat er anderen (hoe lief ook de gastouder, m'n vriendin en m'n schoonouders zijn) bij de eerste kennismaking van onze dochter met haar brusjes is. Zij mag de primeur en eerst even wennen. Daarna mogen de anderen er pas bij.

 

Hier zijn opa en oma de oppas die nu stand-by staan. Wonen op 5 minuten afstand met de auto, en in geval dat we 's nachts weg moeten (grote kans, bij de eerste twee ook zo) komt een van beide hier overnachten en nemen ze de meiden 's ochtends mee naar hun huis.

In principe ga ik er vanuit dat ik dit keer na de bevalling "gewoon" weer naar huis mag, dus komt er verder geen visite in het ziekenhuis. Ook de meiden hoeven wat mij betreft niet eerst in het ziekenhuis te komen en dan alsnog mee naar huis. Niet handig met vervoer en het ziekenhuis is niet om de hoek. Mocht ik een dag moeten blijven, dan komen ze uiteraard wel daar kijken.

Zij hebben ook bij ons de primeur, maar ik denk dat mijn moeder wel mee komt. Zij is zo vertrouwd voor ons, en bij de bevalling van de tweede vond ik het juist heel leuk dat we van dat moment met z'n vieren ook wat foto's hebben. Het kennismaken met de baby komt verder toch eigenlijk pas in de dagen/weken daarna. Maar, als we thuis zijn, dan vind ik het misschien wel fijn om even alleen te zijn met z'n vijven, omdat je dan toch ook in je vertrouwde omgeving bent en ik mijn moeder niet zo in de gang hoef laten staan ofzo. Dat voelt zo afstandelijk/kil ofzo. Ik had ook bij de tweede bedacht dat we de baby dan even in het wiegje zouden leggen als zij kwam kijken, zodat het niet meteen zo voelde alsof de baby nu bij mama was en zij niet meer. Maar de baby lag heerlijk naast mij te slapen en we hebben geen moment bedacht dat we die ergens anders moesten neerleggen voor dat moment. Voelde heel vertrouwd, oudste kroop lekker bij mij op bed om bij de baby te kijken.

Wat betreft voorbereiding hebben we de oudste al veel verteld, en de jongste komt nu een beetje. Ze vraagt soms dingen, waar komt de baby uit, etc. En ze is over 3 weken jarig, dus wij hebben maandenlang geroepen 'Eerst ben je nog jarig, en dan komt de baby', zonder te bedenken dat ze dus, nu haar verjaardag dichterbij komt, een baby verwachtte OP haar verjaardag Nu heb ik dus van de week even verteld dat als de baby komt, dat het best wel even druk is en dat papa en mama dan even druk zijn met de baby. Dat, voordat de baby kan komen, zij en haar zus naar opa en oma gaan, en dat ze dan mogen komen kijken zodra de baby er echt is. En, dat is helemaal niet handig op je verjaardag! Dan zijn we tenslotte een feestje aan het vieren, etc. Dus op je verjaardag is niet handig, maar daarna kan de baby wel eens gaan komen, en dan moeten we afwachten wanneer hij/zij er klaar voor is. Dat vond ze een goeie uitleg en nu weet ze dus dat de baby niet OP haar verjaardag komt maar daarna (ik ben na het weekend van haar feestje ook 37 weken, dus dan mag het inderdaad zo'n beetje).

Van de week moest ik 's avonds voor controle even naar het ZH, en toen was de oudste al erg opgewonden 'misschien komt de baby al!' Oma kwam ook nog oppassen, dus het voelde heel echt voor haar. Het was wel mooi om zo even te kunnen 'oefenen' en haar reactie te zien. Ook even gesprekje gehad over dat baby's te vroeg kunnen komen, maar dat dat niet zo leuk zou zijn, dus dat we dat niet hopen. Dat we beter nog even kunnen wachten en dat we daar maar vanuit gaan. Begreep ze ook wel.

 

Onze andere kinderen zijn al wat ouder (12 tot 15 jaar) dus iets bewuster allemaal. In principe wil ik thuis bevallen. In principe gaan ze in beide gevallen naar opa en oma en slapen ze bij de ex van mijn vrouw (hun papa). Maar mocht het 's avonds/'s nachts komen, dan gaan we ze niet wekken in het geval van een thuisbevalling. Dan zien we wel hoe het komt.

Wat betreft de eerste kennismaking, dat ligt er natuurlijk aan hoe alles loopt. Maar zij zijn in principe de eerste die mogen kennis maken met hun broertje...

