Hoe doen jullie het?

Discussie in 'Alleenstaande moeders' gestart door MamaMilan, 13 apr 2014.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. MamaMilan

    MamaMilan Lid

    20 feb 2014
    14
    0
    0
    NULL
    NULL
    Jonge alleen staande mama's hoe doen jullie het?

    Nja echt alleen ben ik niet, mijn partner is nog wel in beeld, maar in buitenland komt binnenkort hierheen en dan same huisje zoeken, woon op moment nog bij mijn ouders..
    En m zoontje is nu alweer 1 jaar

    En toch ben ik aan het zeuren hier,.

    Maar echt hoe doen jullie het? Vind het af e toe lastig dat ik weinig voor meZelf kan doen en zou zou graag een dagje iets langer willen slapen.. Of ben ik gewoon nog te jong en egoistisch?
     
  2. 2de leg

    2de leg Fanatiek lid

    24 jan 2014
    3.053
    476
    83
    NOP (Flevoland)
    Hoe oud ben je precies als ik het vragen mag??

    Ik was 22 bij de eerste en 24 bij de tweede.
    En 24 toen ik er alleen voor stond.
     
  3. Evientje

    Evientje Niet meer actief

    Ik was nog net 24 toen ik zl kreeg en 26 toen ik er alleen voor stond. (Althans dat was het moment dat er uit elkaar gingen, daarvoor stond ik er net zo hard alleen voor!) ik ben bij mijn ouders gaan inwonen tot 1,5 jaar geleden. Egoïstisch om een keer uit te willen slapen, nee vind ik niet, zeker niet als je er alleen voor staat. Ik heb indertijd in overleg met mijn ouders afgesproken dat 1weekend in de maand ik mocht blijven liggen en mijn moeder zl opving. Nu ik mijn eigen huisje heb, gaat zl 1 weekend per maand/2maanden daar logeren zodat ik even bij kan komen, extra huishouden kan doen en wat dingen alleen kan doen met Vl (moet er wel bijleggen dat ik er steeds minder gebruik van maak). Ik werk fulltime, en mijn ex veroorzaakt behoorlijk wat problemen, daarbij ben ik na een jaar nog steeds niet hersteld van een auto-ongeluk dus als ik geen slapeloze nachten heb van de stress en spanning omtrent mijn ex, dan heb ik het wel vanwege de pijn. En de wisselwerking tussen die 2. Misschien kun je voor de tussenliggende periode met je ouders overleggen, zodat je even wat tijd voor jezelf hebt en een keer kan uitslapen?
     
  4. mnonc

    mnonc Fanatiek lid

    9 mrt 2012
    2.589
    0
    0
    Ik was 22 toen ik bevallen was, en 22 toen ik alleenstaande moeder werd.
    Ik sta er niet echt bij stil, tis automatisme maar heb nog genoeg rotzooi uit die relatie op te ruimen.. dus wss heb ik gewoon gee tijd om er stil bij te staan
     
  5. MamaMilan

    MamaMilan Lid

    20 feb 2014
    14
    0
    0
    NULL
    NULL
    Hoi hoi dames! Bedankt voor jullie reactie,

    Jeetje jonge moeders! Jullie zijn goed bezig hahaha,
    Ik ben nu 25, was 24 toe ik mn zoontje kreeg.

    Tis een schat voor een kindje, maar hij was niet geplant. Ben er nu natuurlijk ongelofelijk blij en trots op.
    Maar soms zou ik zo graag nog ff een dagje in bed willen blijven..

    Ik woon nog bij mn ouders, maar zij hebben een eigen zaak, een restaurant, waar ik ook altijd actief in meehelp. (Ik krijg er niet betaald voor, maar woon zeg maar gratis bij hun in en ze betalen af en toe spullen voor mn zoontje ) .
    Dus echt vrije dagen heb ik niet...

    Mijn ouders zijn vrij ouderwets, met een gedachtegang van als je een kind hebt is je eigen leven voorbij, je hoort nu voor je kind te zorgen...
    Kan wel af en toe een middagje of avondje weg als ik het niet te vaak doe..
     
  6. elmokoekie

    4 apr 2012
    67
    0
    0
    Hoi hoi,
    echt een jonge mama ben ik niet hoor. Ik ben 34 inmiddels.
    28 toen ik mijn oudste kreeg van inmiddels ruim 5 jaar en 32 toen ik mijn jongste kreeg van net 2. mijn ex is weggegaan toen ik zwanger was van mijn 1e en mijn 2e is via donor als BAM

    Hoe ik het doe..... pfff euhm gewoon doorgaan :p

    Ik werk 36 uur per week (4,5 dag). De jongens naar school / bso / opvang en de woensdagmiddag en weekenden gezamenlijk thuis. Woensdagmiddag zwemles voor de oudste en weekenden huishouden, afspraken, boodschappen enz tussen de bezigheden met de jongens door.

    Oppas.... euhm weinig tot niet. Geen contact met ex, geen alimentatie, geen momenten echt voor mezelf op een enkele hoge uitzondering na. (ouders niet te beste gezondheid). Gelukkig wel mijn werk waardoor ik wel de contacten heb enz. Druk druk druk dus.... en dus nee geen uitslapen. (zijn altijd voor 6-en al wakker en jongste is veel wakker 's nachts door ervaring na operatie toen hij een jaar was)

    Soms ben ik ook echt wel op, andere momenten gaat dat veel beter. Maar ik weet dat naarmate de kinderen ouder worden het slapen beter zal gaan en je meer eigen tijd terug krijgt doordat ze zichzelf beter kunnen vermaken..... volhouden dus en toch ook zeker genieten hoor!!! Want al is het soms erg vermoeiend het alleen te doen zonder rust / pauze en iemand die het overneemt.... het is ook zeker zo mooi !;)
     

Deel Deze Pagina