Hoe doen jullie het ??

Tja, ik vul mijn dagen met werken. Kan je niet een baan zoeken?

 

Wel erg kort door de bocht om er vanuit te gaan dat TS niet werkt

Esmee ik zit niet in dezelfde situatie, maar misschien kun je wat sociale contacten gaan zoeken in de vorm van een (sport)club oid? Of je kunt met je dochtertje op zwemmen gaan ofzo? Dan kom je in contact met andere (wellicht ook alleenstaande) moeders..

met andere woorden: probeer ipv dingen met zn tweeen te doen ook dingen met een grotere groep te doen zodat je wat meer contacten op doet.

succes en sterkte!

 

Ik herken je verhaal alsof ik het zelf geschreven heb, maar dan drie jaar geleden. Mijn dochter was ongeveer de zelfde leeftijd (iets jonger, net 3) toen ik ging scheiden.

De eerste periode was zo ontzettend moeilijk, ik had nergens energie voor, voelde mij lamlendig en na het werk (4dagen) kon ik het maar moeilijk opbrengen om "leuk" te doen. De weekenden leken wel maanden en ik was blij als ik weer kon werken.

De eerste tijd verplichte ik mijzelf om van alles te ondernemen met mijn dochter, daartoe voelde ik mij verplicht, ondanks dat ik er geen energie voor had. Achteraf weet ik dat ik mijn eigen schuldgevoel over de scheiding naar haar toe probeerde goed te maken.

Pas toen ik dat in zag is het beter gegaan. Ik ben gestopt met dingen moeten en ben gaan doen wat ik wilde. Probeerde mijn dochter uit te leggen dat mama soms moe was of een beetje verdrietig en wat bleek ze begreep dat veel beter dan ik dacht!

We zijn dus dingen gaan doen waar we ons beide goed bij voelde, lekker wandelen, koekjes bakken, spelletjes doen of een filmpje kijken. Maar ook af en toe een "eigen momentje" dan ging de kookwekker voor een halfuurtje aan en deden we allebei iets voor ons zelf.

Het huishouden, ach dat loopt niet weg. Moe? Dan ging ik gewoon met mijn dochter om 19uur naar bed. Even niets moeten. Uiteindelijk vonden wij beide onze draai en paste ook de "verplichte" dingen er veel beter in doordat ik mij steeds beter ging voelen.

1x in de twee weken ging ze naar mijn moeder, dan neem ik soms een vrije dag of middag en vulde deze in zoals ik wilde. Soms was dat de hele dag in bed een andere keer poetste ik het huis en weer een andere keer ging ik naar de sauna of zonnebank. Een mama dag dus.
Inmiddels is dochter bijna zes en gaat ze om de week naar haar vader, als zij er niet is zorg ik dat ik bij ben met het huis, boodschappen etc zodat ik dat niet meer hoef te doen als zij er is.

Oja, vanaf het moment dat ik alleenstaand ben geworden ben ik samen met dochter elke woensdag of zondag gaan zwemmen. Voor haar een groot genot en ik merkte dat ik er ook steeds meer van ging genieten (op het begin koste ook dat veel energie), als je eenmaal in het water bent ben je blij dat je toch bent gegaan. Zo heeft je dochter een heerlijke dag, heb jij weer een dag gevuld en als bijkomend voordeel zijn ze na een paar uur zwemmen kapot en vinden ze het prima om thuis op de bank een filmpje te kijken en een uur eerder naar bed te gaan .

Als laatste tip, in het weekend deden wij vaak een warme lunch. Zo hoef je in de avond alleen nog even een broodje of soepje te maken voor jullie en bespaar je jezelf weer wat energie.

Probeer te genieten en minder te moeten, niemand neemt het jou kwalijk als je soms even minder gezellig bent of iets vermoeider en zeker je dochter niet! Maar probeer het wel uit te leggen, ze begrijpen en voelen vaak meer dan dat je denkt.

Hopelijk kom je een beetje door deze moeilijke periode heen en kijk e er uiteindelijk, net als ik, positief op terug!

Sterkte!

 

Oeps, reactie is iets langer geworden dan gedacht. Sorry

 

Mmh ik ben niet alleen

maar inderdaad, zwemmen met je kindje. Naar de kinderboerderij.. Misschien hier een topic openen of er meerdere mama's zijn bij jou uit de buurt? Wie weet wat dat dan nog brengt in de toekomst?