 

3x thuis bevallen. Mijn ouders hebben de tweede en derde keer opgepast. Ik ben steeds overdag bevallen en moest er niet aan denken om mijn andere kinderen thuis te hebben ondertussen. Als het 's nachts was gebeurd had ik ze waarschijnlijk wel gewoon laten slapen.

We hebben ze niet heel erg voorbereid op het hele gebeuren. Wel uitgelegd dat niemand weet wanneer een baby geboren wordt, dat de baby vanzelf komt als hij daar zin in heeft. En dat als het overdag zou gebeuren, dat zij dan naar opa en oma zouden gaan. Toen het eenmaal zo ver was hadden ze het niet eens in de gaten. Ze waren met mijn man op stap, toen ik belde dat het begonnen was en hij heeft ze zo gedumpt bij opa en oma onderweg naar huis.

De middelste kwam erg snel en die heb ik hals over kop laten ophalen door mijn beste vriendin, omdat ik mijn ouders niet kon bereiken. Hij was al geboren, voordat mijn ouders hem daar weer opgehaald hadden, dus dat ging maar net goed. Hem had ik niet echt voorbereid, omdat ie nog maar 2 was en er dus toch niets van begreep. Hij vond het allang leuk dat hij bij tante S mocht gaan spelen.

Qua eerste kennismaking: beide keren pas de volgende dag. Ik vond het wel fijn om de eerste nacht even alleen met man en nieuwe baby te zijn. Zo'n eerste nacht is toch elke keer weer heel erg wennen, baby huilt misschien veel, ik had veel naweeën, waardoor ik me niet zo fijn voelde, de kinderen zijn druk en opgewonden en dat was me gewoon te veel. Mijn tweede werd om half 7 's avonds geboren en tegen dat alles achter de rug was, lag de oudste al te slapen bij mijn ouders. De derde werd om half 6 geboren en dat hebben ze nog wel gehoord, maar toch pas de volgende ochtend thuisgebracht. Toen had ik gewoon echt lekker de tijd en aandacht voor ze.

En ik vind het zo'n onzin, dat gedoe dat broertjes de eersten zijn die de nieuwe baby mogen zien. Opa en oma kijken het moois er heus niet van af. Die zijn dus beide keren 's avonds nog wel even om de beurt heel kort komen kijken, terwijl onze andere kinderen daar al op bed lagen.

 

WIj hebben een lijst met mensen die we kunnen bellen. Waarbij de eerste het heeft aangeboden en het waarschijnlijk ook gaat doen.

Zo snel het kan brengen we als allereerste de kinderen (11,9,5 en 3 jaar) op de hoogte, zij mogen ook als eerste hun zusje zien. Dit moment wil ik het liefste thuis met niemand anders er bij, echt met ons gezin, dus ook zonder kraamverzorgster etc.) Dat is zooo magisch! Als het toch in het ziekenhuis zou zijn, wil ik dit ook met niemand anders erbij, echt wij als gezin. Daarna mag (op de verloskundige e.d. na) pas de rest van de wereld weten hoe ze heet en haar zien

 

Hier staan opa's en oma's stand-by en mijn zus. Mijn schoonmoeder is overdag altijd thuis tot 4, mijn moeder altijd thuis vanaf half 3 en mijn zus werkt 2 dagen. Verder houd mijn sm haar telefoon s'nachts vanaf 2 weken geleden s'nachts aan zodat ik hun s'nachts kan bereiken. Ik denk als ik overdag weeën krijg of s'nachts dat ik misschien de vaste oppas ook nog wel bel en dat mijn zoon daar gewoon breng in de ochtend.

Waar mijn zoontje ook is, mijn man haalt hem daar op zodat we eerst met z'n viertjes kunnen zijn en mijn zoon rustig kan wennen aan z'n zusje, we hebben een cadeautje gekocht van haar voor hem en die kunnen we dan rustig geven zonder dat anderen er met hun neus bovenop staan, ik vind dat een heel intiem moment en ook alleen voor ons gezin alleen. Ik heb voor mijn zoon ook een vluchtkffertje staan hihi.

 

Mijn vader staat stand-by. Zodra het begint neemt hij de kids over. We hebben ook nog onze goede vrienden boven ons wonen waar we altijd kunnen aanbellen in geval van nood/spoed.

Als de baby geboren is hangt het van het tijdstip af wat we doen.. Als het overdag is komt mijn vader met de kinderen naar het zh of wij gaan gewoon naar huis en daar zien ze hun broertje. Savonds en snachts gaan wij (als dat mogelijk is) naar huis en zien ze hun broertje de volgende ochtend.

 

Opa en oma.
Als het overdag is wordt ze opgehaald. Is het s'nachts komen ze hier heen om te slapen. En nemen haar mee naar huis de volgende dag. Ze wonen op 7 km rijden.

Zij zullen haar ook meenemen naar het ziekenhuis voor de eerste ontmoeting.
Wel heel lief ze zijn er helemaal mee bezig, samen cadeautjes maken enzo.

 

Hier ook opa en oma die stand-by staan!
Ik wil graag thuis bevallen en denk dat als het 's avonds begint als dochter al ligt te slapen, dat ik haar dan mooi laat slapen..
Anders haalt of schoonvader dochter op of brengt manlief haar (schoonmoeder heeft geen rijbewijs..dus als het onder werktijd van schoonvader gebeurd brengt mijn man haar)

Als hij/zij is geboren bellen we natuurlijk eerst dochterlief (ligt wel aan het tijdstip) en mag ze samen met haar opa en oma komen kijken.

 

Wij hadden veel senarios bedacht, maar uiteindelijk hebben we eerst de babyfoon bij de buren gebracht omdat mijn moeder er ngo niet wa en wij naar het ziekenhuis wilden.
Mijn moeder is bij ons blijven slapen en heeft s ochtends der oudste naar school gebracht, maar toen was de baby er al.
Ze zijn na schooltijd naar het ziekenhuis gekomen en opa en oma hebben op de gang gewacht. We hadden een geboortefotograaf die heeft foto's gemaakt van dat moment, erg waardevol.
Wij konden ze aardig goed voorbereiden want ik zou ingeleid worden, maar op de dag van inleiden kwam hij toch vanzelf dus dat was een mooie verrassing.

 

Ik wilde ook zo lang mogelijk thuis blijven bij de tweede. Misschien wel thuis bevallen. Helaas ging dit niet (of ja, technisch gezien had het nog gemogen maar het was een beetje automatisch dat het in deze situatie zkh werd). Na het slechte nieuws ging DL automatisch met opa en oma mee naar huis. We hebben er niet om hoeven vragen, dat gebeurde gewoon zo. Was goed hoor, handiger. ML en ik functioneerden even niet en het werd een zoete inval van mensen bij ons thuis dus dat DL (toen 2) daar zo min mogelijk van mee kreeg was wenselijk. Na de bevalling (3 dagen later) bleef ze automatisch weer bij ons.
Bij de derde hadden we nog geen plan klaar staan. Ik zou een geplande inleiding krijgen rond 38 weken dus ik hoopte eigenlijk dat te kunnen plannen als ze naar het KDV was zodat ik geen opa's en oma's hoefde in te lichten. Mocht het langer duren kon dat daarna altijd nog maar de eerste opvang in eerste instantie door kdv. (opa's en oma's wonen 1,5 uur rijden van hier).
Uiteindelijk ging ook dat anders. Ik ging voor extra controle (want erg veel harde buiken) naar het ziekenhuis en in die tussentijd had ik DL bij de buren gebracht. Niet verwacht dat ik niet na een uurtje weer terug zou zijn had ik niet eens een telefoonnummer van hen. Ik werd na een uurtje niet naar huis maar met loeiende sirenes naar het academisch ziekenhuis gestuurd. Gelukkig had ik (gezien de geschiedenis) mijn overbuurvrouw meegenomen naar het ziekenhuis. Zij zou mijn dochter ophalen bij de buren en ondertussen waren mijn schoonouders onderweg en die zouden mijn dochter dan weer verder opvangen. Uiteindelijk is mijn dochter bij mijn schoonouders gebleven tot onze zoon 4 dagen oud was. Ik lag nog in het ziekenhuis en dat ziekenhuis was 60 km van ons huis vandaan (en 200 km van schoonouders huis vandaan).

 

Ons zoontje gaat naar opa en oma.
Die staan ook stand by voor als de bevalling begint. Heb ook nog wat reserve stand by schoonzus en vriendin. Dus heb altijd iemand die mij naar het ziekenhuis kan brengen en mijn zoontje opvangt. Man werkt ver weg dus die is niet binnen 15 min thuis.
Ik wil waarschijnlijk een dag of 2 in het kraamhotel blijven en dan blijft zoontje dus bij opa en oma logeren

Zodra ik bevallen ben komt hij dus ook samen met opa en oma kijken